1. Bölüm " KAÇIŞ"

496 237 80
                                    

Yazardan ;

Tek başına  uçurumun başında oturuyordu  genç kız.

Derin nefes aldı 'işte huzur bu' dedi. 

Yere uzanarak ayaklarını uçurumdan sarkarak gökyüzüne baktı.

Bulutlara bakarak değişik  şekillere bezetiyordu bazıları ördek,yılan  gibi  şeylere benzetiyor kendi kendine gülüyordu.

Uzaktan  bir ses duydu  ayağa kalktı üstü başı toz olmuştu  üzerini sirkeleyip karşıda ona seslenen hacer ablaya döndü. 

"Efendim  hacer abla ne oldu?" dedi.

"Kızım annen aradı  gel bir konuş  hadi yavrum. " Dedi.

Sesi korkaktı  hacer ablanın o bile korkuyor annesinden aramasa  zaten  şaşırırdı ne zaman onu bir gün özgür bıraktılar ki yanında olmasada  gölgeleri hep üstündeydi. Arada sırada izin veriyorlardı dışarıya çıkmasına kendisini zorla bir çifliğe yollamışlardı. 

Kimseyle görüşmüyordu ailesine göre robot gibi bir hayat yaşıyor sıkılmıştı ne zaman bitecek bu düzen ne zaman mutlu olacaktı? Konuşacak hiç arkadaşı yoktu. Sadece bir tavşanı vardı adını  finio koymuştu.
Çok tatlı siyah beyaz tüylüydü ondan başka dert arkadaşı yoktu.

"Dengisu sabahtan seninle konuşuyorum neden beni dinlemiyorsun?" Dedi.

Genç kız hacer ablaya baktı "Allah aşkına abla ben mi dinlemiyorum? yoksa başkalarımı sırf üniversteyi kazanmadım diye beni buraya getirdiler.

Hapis hayatım yetmiyormuş gibi evedeyken de  böylediler hiç arkadaşım olmasın diye özel öğretmen tutular beni ben olduğumu kabul etmiyorlar sürekli  daha iyi olmasını istiyorlar  onlara kalırsa ben robot hayatı yaşayaçağım  sen olsan ne yapardın abla isyan etmez miydin? Bazen benim  evlatları olduğumu unutuyorlar varsa yaksa bunu yap Dengisu bunu yapma Dengisu  yoruldum anlıyor musun? " Dedi.

 "Oyyyy kuzum sen baya dolmuşsun." Dedi.

Yine genç kızı görmezden geldi bunu yapmak zorundaydı bu onun göreviydi . 

"Sen yapma bari kraliçem. " Dedi.

Genç kız  isyan ede ede  çifliğe vardılar. Kadın telefonu  genç kıza verip mutfağa geçti .

Kız odasına gidip annesini aradı.

DENGİSU'DAN;

"Nerdesin sen? sana demedim mi  uzun süre dışarda kalma diye(!)"dedi annesi 

"Sanda merhaba annne sormadın ama iyim. " Dedim gözümü devirerek.

Bu sefer annesi daha katı bir sesle " Bak kızım sen beni dikkate almıyorsun galiba senin için yapıyoruz bende ister miydim evladımdan uzak kalmayı?
Baban ve ben senin okulun için böyle bir karar aldık. " gerçektenmi yani ben onlar için bir hiçim sadece düşündükleri kariyer, para,pul artık kendimi onlara anlatmaktan yoruldum sürekli onlar mutlu olsun diye çabaldım ama olmuyor işte.

"Tamam anne sonra konuşuruz."Dedim.

telefonu kapatım ben annemin üzerine telefon kapatım şimdi sinirden delirmiştir .

Hah bide söylüyor ben istermiydim uzak durmayı evdeykende hep iş ,iş , iş yemekte bile bunu konuşuyorlardı. 

Anne ve baba yoruldum artık bir müdale ettmem lazım 

Yemek yemek için aşağı indim sofrayı hazırlatmıştı hacer abla.

Sofraya oturdum tek başıma hacer ablaları çağırsamda gelmiyorlardı.

Ahhhh kim  söylemiş çalışan kişi patron kızıyla yemek yenilmez çok saçma.

Servis için hacer ablanın kızı esra geldi.

  Benimle konuşmaz sesiz bir kızdı doğrusu aklıma bir fikir gelince başımı eğdim  ve gülümsedim.

Hemen yemeğimi yemeye başladım. 

Yemek yedikten sonra Esra'dan duş almak için banyoyu hazırlamasını istedim.

İşte istediğim an hemen odama gidip banyoya geçtim.

Banyodan içeri girince Esra'nın banyoyu hazırlama aşamasındaydı.

Beni görünce ayağa kalkıp konuştu.

"Banyo henüz  hazır değil efendim." Dedi.

 Konuşmasına göz devirdim omuzundan tutup kendime döndürdüm.

"Esra sana ihtiyaçım var lütfen yardım etmen lazım  yalvarırım senden başka kimse bana yardım edemez ." Dedim bunu önceden söylemiştim hemde defalarca ama Esra kabul etmemişti.

Bana baktı pes ediyordu galiba "Tamam." Dedi.
Mutluluktan  dans ettim o zaman operasyon başlasın...

Bizimkiler dışarıya koruma koymuşlar akşamları mutlaka çay içiyorlar bunun için Esra çaya uyku ilacı koyup onlara servis edicekti bende o ara çantamı hazırladım. Kim tutar seni Dengisu.  Kıyafet olarak tulum altınada kısa beyaz tişört giydim üstüme montumu ve beremi aldım aşağı indiğimde herkes uyuyordu çok komiklerdi güldüm Esra'da uyuyordu benim için yaptıklarını unutmayacağım Esra,oda çaydan içmişti yapması gerkiyordu yoksa şüphelenirlerdi.

Plan kusursuz yaptık hata yapsaydık bitterdik hemen çiflikten çıktım ana yola doğru çıktım yürüdüm bir yandan etrafa bakıyordum kamera falan var mı diye evdekileri  yine Esra hâlletmişti uzun zaman yanımızda çalıştığı için her yeri biliyordu. Evet kurtuluyorum artık  buradan.

Anne ve Baba özür dilerim ama başka çare bırakmadınız.

Biraz ilerledikten sonra beni bekleyen arabayı gördüm.

Gülümsedim herşey  buraya kadar bekle beni özgürlük ben geliyorum......

______________________

Yeni bir hikaye umarım güzel bir yolculuk olur ...

Haa kemerleri bağladınız değil mi o zaman uçuşa devam edelim mi evetleri şimdiden duyuyorum  gitmeden 🌟 basın ve küçük bir yorum  yaparsanız sevinirim kendinize iyi bakın ❤❤❤❤❤❤❤

Hırsız "Aşk sürgünü"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin