I'm Your Boy (The Boyz ff)

25 - Friends Help!

***Juyeon POV***

Di ko alam na ang tinawagan ni eomma ay yung parents ni Erin. Imbis na may matino dinner kami. Nagkagulo-gulo. Hindi natapos ni Erin ang kinakain nya dahil hinila na sya paalis ng mom nya. I'm confuse at that moment. Habang hawak sya sa braso ng mom nya may force na lumalaban sya at ayaw nya sumama. Napatingin pa nga sya sakin and the look na nanghihingi ng tulong. Pero ipinasa ko ang tingin ko sa mom ko umiling-iling. Hanggan sa makalabas sila ng bahay. Wala ako ginawa.

"Wag ka ng makealam sa kanila" -sabi ni mom

kaya nagbalik ako ng tingin sa kanya.

"wala na po ako gana kumain" -i said at iniwan na lang sila ni sangyeon.

Diretso ako sa kwarto ko at napaupo sa kama ko. Napahilamos ako ng mukha at napabuntung-hininga.

The way Erin act like that. I think mali tinawagan ni mom ang mom nya. But its her mom na worried lang naman lalo na't maysakit sya. Napatingin ako sa pader at mas lalo napaisip.

Sabi nga pala ni haknyeon bumukod sya. Bakit?

"Anak?"

Napatingin ako sa may pinto at nakita dumungaw si mom. Tuluyan na sya pumasok at lumapit. She sit next to me at magaan hinawakan ang dalawa kamay ko.

"About kay Erin.." -she said

Nakatitig lang ako sa kanya. Sya naman napababa ng tingin at medyo malungkot.

"Hindi ka na dapat nakikihang-out sa kanya" -she said

"Bakit mom? Alam mo naman ang sitwasyon nya di ba?" -i asked

Tinignan nya ako sa mga mata na nalulungkot at may pag-aalala.

"Iyon na nga, maysakit sya at may taning ang buhay nya. If pinagpatuloy mo ang pagiging malapit sa kanya. Isipin mo na lang ang mangyayari sayo. Ayoko makita ka umiiyak at nalulungkot anak ko" -she said her worries

Pinisil ko ang mga kamay nya.

"Mom, don't worry~ i'm going to be fine" -i said

"Pero anak.." -di sya kumbinsido

"trust me! Erin and I are going to be fine" -i said at pilit na ngumiti

*
*
*

***Sangyeon POV***

Narinig ko ang usapan ni Juyeon at ng mom nya kagabi. Ngayon nalilinawan na ako. Si Erin.. she's..

May umakbay sa akin bigla at si Haknyeon iyon. Napatingin ako sa iba na sinabayan ako sa paglalakad.

Nagkwekwentuhan at nagtatawanan sila. Like a usual normal day. Pero bakit di ako makasabay? Hindi ko maramdaman na the same pa rin.

Inantay ko dumating sa tambayan si Juyeon. Pero wala sya kaya ako nang naghanap sa kanya. I saw him at the court playing a ball. Hindi nya ako napapansin kaya i steal the ball.

He take a break kaya umupo muna kami sa isang corner. Umiinom pa sya ng tubig ng i-open up ko yung nalalaman ko.

"Maysakit si Erin? Hanggan kailan na lang sya?" -i asked seriously

Ibinaba nya na ang iniinom nya at sa malayo pa rin ang tingin.

"isa't kalahati buwan na lang and she's going to leave the school" -he said