Hoofdstuk 17 : zwarte converse

62 2 1
                                    

Ik moest binnekort na school en straks moest ik naar de pshygoloog . Zou ik gaan praten of blijf ik zwijgen als het graf . Deze discussie voerde ik vaak in mijn hoofd maar ik kwam telkens tot de conclusie  dat ik beter kon zwijgen . Waarom denk je nu omdat ik niet beter wil worden dat verdien ik niet . Ik verdien het niet om gelukkig te zijn nadat ik persee op vakantie wou gaan voor mijn 15 verjardag  en kijk waar dat heeft gelijd mijn ouders zijn dood en van mijn zus is niet veel meer over . Ik wist niet meer wat ik doen een klein stemmetje in mijn achterhoofd zei dat ik gelukkig moest zijn en dat ik dat verdiende maar de grote stem in mijn hoofd zei dat ik zwak was en dat iedereen me moest haten om wat ik had gedaan .Het enigste wat ik zeker wist was dat ik moest uitzoeken wat ik zag en daarbij moest ik beginnen bij de dokter .........

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ik was een week thuisgebleven de nachtmerrie's vielen voor het eerst in jaren mee . Ik kreeg steeds dezelfde beelde van de jongenn in mijn dromen . Morgen was het maandag en ging ik voor het eerst naar school  . Mijn maag zat in een knoop van al die zenuwen  . Zouden ze me gaan pesten , wat zouden me pleegbroer en pleegzus Amy doen ,  zouden ze meedoen  en als allerbelangrijkste zouden ze gaan vertellen over mijn ouders , Miljoenen vragen gingen door mijn hoofd  die me zoals gewoonlijk  koppijn bezorgden . ik ben doodsbang voor school  maar van de andere kant kan het me ook niet iets echt  interesseren want ik was hier toch mijn tijd uit aan het zitten . Ik ging vandaag met mijn pleegmoeder na de winkel omdat ze graag nieuwe kleren wou gaan halen  voor mij . Een klein deel van me vond het geweldig om weer eens na het winkelcentrum te gaan ook al was het niet het oude winkelcentrum waar ik vroeger naar heen ging met mijn ouders en daar was ik ook dankbaar voor . Een van de positieve dingen van verhuizen naar een nieuwe wijk is  dat je niet constant wordt geconfrontreerd met wat je kwijt ben geraakt . tik tik tik   Mira ik kom binnen  klonk de stem van mijn  pleegmoeder .  Jolanda pakte mijn rolstoel en zo gingen we naar de auto  . Eenmaal in de auto sloegen me gedachtes ,zoals gewoonlijk op hol  . De autorit duurde lang omdat we in de buurt van het bos wonen .                                             Toen we eenmaal in de stad waren keek iedereen me aan met medelijden en nieuwsgierigheid . Ik snap niet waarom ze oordelen ze kennen me niet . De eerste winkel die we binnen gingen was de h&m    Jolanda kocht me wat  zwarte broeken en blauwe skinny jeans     hierna gingen we na de zeeman om de basiskleren te halen . Vroeger ging altijd met mijn ouders na de wibra en de zeeman . We waren niet rijk en niet arm maar het zijn maar kleren althans zo dacht ik erover  . Na de zeeman gingen we naars verschillende winkels en uiteindelijk  victoria secret   Jolanda duwde men na buiten en ik kreeg een rood hoofd .                                                                                                                      Zo'n  vrouw meette me uhhhhhhhh je weet wel wat op  . Gelukkig mocht ik me topje enzo aanhouden  . Jolanda pakte een beetje doorzichtig ondergoed voor mij en ik  kreeg nog een rodere kop  . Uiteindelijk gingen we na de juwelier  en ze kocht me een paar oorbellen en kettingen en zelfs een ring . Natuurlijk vroeg ze me niet ten huwelijk dat zal eigenlijk best wel raar zijn hè ? Uiteindelijk gingen we een ijsje eten en eerlijk gezegd had ik het best wel leuk gehad . Jolanda koos iedere keer wat  uit en  als ik er niks aan vond of het was me te bloot dan schudde ik mijn hoofd maar soms zag ik als ze ging betalen dat ze sommige jurken en t-shirts toch pakte .   Uiteindelijk hadden we een stuk of twintig tassen vol . Jolanda was  heel blij aan het praten over wat we met mijn kleding gingen doen toen de ober binnenkwam  . Hebben deze twee mooie meiden  een keuze kunnen maken ? en hij  gaf een knipoog naar mijn pleegmoeder toe . Mijn pleegmoeder legde haar hand met de trouwring duidelijk op tafel de man keek een beetje teleurgesteld en ik kreeg een glimlach op mijn gezicht . Ik wil de banen coupé en jij Mira hetzelfde ?  ja knikte ik  Of wil je wat anders  nee knikte ik  .     

De bediende schreef het op en vertrok  . Achter ons hoorde ik twee meiden lachen  Wat een deus hè dat wijf kan nog niet eens wat zeggen  tegen de ober  zei een meisje en sirieus in een rolstoel hoezo moet zij aandacht hebben  . Zei  het andere meisje    . "hou je hoofd recht en laat ze zien dat het niks uitmaakt  " klonk de stem van mijn moeder in mijn hoofd . Ik ben al helemaal gek aan het worden dacht ik . "Nee je bent niet gek je hoort me echt ik ga je helpen ,maar waarmee leg ik je een andere keer uit als de tijd rijp is .  " Oke duidelijk gek dacht ik maar dit keer hoorde ik niks meer . Mira ben je er nog  hoorde ik lianne zeggen . Ik knikte van wel  .  Ik was aan het denken welke kleuren voor je kamer  je wilt hebben . Maar ik pak wel een blaadje mee van de Gamma en dan zien we welke kleur je ongeveer goed vind , oke ?  Weer klikte ik van ja  . Ik verdien het niet ik ben waardeloos klonk een stem in mijn hoofd toen ik de twee meisje weer hoorde verder praten .  Toen we eindelijk klaar waren  stopte we alle tassen in de kofferbak en ik vroeg me af of het wel ging passen maar Jolanda stopte alles erin zonder dat er een probleem was . Toen we uiteindelijk thuis zijn hielp onze kok Alfred  de tassen naar mijn kamer te brengen   . We aten wat en na het eten ging ik met Jolanda mijn kleren in de inloopkast ophangen  . De kleren die ik morgen aan wou doen legde ik apart namelijk een zwarte hoodie en  een baggy jeans met mijn nieuwe zwarte converse schoenen  . Ik was momenteel bezig met mijn boeken aan het kaffen de paar boeke die ik nodig heb . Jolanda ging de kamer uit   . Toen ze terug kwam , kwam ze een cadeau brengen in  rood met witte stippen cadeau papier  . Toen ik het uitpakte bleek het een nieuwe laptop te zien . Is voor school  zei jolanda . Ik pakte pen en papier en schreef bedankt :)  en liet het aan mijn pleegoeder zien  . Jolanda gaf me een knuffel en het voelde een beetje akward aan  . Ik lag op mijn bed en was aan het piekeren  een helehoop negatieve gedachtes spookten rond in mijn hoofd . En met al die gedachtes moest ik in slaap vallen ........

weird colours (on hold)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu