the dark side

dark 10

Yarın canım abimin Teo'nun düğünü vardı.Uyuyamıyordum.Buraya gelirken her ne kadar korksamda iyi ki gelmişim diyorum.Tekrar yemek yemeye,iki cümle fazladan konuşmaya başlamıştım.Geldiğim günden beri etrafta Elena'yı arıyordum.Ama daha sonra aradığımda gelemeyeceğini,yaz okuluna kaldığını söyledi.Tembel şey:)Teo'nun evleneceği kızla tanıştım.Aslında kıskanmadım değil ama onun mutlu olması için elimden gelen herşeyi yapardım.Kız rüya gibi.Beyaza yakın sarı saçları vardı.Gözleri zümrüt yeşili,yanık bir teni vardı.İsmi Paige.Avukat ve güzel bir hayatı var.Teo onunla gerçek anlamda mutlu olabilirdi.İstediği aileyi Paige ile kurabilir.Şu aralar annemlede aramız iyiydi.Meğerse annem ben gittikten 3 ay sonra babamla ayrılmış.Annem adına çok sevindim.Çünkü gerçekten huzurlu bir hayatımız olabilirdi.Herşeyi mahfeden babamdı.Geldiğimiz günden bu yana herkes hazırlıklarla meşguldü.Çok eğlenceli geçiyordu.Bende kendimi oyalamaya çalışıyordum.Her ne kadar unutmaya çalışsamda.Gece olduğu zaman,yalnız kaldığım ve düşünmem gerektiğinde aklıma geliyordu.Ah kimi kandırıyorum,1saniye bile aklımdan çıkmıyordu ki.Onu...burada görürüm diye çok çekiniyordum ama sonra düşündüm ve dedim ki ''Ben neden ondan utanıyorum,korkuyorum sonuçta yanlış birşey yapmadım.Beni inanmak ve güvenmek için zorlayan,sonra en ufak bir olayda sırtını bana dönen o.''Kendime hakim olacaktım.Ve dediğim gibi umarım gelmez.Eğer gelirse ne yapacağımı hiç bilmiyorum.Herkes uyuyordu.Evin giriş kapısını açtım.Adımımı dışarı attım.Yokuş aşağı inerken Teo ile karşılaştım.

'Ne o uyku tutmadı mı?'

'Bana söyleyene bak.'

'Evet heyecanlıyım biraz.Sen nereye gidiyorsun?'

'Sahile.'

'Beraber gidelim.Geleli neredeyse 1 hafta oldu ama hiç yalnız kalamadık.'

'Sevinirim.'

Beraber yokuş aşağı merdivenlerden iniyorduk.Sahile gelmiştik.Hemen kuma oturup bağdaş kurdum.Kumla oynuyordum.Teo yanıma oturup elini omuzuma attı.

'Eski günlerde ki gibi.'

'Evet sanırım öyle.'

'Lena olanları duydum ben gerçekten--'

'Rica ederim bu konuyu kapatalım Teo.'

'Belki anlatırsan,daha iyi olur.Hııı ne dersin.'

İç çektim.

'Anlatacak ne var sanki.'

'Seni dinliyorum.'

Şimdiden boğazım yanmaya başlamıştı.Şıpır şıpır döküyordum.

'O...bana inanmadı ki.'

Şimdi sarsılarak ağlıyordum.Teo saçlarımı öpüyordu.

'Geçecek Lena.Sana yemin ediyorum geçecek.'

'O kadar emin değilim Teo.İçimde bir his var.'

'Nasıl bir his?'

'Sanki...sanki birşey olacak Teo.Bilirsin işte hissediyorum.'

'Lütfen kötü düşünme Lena.'

'Seni üzüyorum.'

'Hişşş saçmalama.'

'Hadi eve gidelim.Yarın senin günün,uykusuz kalmanı istemiyorum.'

'İyi olduğuna eminmisin?'

'Gayet iyiyim,teşekkür ederim.'

Bir yalan daha.

'Hadi o zaman.'

Kalktık ve yukarı çıkmaya başladık.Evin önüne gelince.Durdum.Teo'ya dönüp sımsıkı sarıldım.Sanki bu gece son gecemizmiş gibi.Oda bana sarıldı.İçimde ki kötü his beni rahat bırakmıyordu.Tanrım ne oluyordu bana.