The Heartless Doctor's Love (COMPLETED) Under Editing

SIMULA

SIMULA

Hammer

I've been annoyed by the press media before but I have to show respect for Grandpa James. All the cameras are focus on us. Everyone was waiting for what Grandpa would say while we were here in front of the hospital.

"Nasabi ko na noon na kung sino ang unang magkaka-interest sa pagiging doctor sa aking mga apo ay ibibigay ko sa kanya ang hospital." Lolo said.

Bumaling sa akin si Lolo na may ngiti at hinawakan ako sa balikat. Katabi niya ako dahil gusto niya lang.

"This is my grandson, Hammer, and he will replace my position in the hospital." dagdag niya.

Ngumiti ako kay Lolo pero agad ding nawala ang ngiti ko ng mapatingin sa paligid at may maramdamang kakaiba. Tumingin ako kay Theo at tinanguan ko ito bilang signal. Bago pa makaalis sila Theo ay may bagay na tumama na sa braso ko.

Shit!

"Are you alright, Apo?" tanong ni Lolo na kalmado lang gaya ko habang umaagos ang dugo sa braso ko.

"Yeah. I need to find that sniper." ani ko na tinaguan nito pero kita ko ang pag-aalala sa mga mata nya. He's my Grand father after all.

Agad na sumunod ako kela Theo habang hinuhubad ang suot kong suit. Tumingin ako sa paligid. Limang pung pulgada ang layo ng bumaril sa akin kaya alam ko na baka isa sa building ang pwesto niya.

I swear you will face the hell after you ruined my suit. Tss.

Tinalian ko ng panyo ang sugat ko ng tumigil ito sa pagdurugo. Mabuti't dumaplis ang bala dahil kung hindi ay kailangan ko pa na alisin sakali sa braso ko ang bala. Napangisi ako dahil tila hindi pa masyadong sanay ang gumawa nito.

"Senyorito, clear, no one here."

Dinig kong sabi ni Theo sa kabilang linya ng puntahan nila ang kabilang building. Kaya tumingin ako sa isang building kung saan ay isang konekta sa hospital. Tumakbo ako pero may nakabangga ako.

"Sorry.."

Tumingin ako sa babaeng nakabangga ko. Hindi ko na 'to pinansin dahil baka makatakas pa ang bumaril sa akin. Mabilis kong inakyat ang hagdan hanggang makarating ako sa rooftop. Pagdating doon ay wala na akong naabutan. Sumilip ako sa baba at sa pwesto ko kanina ay tamang-tama ang hula ko na dito pumuwesto ang sniper.

"I'm late. The sniper is not here." ani ko.

-

Sonata

Isang malakas na sampal ang natamo ko pero wala akong ano mang reaksyon. Sanay na ako. Manhid na ang buong katawan ko sa klase ng sakit..

"Tangna! Wala ka talagang silbi! Isang misyon lang ay pumalpak ka pang bata ka!"

Lumuhod ako sa aking ama, "Patawad, Papa."

Tumawa ito bago ako nito sinabunutan at tinayo ng walang ingat. Malakas na sinuntok ako nito sa mukha at binalibag kaya halos mahilo ako at dumugo ang labi ko. Napaubo ako at biglang nanghina ng may dugong tumulo mula sa noo ko ng tumama ako sa pader.

"Ilang beses ko nang sinabi sa 'yo na wag kang papalpak dahil maliit lang ang pagkakataon natin na ma-tyempuhan ang James Esteban na iyon pero pumalpak ka pa rin!"

Napangiwi ako ng hampasin ako nito ng sintron. Hindi ako umaangal dahil kapag gagawin ko ay lalo lamang siyang manggigigil na saktan ako.

"Boss, tama na, wala ring saysay 'yan."

Dumilat ako at napatingin kay Abe. Sumandal ako sa pader at napahawak sa mahapdi kong sugat dulot ng paghampas sa akin ng ama ko.

"Wag mong papaalisin ang batang 'yan hanggang hindi gumagaling sa pagpatay! Peste!"