OZANSOY KOLEJİ

18.BÖLÜM :

~09.11.2019~ 🍀

Selam canımlarr ❤
Nasılsınız görüşmeyeli ? Biliyorum sizi çok beklettim bunun için gerçekten çok özür dilerim..
Lafı çok uzatmadan geçelim hadi bölüme 😂
Bu arada vote ve bol bol yorumlarınızı bekliyorum (EĞER VOTE VE YORUM SAYISI BOL BOL OLURSA SİZLERE BİR SÜPRİZİM VAR MESELA YARIN DA YENİ BÖLÜM ATABİLİRİM... ) 😂

Yaprak'ın ağzından ;

Kolumun ağrısına daha fazla dayanamayıp ağlamaya başlamıştım ama bu Sarp'ı gram etkilememiş aksine kolumu ters çevirip beni dışarıya sürüklemişti. Şimdi ise bana arabamın önünde beklememi söyleyip üzerine giyecek birşeyler almaya gitmişti.

Yavaşça bileğime dokunduğumda canım daha çok yandı. Bileğim morarmıştı bu da yetmezmiş gibi şişmişti. Çok geçmeden Sarp geldi yüzüme bile bakmayarak " takip et beni "diyerek arabasına bindi. Bende hemen arabama binip direksiyonu tek elimle kullanarak takip etmeye başladım ve tabi bir yandan da kolumun ağrısı yüzünden ağlıyordum.

Arabayı bulduğum ilk boş yere park ettim karakola gelmiştik. Sarp'a baktığımda içeri girdiğini gördüm.
Kendimi toparlamam lazımdı bizimkiler özellikle de barış bu olayı fark etmemeliydi. Hemen göz yaşlarımı sildim ve arka koltuktaki ceketimi giydim. Ceket sayesinde elimi gizleyecektim. Yan koltuktaki çantamı da alarak arabadan indim ve karakola doğru ilerlemeye başladım.

Barış'ın ağzından ;

Yaprak'ı deli gibi merak ediyordum.
O Sarp şerefsizi birşey yaptıysa onu öldürürdüm net . Ben bunları düşünürken polis geldi ve kilidi açarken " Buyrun çıkabilirsiniz serbestsiniz " dedi ve gitti. Bende hemen nezarethaneden çıktığımda ilk bizimkileri gördüm. Gökhan ve Sinan aynı anda üzerime atladılar biraz sendelesemde düşmedim Gökhan konuşmaya başladı " Barış Aşkım çok özledim seni "dedi Göz devirdim " Ben seni hiç özlemedim Gökhan "dedim.

Gökhan ve Sinan'dan zar zor ayrılıp sırayla Ali , Ece , Naz ve Derin'e sarıldım. En arkada duran Yaprağa güldüm o da bana güldü ve sarıldık.
Kafamı boynuna gömdüm kokusu gerçekten büyüleyici idi.

Biz sarılmaya devam ederken Gökhan konuştu "acaba artık ayrılsanız mı ? Sinan aşkım ve ben çok acıktık birşeyler yemeğe gidelim"dedi. Hemen Yaprağın sırtındaki elimin birisi ile ayakkabımı çıkartıp Gökhan'a fırlattım ve Yapraktan ayrıldım. Bizimkiler gülerek çıkışa doğru ilerlemeye başladılar bende yürümeye başladım ama Yaprak gelmedi "Hadi bücür "dedim. Yaprak
elini saçlarına götürdü ve " Ben aç değilim eve gidip uyusam daha iyi olacak "dedi. Kaşlarımı çattım ve bileğinden tutarak "olmaz öyle şey gidiyoruz "dedim. Yaprak bir anda  "ahhh "diye bağırdı. Telaşla hemen bileğini bıraktım " Yaprak ben senin bileğini sıkmadım "dedim ve ceketinin kolu sıyırdım kolu şişmiş ve morarmıştı sinirle "Yaprak bu ne kim yaptı bunu Sarp yaptı dimi ? "diye bağırdım. Yaprak ağlayarak " hayır Sarp yapmadı barış lütfen birşey yapma lütfen "dedi. Adım kadar emindim bunu Sarp'ın yaptığına gidip tabiki bunun hesabını soracaktım ama bundan Yaprak'ın haberi olmayaktı çünkü kavgadan hoşlanmıyor ve korkuyordu.

Hemen Yaprağın göz yaşlarını sildim ve diğer kolundan tutup arabasına doğru ilerliyemeye başladım bizimkilere döndüp "bizim bir işimiz var siz gidin kafeye "dedim Yapraktan arabanın anahtarını alarak ön koltuğun kapısını açıp Yaprağı bindirdim daha sonra hemen sürücü koltuğuna geçip arabayı sürmeye başladım. Yaklaşık 5 dakika sonra yaprak bana döndü " Barış nereye gidiyoruz ? " dedi. Gözlerimi yoldan çekip Yaprak'a baktım " Hastaneye gidiyoruz "dedim Yaprak ise " Barış bak ben gerçekten iyiyim eve gidelim lütfen "dedi. Sinirden direksiyonu sıktım benim yüzümden canı yanıyordu ve bu beni delirtiyordu.