Başını öne eğerek cevabımı doğrulamış oldu.
O gün beni uçurumdan kurtarıp beni evine getiren ve bana yardım eden, benim gizemli diğe adlandırdığım o kişi Ateş miydi?
Ne yapacağımı bilemeyerek aklıma gelen en ilk şeyi yapıp kollarımı beline doladım. O an nasıl hissettiğim ve ne yapmam gerek hiç birşey bilmiyordum. Pekala ben daha büyük birisi olarak da hayal etmiştim ama...
Bana herşeyi anlatman gerekiyor biliyorsun değil mi?
Ateş den kollarımı ayırıp yatağın kenarına oturdum ve o da yanıma.
Ne istiyorsan sor hepsini cevaplayabilirim. Derken gülüyordu.
Sen beni orda nasıl buldun?
Biraz düşüncelere dalıp geri bana geri döndü ve konuşmaya başladı.
O gece Faraştan çıktıktan sonra arabaya bindim ve evime gitmek yerine uçuruma gittim. Arabayı biraz uzağa parkedip yürürken orada birini yani seni gördüm. Belli etmeden yaklaşmaya çalıştım. Kendini falan atacağını düşünmüştüm ve öyle de oldu. Sen tam kendini atarken kolundan tutup seni kendime çektim ve o anda bayılmıştın. Seni kucağıma alıp en yakın evime yani buraya getirdim ve yatağa yatırdım.
Kendimi atmaktan bahsedince biraz olsun kendime acıdım. Ama sadece tek güzel olan yer Ateşin beni orada tutup kendine çekmesiydi.
Daha sonra sabah erken kalkıp yiyecek birşeyler almak için markete gittim ve geri döndüğüm de sen yoktun bile...
O geceyi dün gibi hatırlıyordum kalktığımda tanımadığım birinin evinde olmam beni fazla korkutmuştu ama o anda sanki anlamış gibi Derin beni aramıştı.
Başka sorunuz yok mu?
Peki... bana neden başta soylemedin?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZEHİR
Teen FictionHayatın nasıl bi yer olduğunu biliyorsun! Fazla acı çekiyorsun ve anında değisebiliyorsun. Acı da çektiriyorsun! Zehir gibi
