နာက်င္ျခင္း၏ ၾကင္နာျခင္း(HunHo)

အပိုင္း (35)

မီးအလင္းေရာင္မရွိတဲ့ အခန္းထဲ
ဟိုေလ်ွာက္ ဒီေလ်ွာက္ နဲ႔
မနက္မိုးလင္းပါေစေတာ့လို႔ အခ်ိန္ေတြကို
ေရတြက္ေနသူ

သူ ခ်က္ခ်င္းပင္ Junေလး ရွိရာ
JinWoo အိမ္ လိုက္သြားဖို႔ ႀကံစည္ခဲ့ေသာ္ျငား
Junေလး အိပ္သြားၿပီ ဆိုတဲ့ စာတိုတစ္ခုနဲ႔
စိတ္ေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားခဲ့ရသည္

ခုျဖစ္ပ်က္သြားတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြက
Jumi ရဲ႕ စနက္တစ္ခုျဖစ္ေနမွန္း
သူ ဘယ္တုန္းကမွ ေတြးမထင္မိခဲ့ ။

သူ အစကတည္းကသာ သိခဲ့ရင္
Junmyeon နဲ႔ လက္ထပ္ၿပီးခ်ိန္ကစၿပီး
Jumi ကို ေရွာင္ရွားခဲ့မည္

အရင္ကခ်စ္ခဲ့ရတဲ့ ခ်စ္သူေဟာင္းပဲဆိုဆို
Junေလး အေပၚကိုေတာ့ သူ သစၥာေစာင့္သိပါသည္

အခုေတာ့ ~ သူ အမႈမွတ္အမွတ္မဲ့ Jumi ကို
ေနၿမဲတိုင္းေျပာဆိုဆက္ဆံမိတဲ့ အက်ိဳးဆက္က
Junေလး အေပၚ အေတာ္ပင္ ရိုက္ခတ္သြားခဲ့ၿပီ

အခ်ိန္အားျဖင့္ မနက္ေလးနာရီ

အခန္းျပင္မွ ေျခသံ သဲ့သဲ့ ေၾကာင့္
သူ ေခါင္းေထာင္မိသြားသည္

Junေလးမ်ား ျပန္လာသလား

သူ စိတ္ပူေနမွန္း သိၿပီးမ်ား ျပန္လာေလသလား

အေတြးတို႔နွင့္အတူ အခန္းတံခါးကို
ဝုန္းခနဲ ဆြဲဖြင့္မိသည္

အခန္းေရွ႕မွာ မတ္တပ္ရပ္ေနတဲ့
မ်က္လံုးတို႔ေဖာင္းအစ္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးကို
ျမင္လိုက္ရခ်ိန္မွာေတာ့ ရင္အတြင္းမွ
ၾကည္ႏူးမႈတို႔က လႈိက္တက္လာၿပီး

Junေလးကို ရင္ခြင္အတြင္း ဆြဲသြင္းကာ
ေပြ႕ဖက္မိသည္

"Junေလး ကိုယ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္

ကိုယ္ မင္းဘက္ကို လွည့္မၾကည့္ခဲ့မိဘူး

က္ုယ္ . . ကိုယ္ တကယ္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ "

"ကြၽန္ေတာ့္ကို လႊတ္ေပးလို႔ရမလား "

ရင္ခြင္အတြင္း ေက်ာက္ရုပ္ပမာရပ္ေနခဲ့တဲ့
Jun ေလး ဆီမွ ပထမဆံုး ခြန္းတံု႔ျပန္စကားက
ၥေရခဲေငြ႕ရိုက္ထားသလို ေအးစက္စက္

" ေက်းဇူးတင္တယ္ ? ၾကည့္ရတာ
ဦး အထင္မွားေနပံုပဲ ကြၽန္ေတာ္ အခုလာခဲ့တာ
သံေယာဇဥ္ေတြ အၿပီးျဖတ္ဖို႔ ေန႔လည္ေလာက္
စာခ်ဳပ္ကို deliverနဲ႔ ပို႔လိုက္မယ္ "