dark 12

96 12 14
                                    

Gözlerimi bembeyaz bir odada açtım.Neredeyim ben?Bu nasıl bir oda böyle tavan yokmu?Yattığım yataktan doğruldum.Ama mantıklı olmayan bir şeyler vardı.Bu oda sanki...nasıl desem,uçsuz bucaksız bir yer gibiydi.Ayağa kalktım.Yürümeye başladım.Ama hiç bir yere varmıyordum.En son olanları hatırlamaya çalıştım.Teo'nun düğünü,silah sesi ve ben vurulmuştum.Peki sonra ne oldu.Ne zaman iyileştim.

'İyileşmedin.'

Sesin geldiği yere döndüm.Bu O'ydu.Burada ne işi vardı.Yine çok iyi görünüyordu.Bembeyaz bir takım elbise giymişti.İşte o zaman bu işte bir terslik olduğunu anladım.Çünkü Zayn malik asla bembeyaz giyinmezdi.Sinirime dokunuyordu.Ama onunla polemiğe girmeyecektim.

'Ne demek iyileşmedin?'

'Lena sen öldün.'

Panik olmaya başladım.Öne atılarak.

'Ne saçmalıyorsun sen?'

'Kalbin 2 kez durdu.İlkinde başardın ama ikincisinde başaramadın.Ne kadar zayıfsın.'

'Sen...ah Tanrım.Sen kim oluyorsunda bana zayıf diyebiliyorsun?'

'Ah evet birde bencilsin.'

'Bencil mi?'

'Evet bencil.'

'Kapa çeneni.Sen kendine bak.'

'Hadi ama.Ben sadece kıskançlığımın kurbanı oldum.Ama sen,o kadar bencil ve zayıfsın ki en ufak bir olayda bütün herkesi arkanda bırakıp gidebiliyorsun.'

'Ben kimseyi bırakmadım,saçmalama.Şimdi çıkışı göster,annemle Teo'yu görmem gerek.Düğününü mahfettim.'

'Gidemezsin Lena çıkış diye bir şey yok,sen ÖLDÜN.'

'Zayn senin saçmalıklarını dinleyemeyeceğim.Lütfen biraz ciddi olurmusun?Ölmüş olsaydım seninle nasıl konuşuyor olurdum acaba?'

'Anla artık Lena.Bu senin son anların.Senin kafanın içindeyiz.Gitmek üzeresin herşey bitmek üzere.'

'Yani şimdi gerçekten ben...ÖLDÜM MÜ?'

'Teknik olarak tam ölmüş sayılmazsın.Ama,geri dönmende imkansıza yakın.'

'Neden,sadece karnımdan vuruldum.Bir kurşun.'

'Söylediğim gibi Lena,çok zayıf ve bencil bir insansın.'

'Tanrı aşkına neden böyle düşünüyorsun?'

'Çünkü en ufak bir çaba bile göstermedin.Annen,abin ve akrabaların perişan olmuş durumda.Evet gerçektende abine hayatı boyunca unutamayacağı bir düğün hediyesi verdin.Belki kendini o kadar çok sorumlu hisseder ki Paige ile boşanırlar.Ne dersin?'

'YETERRRRRRRRRR.'

Başımı ellerimin arasına aldım.Dayanamıyordum.Bu aptal neler saçmalıyordu.

'Aynı şeyi yapıyorsun.'

'Neyi?''

'Sorumluluktan kaçıyorsun.Ne zaman köşeye sıkışsan 'yeter' diye bağırıp üste çıkmaya çalışıyorsun.Büyü artık Lena.Ah pardon,bunun bir yararı olmaz,çünkü sen yoksun.'

'Hayır,hayır gidemem.Teo'yu annemi bırakamam ben.'

'Çok geç,üzgünüm.Seni özleyeceğiz.'

Yanıma gelip alnımdan öptü.Arkasını dönüp yürümeye başladı.Yine yapıyordu.Benden çok çabuk vazgeçiyordu.Bu düşünce kalbimi sızlatıyordu.Peşinden gidip kolunu tuttum.Kendime çevirdim.

'Zayn anlamıyorsun.Bir yolu olmalı,şimdi zamanı değil.Ölemem,böyle berbat bir şekilde herşeyi herkesi arkamda bırakarak gidemem.'

'Elimden birşey gelmez aşkım,üzgünüm.'

'Bana yardım etmen gerekir.Beni...beni seviyorsun.'

'Sorunda burada ben seni seviyorum.Ama sen beni yeterince sevmiyorsun.'

'Hayır seviyorum.Daha doğrusu seviyordum.Kalbim çok kırıldı.'

Ellerimi üstünden çektim ve bembeyaz zemine diz çöktüm.İnsanı ölürken bile rahat bırakmıyorlardı.Vicdan azabı gibi tepemde dikiliyordu.Ama şimdi ölüyordum.Herşey bitti.Ellerimle kendimi sardım.Yanıma diz çöktü.Elleriyle yüzümü kavradı.

'Sana bir şekilde yardım edebilirim.'

Umutla ona baktım.

'Bunu gerçekten istiyormusun Lena?Yaşamayı,bütün o zorluklarla tekrar yüzyüze gelmeyi.Annenle,babanla,abinle,okulunla ve benimle.Belki geri döndüğünde senden hala nefret ediyor olurum.'

'Ama...ama ben,yanlış birşey yapmadım.'

'Ama ben bunu bilmiyorum.'

Birden ayağa kalktım.Artık fazla oluyordu.Ben burada 'Araf' gibi bir yerde yaşamak ve ölmek arasında sıkışıp kalmıştım ama o beni hala kışkırtıyordu.Bana hayatın güzelliklerinden bahsetmesi,ne bileyim beni çok sevdiğini falan söylemesi gerekmezmiydi.Belki...belki gerçek değildi.Ama en azından hayalimde biraz daha kibar bir Zayn olabilirdi.Ölsem bile,onu daha iyi bir şekilde hatırlayabilirdim.

'Hem beni hayata bağlayan tek şey senin o güvensiz ve aptal aşkın değildi ki.Ben annem için Teo için en önemlisi kendim için yaşıyordum.Kendini fazla önemsiyorsun?'

'İşte bu.'

Dedi ve güldü.Normalde bir insanın bu sözler karşısında kırılması gerekirdi.Yanıma geldi ve omuzlarımdan tuttu.

'Senden istediğim şey tam olarak bu Lena.Bana sinirini göster,yaşama hırsını göster.Şimdi yapacağın tek şey,bana içinden gelerek  o berbat dünyaya dönüp,o berbat sorunlarla başa çıkmak istediğini söylemek.'

'Bunu yapabilirmisin?'

'Bunu istiyormusun?'

'Bana hırsı göster Lena.'

'Hadi kır şu inadını hadi.'

İçimde bir şeyler patlıyordu sanki.Bağırarak.

'EVET EVET ZAYN EVET.YAŞAMAK İSTİYORUM.O BERBAT DÜNYAYA DÖNÜP O BERBAT İĞRENÇ VE CAN SIKICI SORUNLARIMLA BAŞ ETMEK İSTİYORUM.TEO'YA VİCDAN AZABI ÇEKTİRMEK İSTEMİYORUM.ANNEMİ DAHA FAZLA ÜZMEK İSTEMİYORUM.OKULUMU BİTİRMEK İSTİYORUM.VE EN ÖNEMLİSİ SENİN CANINA OKUMAK İSTİYORUM MALİK.' 

(DOKTOR)

Herşey bitti.Evet,bir ölüm daha.Bir başarısızlık daha.Şok aletini elimden bıraktım.Artık bu genç bayan için yapabileceğim herşeyi yapmıştım.Camdan dışarı bakıp,ailesine olumsuz bir şekilde kafamı salladım.Zavallı insanlar.Saate dönüp baktım.12.04.Kızın yüzüne odaklandım.Hemşireye.

'Ölüm saati 12.04.'

Dedim.Örtüyü alıp yüzüne örttüm.Arkamı dönüp gideceğim sırada,sanırım meslek hayatım boyunca başıma gelen en ilginç şeyi yaşadım.Önce yanıldığımı sandım.Ama bir daha bakınca gözlerime inanamadım.Kalbi yeniden atmaya başlamıştı.Nefes alıyordu.Hemde cerrahi müdahaleden 2 dakika sonra.Hemen yanına koşup yüzünü açtım.Nabzını kontrol ettim.İnanılmaz derecede güçlü atıyordu.Aman tanrım bu kız yaşamak istiyordu.Şaşkınlıktan ağzı 1 karış açık kalmış hemşirelere ve stajerlere dönüp,

'Çabuk ameliyata alıyoruz.'

Dedim.Ve odadan çıkardık.Hayata inatla tutunan bu kızın,artık ölmesine izin veremezdim...

NASIL OLMUŞ:) :) :)YORUM VE VOTE BEKLİYORUM ARKADAŞLAR :D:D:D

the dark sideHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin