the dark side

dark 14

12 saatlik bir uykunun ardından kendimi sersem gibi hissediyordum.Yataktan kalkıp Jenna'nın benim için hazırladığı banyoya doğru yol aldım.Gri şortumu ve mor tişörtüm çıkarıp kirli sepetinin üstüne bıraktım.Ve kendimi lavanta kokulu ılık suya bıraktım.İliklerime kadar sıcaklığın verdiği rahatlığı ürpertiyi hissediyordum.Kafamı geriye yaslayıp düşündüm düşündüm ve düşündüm,son 1 kaç haftadır yaptığım gibi.Babamın bu kadarını yapmasını beklemiyordum.Acaba gerçekten o silahla oraya hangi amaçla gelmişti.Bize zarar vermeyi göze alacak kadar körleşmişti demek.Bu hissin verdiği utançla göğsüme bir acı ve yanaklarıma kan hücum etti.İnsanlar ne düşünmüşlerdi kim bilir.Bir daha hangi birinin suratına bakabilirdik.Tanrıya şükür bu olaydan tek karlı çıkanlar Teo ve Paige idi.Onlar adına o kadar mutluyum ki.

Ben düşüncelerimle boğuşurken birden şimşek çaktı.Olduğum yerde zıpladım.Normalde böyle şeylerden korkmam ama sesizsizlikte bir an boş bulundum.Tekrar yerime yerleşirken birden aklımın köşesinden bir düşünce girdi.Davetsiz bir şekilde bütün dikkatimi kendine çekti.Takım elbisesi içindeki hali,yüzündeki çaresizlik,kendimi kötü hissetmeme neden oluyordu.O bulanık görüntü bir türlü aklımdan çıkmıyordu.Yavaş yavaş kayıp tamamen suya girdim.İstemiyordum.Tanrım bana yardım et.Tekrar onun kölesi olacak kadar ona bağlanmak,teslim olmak istemiyorum.Lütfen onu karşıma çıkarma.Çünkü biliyorum,karşıma gelse ellerimden tutsa beni sevdiğini söylese kendimi bırakırdım.Yaklaşık 1 aydır onu görmüyorum.Normalde insanların bu şekilde yüzlerini,seslerini ve anıları unutmaya başlamak gerekir.Ama ben tek bir ayrıtısını,yüzündeki tek bir mimiği bile unutamıyorum.Sesi hala kulaklarımda.Suda kaldığımı unuttum.Sudan yavaşça çıkıp.elimi saçıma atıp suyunu sıkıp,oynamaya başladım.Lavanta kokusu her yerime sinmişti.Ellerimi etrafıma sardım.Onun dokunuşunu öpüşünü tekrar anımsamak için.Bu beni tüketiyordu.Onun aşkı,sevgisi,varlığı...En önemliside benim gibi birini sevebilmesi,bu düşünce beni hala şaşırtıyordu.En son ondan nefret ediyordum,yüzünü bile görmek istemiyordum.Ama hayatın bu kadar basit olduğunu anlayınca yaşadığım o güzel anıları düşünmekten hayaller kurmaktan kendimi alamıyordum.Biliyorum bir daha biz olamayız.Ama hiçbirşey yaşanmamış gibi onunla bir beş dakika geçirmeyi,onu yeniden hissetmeyi çok isterdim.Artık ona kızmıyorum.Umarım hayatında herşey yolunda gider.

UFAK BİR KAÇ DEĞİŞİKLİKTEN SONRA TEKRAR KARŞINIZDAYIM :D