weird colours (on hold)

Hoofdstuk 16 : Een maand

Ik werd met een ruk wakker getrokken . Mira probeer te kalmeren . Klonk de stem van Miranda maar het lukte niet  . Mijn gedachtes sloegen op hol en mijn lichaam ook mijn arme sloegen alles om me heen de wekker op mijn  nachtkastje en de foto's  , de lamp en de stoel .  alles ging met een geluid op  de grond mijn ademhaling werds steeds sneller en op een gegeven moment kon ik geen adem meer halen  . Mijn benen bleven liggen zoals gewoonlijk en hierdoor raakte ik  verder in paniek  . Ik had niet in de gate dat Richard met wat personeel me vast probeerden te houden  . Er werd me een masker  opgedaan en ik probeerde niet in te ademen maar naar een tijd lukte het niet en viel ik in diepe slaap 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ik lag in een witte kamer , het ziekenhuis maar ik kon me niet bewegen  .Was ik nu weer in het lichaam ?  Toen het lichaam naar onder keek wist ik genoeg het was een jongens t-shirt misschien van bram ? Het T- shirt was zwart zonder enige kleur verder erop . Mijn ademhaling gaf een brandend gevoel   . Ik hoorde een geklop bij de deur . Kom binnen zij een raspige stem die van het lichaam vandaan kwam . De deur ging open en toen kwam een bekende man binnen  .Bram zei de bekende man . Ja pap . De man bartste in tranen uit  .En pakte het lichaam , bram in een knuffel  . Ik ga dood hé ? Ja snikte de man  . Waaraan ga ik sterven zij bram's trillende stem . Longkanker je hebt nog een maand bram   zei de man en pakte  zijn hand stevig vast . Weten kristal en Amber het al zei Bram .  Nee je moeder en ik willen het met jouw vertellen ze komt zo met hun . Zei de man .    Pap ze hadden me dit verteld toen ik buitenwuste was  . Wat zeiden de geesten vroeg de man . Wat geesten dacht ik   en ik luisterde weer met medelijden met het verhaal mee . Pap ze zeiden dat ik  dood ga omdat het lot dat bepaald heeft   .Ze zeggen dat ik na de aarde was gegaan als engel in opleiding alleen ben ik mijn geheugen kwijt , klonks bram stem .dus we kunnen niks doen klonk zijn vaders stem en barste weer in huilen uit  .  Peter klonk een vrouwelijke stem  . Peter dat is ........de man .....van het ......ziekenhuis ! Die man met je heb zijn ogen  . Ik beging steeds gekker te worden haha dacht ik . Rosa  klonk de stem van peter  . Ze omhelsde elkaar en naar een klop  te horen kwam een jongen en een meisje binnen  . Broer zei de jongen Wat is er aan de hand vroeg het meisje . Toen stond  Rosa op en zei Bram heeft longkanker stilte dat was alles  wat er is niemand zei niks meer en het meisje en de jongen waren verstijfd  . Tot dat Rosa weer sprak Bram heeft nog maar een maand te leven . Deze keer werd de stilte verbroken door het huilen van het meisje dat rende naar me en het lichaam omhelsde . Kristal  het komt goed zei de stem van het lichaam , Bram . Bram je gaat dood zijn het komt niet goed . Zei de jongen op een boze toon . Edwin zei bram , ik heb nog ongeveer een maand te leven en dan ga ik naar een paradijs waar ik meer mensen kan helpen . Ik wil niet treuren omdat het geen zin heeft ik heb maar een maand en mijn plan is zoveel mogelijk tijd met jullie doortebrengen en mijn lijfspreuk is vanaf nu carpe diem (pluk de dag ) .Ik snap niet dat je er zo over kun praten ! zei Edwin en hij rende weg en sloeg de deur met een klap dicht . 

Ik werd wakker met een schrik ik was gewoon op mijn kamer . Ik voelde me moe en een beetje duizelig . Ik viel uit het bed nu lag ik op de grond mijn benen niet kunnen bewegen , de deur ging met een klap open en Miranda hielp  me het bed op .Ik knipperde met mijn ogen maar er ontsnapte een traan en een regen van mijn tranen ontstond mij hart ging sneller kloppen . Wat is er mis met mij ? de vraag bleef in mijn hoofd  rondsproken . Mijn keel voelde droog aan en adem halen werd steeds moeilijker mijn ogen waren verblind door al mijn tranen . Miranda hield me in haar arme en aaide me over mijn rug om me te kalmeren . Mijn hart begon rustiger te kloppen en er kwammen alleen nog snikkende bewegingen van mijn mond . Mijn hoofd voeld epijnlijk aan en ik voelde een hoofdpijn opzetten vanwege mijn zuurstoftekort . Ik moest uitzoeken wat ik zag   . Maar hoe moest ik dat gaan doen ? Ik moest binnekort na school en straks moest ik naar de pshygoloog . Zou ik gaan praten of blijf ik zwijgen als het graf . Deze discussie voerde ik vaak in mijn hoofd maar ik kwam telkens tot de conclusie  dat ik beter kon zwijgen . Waarom denk je nu omdat ik niet beter wil worden dat verdien ik niet . Ik verdien het niet om gelukkig te zijn nadat ik persee op vakantie wou gaan voor mijn 15 verjardag  en kijk waar dat heeft gelijd mijn ouders zijn dood en van mijn zus is niet veel meer over . Ik wist niet meer wat ik doen een klein stemmetje in mijn achterhoofd zei dat ik gelukkig moest zijn en dat ik dat verdiende maar de grote stem in mijn hoofd zei dat ik zwak was en dat iedereen me moest haten om wat ik had gedaan .Het enigste wat ik zeker wist was dat ik moest uitzoeken wat ik zag en daarbij moest ik beginnen bij de dokter .........

cliffhanger, 

Er kunnen spellingsfouten instaan ik heb het niet echt nagekeken maar in de kerstvakantie ga ik waarschijnlijk weer alles nakijken en nieuwe stukken schrijven