Plato richtte in zijn tijd de filosofische Academie op, die meerdere leerlingen had. De beroemdste was Aristoteles.
Aristoteles was een echte eudaimonist, een stroming die gelooft dat het doel in het leven het streven naar geluk is. Hij dacht dat je dit kon bereiken door filosofisch en moreel verstandig te denken. Daarnaast achtte hij het belangrijk dat er genot in je leven was.
Ook was Aristoteles de grondlegger van de deugdethiek:
Hij dacht dat het goede niet te verkrijgen was door de maatschappij te veranderen, maar door in jezelf deugdzaam en gelukkig te zijn.
Hoe ben je dan deugdzaam?
Hij ging uit van vier kardinale deugden, oftewel kerndeugden:
1. Moed
2. Wijsheid
3. Gematigdheid
4. Rechtvaardigheid
Als je aan deze vier deugden voldeed, kon je echt geluk en het goede vinden.
Aristoteles was een goede vriend van Alexander de Grote, maar in zijn stad Athene moesten ze daar maar weinig van hebben. Aristoteles werd aangeklaagd en vervolgd, net als de leermeester van zijn leermeester, Socrates.
In tegenstelling tot deze, besloot Aristoteles te vluchten, naar eigen zeggen "om Athene een tweede filosofische blunder te besparen".
JE LEEST
De Gifbeker van Socrates
Non-Fiction~Filosofische vragen en hersenspinsels~ •De geweldige cover is gemaakt door @MayleneHunt•
