Lola and the badboy

Hoofdstuk 6

Pov Jelle

'Wat sterker. Je ruzie. Rum met sinas. Dat weet ik echt.' Zegt ze dan een beetje dramatisch. 'Nou sorry hoor.' Zeg ik nep beledigt.
—————————————————
Pov Jelle

Lola en ik hebben beide al wat alcohol op en zijn beide lichtjes aangeschoten. We staat nu op de 'dansvloer' en Lola is aan het dansen. 'Kom ook dansen jelle.' Zegt Lola. Ik loop naar haar toe en ga mee dansen. Lola begint nu steeds dichter tegen mij aan te dansen. 'Lola afstand graag.' Zeg ik wat geïrriteerd. 'Waarom zou ik schatje.' Zegt ze met dubbele tong. Oké die is dronken. 'Omdat je dronken bent en hier spijt van gaat krijgen.' 'Wedden van niet. Let maar op!' En met die woorden loopt ze weg en gaat ze op de grote tafel staan en begint met dansen. 'Lola kom eraf!' 'Nopppppe.' En dan begint iedereen om haar heen te joelen. En Lola die gaat gewoon door met dansen.

Pov Lola

Ik voel dat ik licht in mijn hoofd word. Volgens mij heb ik te veel gedronken. Ik sta op tafel te dansen. Dat is alleen omdat Jelle me uitdaagde. En nu val ik.

Ik maak me klaar voor de grond. Die voel ik niet ik voel twee gespierde armen.

Pov Jelle

Lola gaat zo val de tafel vallen. Yupp daar gaat ze. Ik vang haar behendig op en neem haar mee in de bruidstyle. 'Ben jij een meisjes prins of een jongens prins?' Vraagt ze dan ineens. 'Doet er niet toe Lola. Ik ga je naar huis brengen.' Zeg ik terug. 'Neeeeeeeee!' Schreeuwt ze dan als een klein meisje. 'Jij stomme jongens prins laat me los. Ik wil dansen en drinken en dansen en drinken en dansen en dri-.' Verder komt ze niet want ze is in slaap gevallen. Ik loop wel naar haar huis.

Eenmaal bij haar thuis aangekomen kijk ik in haar tasje voor de sleutel. En die vind ik daar. Ik maak de deur open en loop naar boven. Haar ouders zijn er niet en haar zusjes zo te zien ook niet. Ik open alle kamers. De eerste is van haar ouders en de andere van haar zusjes tenminste dat denk ik. Dan is er nog een kamer over. Daar zit alleen een slot. 'Shit.' Vloek ik zachtjes. Ik pak de sleutelbos en zie dat er drie kleine sleutels aanzitten. Een van die drie moet het zijn. En zoals altijd is het de laatste die ik probeer. Ik leg Lola voorzichtig in bed en loop naar de badkamer. Ik pak een washandje en maak deze nat en loop terug naar de kamer. Op zoek naar een elastiekje, zodra ik die heb doe ik haar haren in een vlecht. Fijn een zusje hebben dan leer je wat. Dan haal ik haar make-up eraf met het washandje. Ik ga haar niet omkleden. Word morgen wakker en dan kan ze zich omkleden. Ik loop weer richting de kamer. 'Jelle.' Zegt Lola zacht. 'Ja Lola.' 'Kun je asjeblieft blijven.' Ik knik en loop naar het bed toe en doe mijn schoenen uit en ga bij haar liggen. 'Slaap lekker schoonheid.' 'Slaap lekker kleine.' Zegt ze terug. Zo klein ben ik niet maar als ik dat wil zeggen zie ik dat ze al slaapt.

'JELLEEEEEEEEEE!!!!!' Schreeuw iemand. 'Wat?' Vraag ik terwijl ik mijn ogen open. Daar zie ik Lola. Helemaal omgekleed. Haren gedaan. Klaar om te gaan. 'Schiet op. We moeten een half uur fietsen vanaf hier naar school en we hebben nog maar een uur tot de lessen beginnen.' 'Rustig Lola. Heb je gel en tandpasta en een tandenborstel dan ben ik in tien minuten klaar. En heb jij geen last van een kater.' Lola loopt weg en komt terug met een tandenborstel met tandpasta erop. 'Gel staat beneden. En nee geen last van kater heb vaker gedronken ik kan wel tegen wat hoofdpijn.' En met die woorden loopt ze weg en hoor ik de trap kraken. 'Ow vergeet mijn sleutels niet en mijn kamer op slot te zetten.' 'Is goed!' Schreeuw ik terug.

Voor het eerst kijk ik een keer goed door de kamer van Lola. Het is maar een hele kleine kamer. Paarse muren met aan een van de muren een soort witte vakjes. Hier staat niet veel bijzonders in. Haar kast, bed, bureau en plankjes aan de muur zijn allemaal wit met blauw. Op de plankjes  staan allemaal foto's van een klein meisje en foto's van Lola met de pony's. En ik denk dat het kleine meisje op de foto Lola van vroeger is.

'Jelle fiets door we hebben nog maar een kwartier en ik moet nog naar mijn kluisje.' Zegt Lola als we bijna bij school zijn. Nog twee straten. 'Fiets niet zo snel Lola. Ik hou dit niet meer bij.' Na die woorden hoor ik Lola grinniken. 'Wat valt er te lachen Lola?' Vraag ik. 'Nou dat jij met je gespierde goed getrainde lichaam mij niet kan bijhouden met fietsen.' Lacht ze. 'Dat is niet grappig Lola.' En dan begint ze nog sneller te fietsen.

Pov Lola

Ik ga nog sneller fietsen. Jelle moet dit makkelijk kunnen bijhouden. Ik met mijn niet gespierde lichaam kan dit ook. 'Lola waar heb jij je spieren verborgen?' Ik lach. Ik ben heel gespierd alleen train het zover dat je het net niet ziet. 'Ik train ze zo ver dat je ze net niet ziet Jelle. Maar ik ga zorgen dat ik binnenkort mijn sixpack duidelijk heb. En mijn armspieren zie je echt wel.' Nu komt Jelle naast mij fietsen en pakt mijn arm vast. 'Ja je hebt gelijk.' En dan kijkt hij naar mijn pols. 'Waar heb je die littekens van.' Vraagt hij dan. 'Dat zijn allemaal brandwonden.' Zeg ik en daar is geen woord van gelogen. 'Ik ging vroeger vaak van glijbanen af waar je in z'n zak zit. En ik verbanden altijd mijn polsen.' 'Oké.' Zegt Jelle die het niet vertrouwd zo te merken. 'Kijk we zijn op school.' Zeg ik dan maar snel. En we stappen af en gaan naar binnen. 'Doei Jelle. Zie je in de klas ik ben naar mijn kluisje.' Zeg ik en loop naar mijn kluisje. 'Lola wacht.' Zegt Jelle. 'Wat is er?' Vraag ik terwijl ik me omdraai. 'Dit.' Zegt Jelle en........
—————————————————