weird colours (on hold)

Hoofdstuk 20 : steken in mijn borstkas

 Amy  appte me en vroeg me waar ik was aangezien we volgende lesuur niet samen hadden zou ze me snel naar het lokaal brengen .Ik appte haar terug  dat ik me wel redde . Welk vak heb je en waar? vroeg kristal  ik schreef dat ik muziek had in 185  . Daar heb ik ook , zullen we samen lopen  zei ze met een glimlach erbij .En we liepen , nou ik rolde maar je snap wel wat ik bedoel , samen na de klas  in stilte  .Toen we eenmaal in de les waren ging ik achteraan zitten en kristal naast me .  Na de les riep de leraar me bij zich. Ik rolde  naar hem toe . Iedereen moet even individuele zang test afleggen zei hij . Ik pakte mijn schrijfblok  en schreef dat ik  niet praat .Dat weet ik al  maar dit is verplicht dus ik dag dat je een stukje kon spelen in plaats ervan kon spelen  , als je da wilt . zei hij . ik knikt en liep de les uit . Eenmaal na een lange vermoeiende schooldag kwam mijn pleegmoeder ons ophalen . Eenmaal in de auto bleef ze me na mijn dag vragen maar aangezien ik niet kon praten schreef ik dat het wel goed ging . Toen we eenmaal binnen waren  ging ik huiswerk maken en eten . Daarna lag ik  vroeg in bed te piekeren over mijn dag . over de vreugde die me morgen stond te wachten ....................

—————————————————————————————————————————————————————————————-

Ik kon mijn ogen niet opendoen ,met mijn handen taste ik om mij heen . Ik voelde glas aan alle kanten .Ik probeerde het glas kapot te duwen maar dit lukte niet een gevoel van vernauwing bekroop me .Net toen ik dacht dat het niet erger kon stroom er water over me heen , het liep , wat kon ik doen ?!Het water was al tot mijn heupen ,ik wist niks te doen . Het donkere maakte me bang ,het onbekende de angst die bijna iedereen heeft en ik voelde op dat moment , pure doodsangst .De dood maakte me niet bang maar de pijn wel , ik probeerde tevergeefs mijn ogen te openen . Het water stroomde snel het stond al tot mijn borst .Daarna stond het tot mijn kin . Ik moet wat doen ! maar ik wist niks . Ik probeerde zo hoog mogelijk mijn mond te houden . De glazen doos was al bijna vol , 3,2,1 ! Mijn mond liep vol met water langzaam kreeg ik water in mijn longen in plaats van lucht .Maar toen lukte me het ik opende mijn ogen , en ik zag Kristal me uitlachen met een gemene grijns . Tranen kwamen in mijn ogen , fijn nog meer water . Ik begon zwarte vlekken te zien en pijn in mijn borstkas te krijgen .OOHW GOD MIRA WORD WAKKER schreeuwde iemand voordat mijn bewustzijn het opgaf.

Ik werd wakker met een flinke steken in mijn borstkas dit negeerde ik maar , het kwam vast door mijn droom .Miranda keek me met bezorgde ogen aan .Gaat het wel ? vroeg ze me . En voor het eerst in een lange tijd schudde ik van niet . Miranda nam me in een knuffel en aaide rondjes op mijn rug om me proberen te kalmeren . Mira ik maak me zorgen je nachtmerries worden steeds erger , alsjeblieft praat of schrijf in ieder geval communiceer en doe wat met je psycholoog . ik nikte van ja , het moest stoppen . Ik verbaasde mezelf met mijn gedachte .

Die dag bleef ik thuis ik at amper en spuugde alles uit mijn pleegmoeder belde met de dokter en die zei dat het de griep waarschijnlijk was ook belde ze met de psycholoog voor een afspraak . 

"Niemand had in de gaten dat dat de eerste stap was om uit de depressie te komen ."