Menacing Game ✓

〰️25.〰️

"Yoongi~~"

"Neden aegyo yapıyorsun?"

"Şuan evimde olmalıydım. Senin evinde değil."

"Sana göreceksin demiştim."

"Neyi?"

"Çok safsın cidden!"

"Yah! Bağırma bana."

Ne yaparsam yapayım evden çıkamıyordum. Ev kocaman olmasına rağmen daralıyordum. Yoongi ile iletişim kurmak oldukça zordu.

Ve benim iletişim yeteneklerim pek de iyi değildi.

Uzun zamandır Yoora ile konuşmuyordum ama kız da beni arayıp sormuyordu. Doktora da gitmediğime göre olmayan paralarıma bir kez daha veda etmek zorundaydım.

"Yoongi-shii senin işe gitmen gerekmiyor mu?"

"Bugün daha önemli işlerim var."

"Ne gibi?"

"Seninle zaman öldürmek gibi?"

Koltuğa oturdu ve bana doğru dönerek gözlerimin içine baktı.

Bu çocuğa ne olmuştu böyle?

Ne olduysa oldu Hana! Çarpılmış bile olsa bu hali daha iyi.

Gülümseyerek ellerimi çırptım.

"O zaman film izleyelim."

Kaşlarını çattığında yanlış bir şey söyledim mi diye düşünmeden edememiştim.

"Bu kadar sıradan olmak zorunda mısın?"

Şimdi kaşlarımı çatma sırası bendeydi.

"O zaman sen söyle bay mükemmel ne yapalım?"

"Lunaparka gidelim?"

"Sanki bu sıradan değil!"

"Sıradan olacağını kim söyledi?"

"Sakın dizilerdeki gibi kapattırıyım deme!"

"Senin için öyle bir şey yapmayacağımdan, rahat olabilirsin"

Göz devirerek ayağa kalktım. Deminki iyi yoongi yok olmuştu.

"Yine de eve gitmem lazım şu halime bak."

Bir süre üzerimi süzdükten sonra tekrar bana döndü.

"Bu iki gün önce giydiğin elbise değil mi?"

"Bravo! İki gündür bunu giyiyorum sonunda fark edebildin."

"İyi gel benimle."

Merdivenlerden çıkarak tekrar Yoongi'nin odasına gelmiştik. O dolabını karıştırırken ben de iyice yatağına yayılmıştım.

Şuan burada uyuyabilirdim.

" O yatakta biraz daha yatarsan aklıma farklı şeyler gelebilir. "

Gözlerimi açarak hızla yataktan kalktım. O ise gülüyordu.

Elindeki giysileri alarak odadaki banyoya girdim ve kapıyı kilitledim.

Bu giysiler bana tam oluyordu nerden buluyordu bunları?

Banyodan çıktığımda yoongi yatakta yatıyordu. Beyefendi beni kaldırıyor kendisi yatıyordu.

"Yoongi bir şey sorucam."

"?"

"Arada kız giysileri giyiyor olman mümkün mü? Ya da bunların sen de ne işi var?"

Yattığı yerden doğrularak sen salak mısın der gibi bakıyordu. Omuz silkerek aşağıya indim.

◾◾◾

"Yoongi yakında kız olduğuna dair bütün şüphelerimden kurtulup kız olduğunu kabulleneceğim."

"Neyden bahsediyorsun?"

"Seni saatlerdir aşağıda bekliyorum. Makyaj falan mı yapıyorsun bu kadar uzun sürdüğüne göre."

"Ben de yakında gitmekten vazgeçip seni evden kovmayı planlıyorum."

"Sen beni kovamazsın ki?"

Kaşlarını çatıp arkasını döndü.

"Neden kovamayım?"

"Çünkü endişeden kendini yiyip bitiriyorsun."

Az önceki ifadesinin aksine içten bir şekilde gülüyordu.

Cebimden telefonumu çıkararak bir fotoğrafını çektim.

"Ne yapıyorsun?"

"Fotoğrafını çekiyorum."

"Onu anladık. Neden çektin şimdi?"

Yüzüme ciddi bir ifade takınarak ona doğru bir adım attım.

"Gülünce çok şirin görünüyorsun."

"Bana şöyle bakmayı kes!"

Diyerek işaret parmağını anlıma bastırdı ve kendinden uzaklaştırdı.

Dudağımı büzerek yanından geçtim ve arabaya bindim.

Bu arabaların da kapısı hep bana açılıyordu.

O da bindiğinde ne yalan söyleyeyim biraz heyecanlıydım. Lunaparkı severdim özellikle de atlı karıncaya çocukluğumdan beri binmemiştim. Binmek için can atıyordum.

"Peki söyle Min Yoongi bu çok sıradan bir randevu, bir de bana diyordun ne yapacaksın?"

"Gidince görürsün Lee Hana."

"Geçen de öyle dedin bir şey göremedim."

"Bugün fazla mı konuştun ne?"

Gülerek önüne döndüğünde koluna vurdum. Benimle dalga geçiyordu. Yine de lunapark çok sıradandı. Hiç düşünmeden konuşuyordu.

Cama başımı yaslayarak gözlerimin önünden kayıp geçen ağaçları seyrettim. Gece yolculuklarını severdim.

Yavaşlayan arabayla birlikte geldiğimizi anlayarak sevinçle arabadan indim.

Ama beklentim bu değildi....

◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾

"Aaaa! Y-Yoongi..."

Merhaba Minnoşlarım,

Hehe alın size erken bölüm.

Bu bölüm pek olay yoktu ama yine de sevdim. Böyle bölümler olmalı yani.

Sadece görüldü bırakmayın lütfen oy ve yorumlarınızı bekliyorum

*Öpüldünüz💋*