weird colours (on hold)

Hoofdstuk 13 :Eerste visioen

Ik rolde mijn rolstoel door de steentjes naar de harde grond  . Ik voelde me zeer opgelaten waarom wist ik niet  . Toen ik uiteindelijk bij de elfde rij was ging ik opzoek naar mijn ouders graf  . Uiteindelijk vond ik het graf met  het zelfde hart op de grafsteen . Ik mis jullie zo erg . Ik wou dat jullie hier waren . Ik kan eindelijk weer zien maar ik kan jullie niet zien . konden jullie me maar troosten net als vroeger  . Ik mis jullie omhelzingen . Vroeger had ik zo'n hekel aan jullie knuffels maar nu mis ik ze het meest . Kijk mij nou ik sta hier tegen een steen te praten  , ik ben verdomd gestoord . Ik begon te lachen  maar dat veranderde al snel in huilen . Ik mis het hoe kwaad jullie altijd werden wanneer ik mezelf uitscheld . Ik hou zo veel van jullie . De enige tegen wie ik praat zijn jullie en jullie zijn dood  , hoe gestoord ben ik . er ontsnapte weer een lach .Alsjeblieft zeg dat dit een grap is en dat jullie me komen troosten  . Na een minuut stilte wachte ik tot mijn rode ogen weg was en ging naar de auto toe .............

 ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Miranda zei niks toen ik aankwam bij de auto  . We reden in stilte naar huis . Miranda hielp me  uit de auto en weer viel er stilte maar  de stilte was niet ongemakkelijk.  Mijn gedachte sloegen op hol . waardoor ik koppijn kreeg . Ik kon alleen maar aan mijn ouders denken . Toen we thuis waren ging ik meteen naar mijn kamer  althans Miranda rolde me . Eenmaal op mijn kamer bleef ik staren naar het schilderij op de muur van mezelf  , ik zat in een rolstoel naast mijn familie met een neppe glimlach  toen ik naar mijn ogen keek zag ik dat ze grijs waren  . Ik herrinerde me die dag nog goed ,Het was een maand nadat ik bij mijn pleegouders woonde  .......              Mira wakker worden .Ik werd hevig geschud   . Ik deed mijn ogen open en zag zwart en nog een zwart . De stem herrinerde ik me en de zachte  handen met scherpe nagels  , mijn pleegmoeder Jolanda  . Even later voelde ik een washandje over mijn voorhoofd gaan . Ik had alweer een nachtmerrie gehad . Het ging over  het ongeluk  . Miranda hielp me uit mijn bed en rolde me naar mijn douche . Na dat ik gedoucht had en ik aangekleed was  . Kwam mijn moeder de badkamer binnen  ze pakte de borstel en ging door mijn haar heen . Ze deed mijn haar in een staart   . Houd je ogen dicht zei Jolanda Ik wist maar al te goed wat zou komen  make-up  . Jolanda wou een familie foto laten maken , ook al hoor ik er niet bij . Nadat ze klaar was met mijn make-up mog ik mijn ogen weer opendoen en begon ze aan mijn  haar  ze stylde mijn haar .  Ik had een jurk met een  v vorm aan  bij het uiteinde was  een motiefje  . ik had ook net onder mijn borsten een  soort van riem aan en daaronder werd het jurkje dunner . Het was wel een kort jurkje en daardom  had ik een panty met stilleto hakken aan .  Gelukkig kwam de fotograf toen thuis dus in paar minuten was de foto van ons gedaan . Mij intresseerde het toch niks ik kon het toch niet zien . ......... Mij ogen bleven gefocusd op het schilderij  het meisje wat op de foto was leek niet eens op me . Ze was mager  als een bonenstaak . Vroeger was ik normaal en had het normale gewicht tot dat het ongeluk gebeurde . De beelde schoten me binnen met tranen in mijn ogen  wende ik ze van het schilderij af en keek ik naar de spiegel .  Ik had ontzettende wallen onder mijn ogen . Mijn ogen waren blauw  eerst had ik groene ogen  . De blauwe ogen leken me  aan te trekken ....................

Ik zag een meisje  en een jongen allebij hadden ze kleuren om hun lichaam heen . Het leek wel alsof ik in een of andere woonkamer was .  Het meisje lachte naar me  .Bram  ik heb je gemist . Zei ze . ik jouw ook zusje het leek wel alsof ik het zei  , maar dit was niet mijn stem .Gaat het je ziet een beetje wit ? zei ze . Kistal ik voel me fijn  alleen wat moe . zei het lichaam weer  . Ik kon alleen maar  kijken  ,wat is dit ?  Een droom ?  Het lichaam  , Bram liep naar voren om zijn zus een knuffel te geven  maar voordat hij zijn armen om haar heen kon slaan viel hij neer . ik had het gevoel dat ik niet meer kon ademen . Bram begon zwaar te ademen . De jongen kwam de kamer binnen   . Kristal bel 112  het meisje rende weg en kwam terug met de telefoon in haar handen . Blijf bij me broertje  zei de jongen . De ogen van het lichaam probeerde open te blijven maar al snel vielen ze dicht  . ............

MIRA ! Ik zat weer in  mijn eigen kamer voor de spiegel ik was aan het hyperventileren waarom wist ik niet .Na paar seconden ademde ik weer normaal  , Wat was er gebeurd ? Voor me zat een bezorgde Miranda met Jolanda  . Je ogen rolden weg Mira wat is er gebeurd ? klok de stem van Jolanda  . Ik haalde mijn schouders op . Ik bel morgen de dokter wel zei Miranda . Misschien gwn weer een paniek aanval  , maar bel toch maar even  voor de zekerheid zei Jolanda .Miranda rolde me naar mijn bed  . Ze hielp me in bed  . Slaap lekker  zei ze en ze vertok met Jolanda naar buiten  .Helaas kon ik niet slapen  . Ik draaide me de hele tijd om maar ik kon niet slapen ik moest de hele tijd denken aan wat ik gezien had . Was het echt ? was het een visioen ?   Uiteindelijk viel ik in slap van vermoeidheid ........

Ik ben terug , sorry voor de late update  . Ik ben depri en heb veel  school :( . Ik probeer weer om de week te updaten maar ik denk dat het wat langzamer gaat worden sorry , In iedergeval hoop dat jullie ervan hebben genoten  . wat vonden jullie ervan ?jurk aan de zijkant :)