Menacing Game ✓

〰️26.〰️

"İndir beni Dur-duuur!"

"Sıradan mıymış benim randevum."

"Tamam tamam sadece inelim yeter."

"Benim yapabileceğim bir şey yok durunca inersin."

"Sanırım ölüyorum."

Beni lunaparka getirmişti getirmesine de daha güvenli şeylere binebilirdik. Eğer buradan canlı çıkarsam Yoongi'ye güzel bir tokat atacaktım.

"Bak, durdu işte."

"Üzüldün mü?"

"Ne alaka? Başka bir şeye binelim."

"Asla olmaz atlı karınca dışında bir şeye binmem artık."

"Öyle olsun, bugün seni fazla korkuttum."

Zıplaya zıplaya atlı karınca için bilet almıştım. Yoongi'nin tokat işini sonraya da bırakabilirdim.

Atlı karıncayla birkaç turdan sonra Yoongi beni evime kadar getirmişti. En sonunda kendi evimdeydim.

" Hana gitmeden önce sana söylemem gereken bir şey var."

"Söyle o zaman bekliyorum."

"Bence... Yani diyorum ki..."

"Hadi sabaha kadar seni bekleyemem."

"Senin için o kadar şey yaptım. Benimle çık."

"Ne?"

"Sevgilim ol diyorum."

"Yoongi ben... Olmaz."

"Neden başka biri mi var?"

"..."

"Doğru ya Taehyung'dan sonra bi de Jungkook'u unutmuşum. Tabi onu bana tercih edersin şimdi."

"Hayır ondan değil."

"Sebep ne söyle o zaman Hana!"

Sadece yüzüne bakıyordum. Bembeyaz yüzünde hiçbir kusur yoktu. Bir zamanlar rekabet ettiğim adam şimdi bir nevi beni sevdiğini söylüyordu.

Jungkook'un hislerini incitmekten korkmuyor değildim ama bir anlık öyle davrandığını düşünüyordum. Daha sonra pişman olabilirdi. Ve ben onun gibi bir arkadaşı kaybetmek istemiyordum.

Yoongi ise pek benim tipim değildi. Yakışıklı ve şirin olması ayrıydı tabii. Onunla az görüşsek de çokça tartışıyorduk, benim fikirlerimi dikkate almayan bencilin teki olsada nedensizce benim aklımda yer ediniyordu.

Acaba ona değer vermeye çoktan başlamış mıydım? Küçük bir iddianın bizi birleştirmesi çoğu hikayelerden daha saçmaydı.

Bir barda tanışmak bile daha gerçekçiydi. Rezil bir kız ve onunla alay eden adamın aşkı. Garip ama çekiciydi.

Sanırım onu şimdiden kabullenmiştim. Biz diye hitap etmem bile onaylıyordu bunu.

Her şey bu kadar ortadayken kabul etmemezlik yapmayalım şimdi.

"Artık eve girelim ha? Sorunlu sevgilim."

Diş etleri gözükene kadar gülmüştü. Onunla tanıştığımda onu sorunlu arkadaş diye çağırıyordum. Patronum olduktan sonra işler biraz değişmişti ama şimdi de benim sorunlu sevgilimdi ve bunu kimse değiştiremezdi.

"Anlaşılan sevgililiğe terfi etmişim?"

"Aynen öyle."

"Daha düzgün bir cevap isterdim."

"Bende daha düzgün bir teklif."

İkimizde gözlerimizin içine bakıp gülümsüyorduk. Kendimi ona sarılmamak için zor tutuyordum. Sanırım artık tutmama da gerek yoktu.

Hızlı adımlarla ona yaklaştım ve kollarımı sarıp yüzümü omzuna gömdüm. Kokusunu hiç unutmak istemiyor gibi içime çekmiştim.

Ömür boyu aradığım mutluluk bu olabilirdi. Bu adam bana zorluklarla yüzleşmeyi en önemlisi de yıllarca paramı yiyen psikoloğumun yapamadığı şeyi vermişti. Artık kendime yeterince güveniyordum ve psikoloğumun yanına Taehyung ile değil Yoongi ile gidecektim.

Jungkook'ta bana fazla kırılmazdı umarım. Yoora'yla Yoongi'yi tanıştırmayı acayip istediğimden onu bırakmayacaktım.

Sonuçta ben istemediğim halde evinde iki koca gün kalmıştım. Hatta birlikte uyumuştuk. Şuan bu sorun edeceğim en son şey olsa da o an en başta geliyordu. Yine de bu oyun burada bitmemişti Yoongi.

Sevgilin olarakta sana çektirecektim. Becerebilirsem.

Merhaba Minnoşlarım,

Fark ettiniz mi bölümler giderek kısalıyor?

Çünkü sona yaklaşıyoruz. Büyük ihtimalle 30.bölüm Final olur.

okyanusvekurdanlar sen yokken final yapmak beni üzüyor. Çok destek olmuştun.

Yine de hikayemi okuyan herkese teşekkürler.

Ama oy ve yorum yapmayı unutmayın çünkü daha final yapmadım ㅋㅋㅋㅋ!

*Öpüldünüz💋*