Seonsaengnim // Kim Taehyung

Presidential '🌺

Danbi elindeki jelibon paketiyle evlerin arasındaki araba park edilmiş yolda yürüyordu. O kadar mutluydu ki bu mutluluğu kimsenin bozamayacağına adı kadar emindi.

Ağzına dolanmış şarkıyla okulun bahçesine girdi ve kamelyaların önünden dün Taehyung'un onun için söylediği şarkıyı mırıldanarak geçti.

Danbi o ilahi eşliğinde uykuya dalmış, gece kalktığında ise ne yapıp edip o şarkıyı bulmuştu. Daha sonra şarkıyı sabaha kadar dinlemiş ve en sonunda ezberleyerek ağzından düşürmeme kararı almıştı.

Mutlulukla yeni yeni dolmaya başlayan sınıfına girmişti. Sırasına geçip oturduğunda ilk derslerinin sınıf öğretmenleri Bay Kim'e olduğu aklına gelmiş, ve bir mutlulukla ön tarafındaki masanın üzerinde oturan Hyunwoo ile yanındaki geniş omuzlu arkadaşına jelibon uzatmıştı.

Jelibon ikram edilen çocuklar şoktaydı. Çünkü Danbi asla jelibonunu kimseyle paylaşmazdı. Normalde bonkör bir kişiliğe sahipti fakat konu jelibon ve Kim Taehyung olduğunda bu dünyada ondan cimrisi yoktu.

Çocuklar teşekkür ederek jelibondan almışlar de ders zilin çalmasıyla düzgünce yerlerine oturmuşlardı. Çok geçmemiş zaten Bay Kim de sınıfa girmişti. Herkes uyurken Danbi pür dikkat dersi dinliyordu.

Tamam, tamam dersi dinlemiyordu fakat Taehyung'a o kadar odaklanmıştı ki... Uzun ve ince elleri, ders anlatırken dudağının aldığı tatlı şekiller, elleriyle Danbi'yi rüyalara daldıran saçlarını düzeltmesi...

Ah, bu adam tam bir melekti!

Dersin son dakikalarında Taehyung sınıfı serbest bırakmış ve masasına geçerek eline aldığı defteri doldurmaya başlamıştı.

Danbi dersin boş bırakılmasıyla kış uykusundan uyanan ayıları izlemeye başladı. Ne cürretle sevgilisinin dersini dinlemezlerdi!

Danbi burnunu kıvırarak bir masa ötesinde oturan Tae'sine daldı.

Hyunwoo'yu kıskanmıştı çünkü tam da Taehyung'un önünde oturuyordu! Hyunwoo'yu dürterek kendisine bakmasını sağlamış daha sonra ise onun yerine geçmek için aegyo yapmaya başlamıştı.

Bunu gören Hyunwoo elleriyle gözlerini kapamış ve Danbi'ye bağırmaya başlamıştı.

"Yapma yapma! Söyle ne istiyorsun? Ne istiyorsan yapacağım yeter ki şuna bir son ver!"

Danbi olduğu yerde kalmış ve bozuntuya vermeden Hyunwoo'dan yerini istemişti. O da Danbi'nin yüzüne bakmadan Danbi'nin sırasına kurulmuştu.

Taehyung hala defterine dalgın bir şekilde bakarken Danbi de Taehyung'un güzel el yazısına odaklanmıştı. Bir adam her şeyiyle mi mükemmel olurdu?!

Danbi ellerini masanın üzerinde birleştirmiş çenesini de ellerinin üzerine koymuş şekilde hala yazıyı inceliyordu.

Taehyung'un onu şaşkınca izlediğinden habersizdi.

"Danbi?"

"Danbi?"

Danbi en sonunda Taehyung'un onu çağırdığı fark etmiş ve kafasını ellerinin üzerinden kaldırarak onu çağıran yakışıklı öğretmenine odaklanmıştı.

"Efendim öğretmenim?"

"Sınıf başkanınız kim?"

"Ihmm... Şey, sınıfın bir başkanı yok. Neden sordunuz öğretmenim?"

"Yılsonu olduğu için müdür bey her sınıfın kendi içerisinde faaliyet yapmasını istiyor. Başkanla onu görüşecektim. Ah olmaması biraz kötü oldu."

Başkan ve Taehyung? Birlikte birşeyler ayarlayacaklardı ha? Kulağa harika geliyordu. Tabii eğer Danbi'yle olursa...

"Başkan olmaya adayım!"

Danbi hemen ellerini masaya vurup ayağa kalkarak bağırmıştı.

Daha sonra biraz pişman olmuştu. Ahh, aptal kız! Kolu şuan yerinden çıkacak kadar ağrıyordu. Sınıfta attığı ufak çığlık ve kırık kolunu diğer eliyle sarmasıyla herkes ayakta duran Danbi'ye odaklanmıştı. Tamam giydiği kapşonlu kolunu gizliyordu fakat acısını ne gizleyecekti?

Taehyung endişeyle hemen ayağa kalkmıştı. Tam Danbi'ye yaklaşacağı sırada Danbi onu engellemiş ve gülümseyerek tekrar etmişti.

"Ben adayım öğretmenim."

~~~

Normalde ne şartla olursa olsun başkanlık sistemine hayır diyen sınıf, Danbi aday olunca başkanlık olayına olumlu gözlerle bakmaya başladılar.

2. derslerinde Kim Taehyung aday olmak isteyenleri kaldıracağını ve adaletli bir şekilde sınıf başkanı seçileceğini söyledi.

Danbi başta kimsenin aday olmayacağını yalnızca kendisinin aday çıkacağını düşündüğünden ortada mutlu mutlu geziyordu. Ta ki teneffüs zilinin çalması ve arka sıralardaki bir çocuğun aday olmak istedigini dile getirmesine kadar sürmüştü bu düşünce.

"Herkes dursun!"

Danbi sinirle ayağa kalkmış ve tüm sınıfın dikkatinin üzerinde olamsını önemsemeden o çocuğun yanına gitmişti. Çocuğun yanına geldiğinde zaten çocuğu sevmediğinden sinir olması için tepesinde bir süre dikilmişti. Danbi kararlıydı. O başkanlığı alacaktı ve bu yüzden de çocuğu tatlı bir dille uyarmaya başlamıştı.

"Başkan maşkan olamazsın! Şu zamana kadar sınıf için ne yaptın da başkan olmak istiyorsun?! Derslere bile geç giriyorsun be! Hele bir ortaya adaylığını koy işte o zaman sana bir aegyo yaparım. Bir daha hayatın boyunca kızlara sıcak bakamazsın!"

Danbi zaten sinir olduğu ve kolunun alçılı olmasında aynı kaderi paylaştığı çocuğa son bir kez sinirli gözlerle bakarak akıllı tahtanın önüne doğru ilerlemeye başlamıştı.

Herkesin de sınıfta olmasından faydalanarak ön taraftaki sıranın üzerine çıkmış ve gaza gelerek bağırmaya başlamıştı.

"Dinleyin beni! Başkan ben olacağım.."

"Neden sen olacakmışsın. Bay Kim adaletli bir seçim olacak demişti?"

"Bunun neresi adaletsiz?! Siz aday olmayacaksınız ben de tek aday olduğumdan başkan olacağım. Hem... eğer başkan olursam Tarih sınavının 1 hafta ertelenmesini sağlarım."

Bunu duyan sınıf coşmuştu. Tarih sınavının ertelenmesi demek kopya hazırlamak için daha fazla tüyo bulmak demekti. Danbi çok iyi yerden vurmuştu. Çünkü tarih öğretmenlerinin sınav olduğu gün bir düğüne gideceğini biliyordu bu yüzden de sınavın kendisi sayesinde ertelendiğini düşündürüp sınıfın saygısını kazanacaktı.

O, Taehyung için her tür fenalığı yapabilirdi.

Danbi'nin söylediklerini duyan sınıf sevinçli bir şekilde tezahürat yapmaya başladılar.

"Danbi Başkan Oley!"

"Parti kur oy verelim kral!"

"Oyum sana, koyum sana böhöhöyt!"

Danbi kendisiyle gurur duyarak sıradan atlayıp sınıftan çok havalı bir şekilde çıkmıştı.

Ya da o öyle sanıyordu.