Seonsaengnim // Kim Taehyung

Fire '🌺

Araştırmacılara göre yaşadığınız korkunç bir anda yapmanız gereken ilk şey sakin olup yapacağınız her adımı dikkatli bir şekilde seçmektir. Çünkü kapıldığınız en ufak bir panik bile ileride size hayatı daha da dar edecek olaylara yol açabilir.

Kavurucu sıcağın esir aldığı binada zaman oldukça yavaş aksa da Danbi sanki saatlerdir kendisini kapattığı ve onu koruduğunu düşündüğü tuvalet kabinine saklanmış bekliyordu. Ölümü veya onu kurtaracak birilerini...

Filmlere aşık olan bir kıza göre şuan oldukça umutsuzdu. Sonuçta filmlerde illa ki bu durumda kalan bir kız yara almadan kurtulurdu. Ama Danbi şuan o kadar korkunç bir durum yaşıyordu ki... Gerçekten bu gibi bir kötü durumla karşılaşmadan böyle bir duruma düşeceğini asla düşünmezdi. Sanki tüm umutları kaybolmuştu. Hayatı gözlerinin önünden film şeridi gibi geçmişti. Hatta bir ara 'ne korkunç bir hayat, daha yaşayamamışım bile' diye  düşünmüştü. Ve ağlayarak içinden 'Buradan sağlam bir şekilde çıkarsam Taehyung'a onu sevdiğimi söyleyeceğim. Bunu bilse de ağzımdan duymasını sağlayacağım.' diye de geçirmişti.

Gerçekten korkuyordu. Şu zamana kadar bir kaç nedenden ötürü titremişti. Soğukta kaldığı için, havuza girdiğinde üşüdüğü için, hastayken vücudundaki kaybettiği ısıyı geri kazanmak için veya sinirlendiğinde kendisini sıktığı için... Ama bu zaman kadar asla korkudan bu denli çok titrediğini hatırlamıyordu. Tam anlamıyla korku tüm vücuduna nüfuz etmişti. Hiçbir şeyi mantıklı düşünemiyordu. İçeri dolan karbondioksiti bile ıslan bir şeyleri kapının önüne koyup zehirlenmesini engellemeyi bile aklına getiremiyordu. Öyle ki dışarıda endişeden kuduran Taehyung'un bir giriş yolu bulmaya çalışırken onu aradığını bile göremiyordu. Yalnızca kulaklarını gözlerini ve dahası beynini kapatmış şekilde onu koruyacağını düşündüğü kabinde yere çökmüş titreyerek ağlıyordu.

Taehyung'da da pek farklı bir durum yoktu. Yalnızca Danbi'ye göre artı olarak kendisine kızgındı. Onu beklemediği için kızgındı. Onun üşümemesi için arabayı erkenden çalıştırmak istediği için kendisine kızgındı. Sürekli okulun etrafında dolaşıyor ve yetkililer gelmeden onu buradan çıkarmak istiyordu. Her ne kadar yangının okuldaki devrelerden dolayı çıktığını düşünse de polislerin böyle düşünmeyeceğini biliyordu. Her şey ortaya çıksa bile gece yarısı okula gizlice girdiği için ceza alabilirdi. Taehyung bunu istemiyordu. Şuan istediği tek şey onu bu cehennem sıcağı binadan çıkarmak ve ona sımsıkı sarılmaktı.

En sonunda girdiği lavabonun demirsiz camına denk geldi Taehyung. Camda, pencerenin sonuna kadar açılmasını engelleyen bir kilit vardı. Bunu biliyordu çünkü müdürle kendisi konuşup bunu taktırmak istemişti, öğrencilerin tuvalet camından kaçamaması için. Ve anahtarı yalnızca müdürde vardı. Taehyung yanında bulunan konteynerın üzerine çıkarak camı bir şekilde kırıp Danbi'yi buradan çıkarabilirim diye düşündü. Düşündüğü gibi de yaptı. Saniyeler içerisinde içi dolu konteynerı camın önüne çekti, üzerine çıktı ve eline geçirdiği ilk demir nesneyle cama sert bir darne indirdi.

İlk indirdiği darbede cam büyük oranda çatladı Danbi ise duyduğu sesle irkildi ve aldığı zor nefeslerle ayağa kalktı. Nefes alış verişleri güçleşmişti Danbi'nin, aldığı her nefeste ciğerleri biraz daha yanıyordu. Taehyung ikinci darbeyi indirdiğinde Danbi oksijensizlikten olsa gerek dengede kalma güdüsünü kaybederek sendeledi fakat yine de düşmedi.

Taehyung son hamlesini yapıp camı binbir parçaya ayırırkense Danbi açtığı kabin kapısından tutunarak buğulu gördüğü gözleriyle dışarı çıktı . Camdan zar zor da olsa içeri giren Taehyung'a baygın gözleriyle baktığı sırada Taehyung kesilen kollarını umursamadan Danbi'ye sarılmıştı. Ona bir şey olduğunu düşünüp düşünüp deli olmuştu Taehyung!