the dark side

dark 4

'Yaklaşma.'

'Saçmalama Lena,açıklamama izin ver,hem beni hatırlamayıp kalbimi kıran sensin.'

'Ne yani,ben seni tanıyormuyum?'

'Yunanistan'ı hatırla,Naxos adası,yazları ailemle beraber tatile gelirdik malikler,şimdi hatırladınmı?'

'Ah evet evet şimdi hatırladım,anneni babanı kız kardeşlerini,annen hep annemle teyzemin yanına gelirdi,sohbet ederlerdi,kız kardeşlerinle bile tanışmıştım,ama seni hiç görmedim,varlığından haberim vardı ama seni bir kez bile görmedim,neden?'

'Çünkü ben istemedim.'

'Neden,hiç birşey anlamadım.'

'Sen,beyaz elbiselerini giyip,o taptığım simsiyah saçlarını açık bırakıp etrafta koşuştururken,ben seni hep uzakta köşelerde saklanarak izledim.Evet varlığımdan haberin vardı ama beni hiç görmedin.Bir an önce yaz tatili olsun ve seni görebileyim diye yanıp tutuşurdum.Sana olan bağlılığımı neredeyse bütün ada biliyordu,bir tek sen beni fark etmedin Lena.Evet belki senden saklanıyordum ama görmek isteseydin eğer görürdün.'

Şu an sanırım sapığımla karşı karşıyayım,korkuyorum Jenna'ya ihtiyacım var,yavaş yavaş geri adım atmaya başladım,

'Ah tanrım,Lena lütfen bana bunu yapma,benden korkma,yıllar sonra senin karşına çıkabilme cesaretini kendimde buldum.Dinle sana asla zarar vermem,sana olan sevgim çok masum.Londra'ya geleceğini öğrenince dünyalar benim oldu.Sana olan sert çıkışım ve sinirim benden hoşlanmadığını düşündüğüm içindi.'

Yanılıyordu,aslında daha iyi bir başlangıç yapabilseydik herşey çok farklı olurdu.Ondan hoşlanmıştım ama şimdi korkuyordum,hadi ama bende ne buluyordu,acaba söyledği kadar güzelmiydim,şu an egom tavan yapmış olabilir ama yinede burdan gitmek istiyordum hemde hemen,kafayı yemedim,yakışıklı olabilir beni çok sevdiğini söyleyebilir ama yinede mantıklı gelmiyordu,

'Benden hala korkuyormusun?'

'Gitmek istiyormusun?Eğer istiyorsan,seni evine bırakırım ve bir daha hayatının sonuna kadar karşına çıkmam.Her zaman ki gibi uzaktan izlerim seni.'

Tabi ki gidiyorum,hiç sağlıklı düşünceler değil bunlar.Ne yani yıllarca benimi beklemiş,şaka gibi,eminim benimle dalga geçiyordur,hiç sağlıklı düşünceler değil bunlar.Gitmek için kalktığım anda kafasını kaldırıp bana baktı,tarif edemiyordum hayal kırıklığı vardı gözlerinde.Gidip boynuna atlamamak için kendimi zor tuttum.Sanki en ufak bir yumuşama göstersem alayla kahkaha atıp,kandırdım seni salak diyecekti.Konuşmak istiyordum ama çekiniyordum,

'Şey.... ben...ne diyeceğimi bilemiyorum ama gitmek istiyorum.'

'Seni bırakırım.'

'Hayır hayır gerek yok,ben kendim giderim eve.'

'Boşuna nefesini tüketme.'

'Peki'

Eve kadar ikimizdende çıt çıkmadı,evin önüne gelince tam arabadan inecekken,

'Aşktan,sevme fikrinden neden bu kadar korktuğunu biliyorum.'

Kahretsin.Ağlayacaktım,kendimi tuttum.Çok acınacak durumdaydım.Bana duygularını açan birini reddedemeyecek yada karşılık veremeyecek kadar acizdim korkaktım,

'Umarım bir gün,çok geç olmadan sende sevmeyi öğrenirsin ve umarım o şanslı kişi ben olurum.Hep bir adım arkanda olacağım,sen beni göremeyeceksin ama hep seni koruyacağım.'

'Neden.'

'Çünkü sen benim ilk ve tek aşkımsın.'

Daha fazla konuşursa saçma sapan şeyler yapabilirdim.Hemen arabadan indim,arkama bile bakmadan evin kapısını açıp içeri girdim,Jenna sorgulayan gözlerle bana bakıyordu,bişeyler söylüyordu ama anlamıyordum,birden ağlamaya başladım deli gibi Jenna yanıma geldi beni salona götürüp koltuğa oturttu.