dark 11

101 11 14
                                    

(LİAM)

Hepimiz büyük bir şokla Lena'nın başına toplandık.Tanrım,bu haliyle bile çok güzel görünüyordu.Bembeyaz elbisesinde ki kızıllık miğde bulandırıcıydı.Yüzü kireç gibi olmuştu.Zayn'in dizlerinde huzurlu bir şekilde uyuyordu sanki.Ama bayılmıştı ve yavaş yavaş ölüyordu.Herkes ağlıyordu.Niall bile.Zayn o...o çok kötüydü.Vea denen kız birşeyler yapmaya çalışıyordu.O sırada ambulansın sireni duyuldu.Görevliler sedye ile geldiler.İnsanlar kenara çekildi.Ama Zayn onu bırakmak istemiyordu.Yasir amca gelip omuzlarından tuttu ve kaldırdı.1 2 3 dediler ve Lena'yı sedyeye yatırdılar.Oksijen maskesini yüzüne taktılar.Ambulansın kapısına getirdikleri sırada bir terslik oldu.Bayan görevli,

'Nabız alamıyorum.'

Zayn araya girdi yine.

'Ne neler oluyor.'

'Beyefendi geri çekilin lütfen.'

'Bana laf yetiştireceğine kapa çeneni işini yap.'

Zayn yavaş yavaş kendini kaybediyordu.Erkek görevli.

'Çok zayıf nabız alıyorum.Hemen yetiştirmemiz gerek.'

Lena'yı ambulansa soktular.Annesi ve teyzeside girince.Zayn atıldı.Kolundan tuttum.

'Dostum gel biz arabayla gidelim.'

Zayn ile ben benim arabama bindik.Çocuklar arkadan Zayn'in arabasıyla geliyorlardı.Kısa süre sonra hastaneye ulaştık.Ambulanstan Lena'yı indirdiler.Hemen ameliyathaneye alacaklardı.Önce camlı bir odaya götürdüler.Elbisesini makasla karnına kadar kestiler.Ne olduğunu anlayamıyorduk.İçeri girmeye hazırlanan bir hemşirenin kolundan tuttum.

'Neden hemen ameliyata almıyorsunuz?'

'Kalbi durdu.Kalp masajı yapılacak.'

Keşke sormasaydım.Annesi yere yığıldı.Zayn duvara bir tane yumruk attı.Öyle bir ses geldi ki.Sanırım bütün kemiklerini parçaladı.Şok aletini hazırladılar.Lena'nın solunumu durmuştu.Aleti göğsüne değdirdikleri anda Lena'nın vücudu zıpladı.1 2 3 yapmaya devam ediyorlardı.Ama Lena hiç bir tepki vermiyordu.Doktor aleti elinden bıraktı.O sırada çocuklarda gelmişti.Doktor bizim tarafa doğru baktı.Olumsuz bir şekilde kafasını salladı.Zayn dizlerinin üstüne çöktü.Annesi sinir krizi geçiriyordu.Teo'nun eşi ve Lena'nın teyzeleri kadını sakinleştirmeye çalışıyorlardı.Bizim çocuklarda çok üzülmüşlerdi.Niall zaten durmadan ağlıyordu.Zayn ile kimse ilgilenmiyordu.Yanına gitmek teselli etmek istiyordum ama ayaklarım tutmuyordu.Duvarın kenarına oturdum.Başımı ellerimin arasına aldım.Ne olduğunu algılayamıyordum.Bundan yarım saat önce konuştuğum kız şimdi yokmuydu.Ne oldu yani,herşey buraya kadarmıydı.Bu kadar basit yani.Hayat ne kadar acımasızdı.Kafamı kaldırıp Zayn'e baktım.Hepimizden nefret ediyordum.Bu sabah Lena'ya yapmadığımız kalmadı.Kalbini çok kırdık.Ne yapmış olması umurumda bile değil.Bu kadar basit olması sinirime dokunuyordu.Hayatımın sonuna kadar bu vicdan azabıyla sürüneceğim.Zayn,çok kötü olmuştu.Perişan halde orda oturmuş kalmıştı.Nasıl bu kadar acımasız olabildik.O kızdan özür bile dileyemeyecektik.Çünkü artık yoktu... 

LÜTFEN YORUM VE VOTE YAPIN ARKADAŞLAR BENİM İÇİN ÇOKKKKK ÖNEMLİ :) :) :)

the dark sideHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin