Seonsaengnim // Kim Taehyung

Graduation '🌺

Merhaba güzellerimm~~

Çok uzatmayacağım diğer bölümde biraz çok konuştum zaten sşmcşsncşsf

Sadece bu bölümün şerefine(?) ota boka yorum istiyorum diyerek gideceğim ❤🍄

~~~

"Susmazsan yazdığın klasik aşk listene bir madde daha eklenecek Danbi. Eğer susmazsan..."

Taehyung, zaten iç içe geçmiş olan arabalar yüzünden dar olan otoparkta Danbi'ye biraz daha yaklaşmış ve kesinlikle aşırı sexy bir şekilde fısıldamıştı.

"seni öperim!"

Danbi duyduklarından emin olmak istiyordu, ama beyni şuan türbülansa girmiş uçak edasıyla sallanıyor, heyecandan kalbinin sesini ta ayak serçe parmağında hissediyordu.

Öpmek mi demişti o?

Aklından geçen düşünceler o kadar fazlaydı ki...

"Tüm hastane masraflarım sana ait Taehyung..." Ardından deli dolu bir öpüşme ya da bir anlık aptallığıyla ağzından kaçıracağı "ben gayim!" saçmalığı ve Taehyung'la bulundukları romantik -kostümlerle ve o makyajla her ne kadar romantik olabilirse- ortamı bozmak...

Bilmiyordu, tek istediği onu öpmek ve klasik aşk listesini tüm mutluluğuyla tamamlamaktı. Saniyeler içerisinde kararının vermişti hatta, pişman olmayacaktı Danbi. Onu öpecekti ve bunu yanlışlıkla da yapmayacaktı.

Tam parmak uçlarında yükselips ağzını açarak ilk düşüncesinde yer edinen o cümleyi söyleyecekti ki köpek kostümüyle standların arasından çıkıp ikiliye doğru koşan Hyunwoo'yu görmesiyle olduğu yerde parmak uçlarında kalakaldı.

Ben senin zamanlamana...

"Danbiii! Noldu? Noldu? Bak baaak~Ödülüme baak~ Hasetleştin, benim kaybetmemi istedin ama baak~kazandım işte. Bunu varya alıp..."

"Onu varya senden önce ben alıp senin gö... züne* sokacağım Hyunwoo bekle sen..."

Danbi sinirden kızaran yüzüyle, ona nispet yaparcasına kazandığı madalyayla hoplaya zıplaya gelen Hyunwoo'ya bakıyor ve tüm yaratıcılıyla o madalyayı ona nasıl monteleyeceğini düşünüyordu. Ne ara bitmişti o aptal yarışma? Daha... daha öpememişti bile!

"Uuu, yoksa yanlış bir zamanda mı geldim? Hiii?! Yoksa öpüşecek miydiniz siz? Hayır ya hayır ya, Allah belamı versin benim ya! Zamanlamama sokayım ben, Danbi sen hiç uğraşma ben bu salaklıkla, ben bu haysiyetsizlikle, ben bu şerefsizlikle dayanamam zaten, gidip bunu kendime ben sokacağım. Kendi  hayallerimi kendi madalyamla yıktım. Dokunmayın bana, çok fenayım. Gidip şu köşede yaşadığım pişmanlıkla aç aç... susuz susuz... utana utana ölmeyi bekleyeceğim."

"HYUNWOO, SENDE LİMONATA İSTER MİSİN?"

"TABİİ Kİ, SORUYOR MUSUN? Of nasıl da canım çekmişti, neyse ben gideyim, sizde kaldığınız yerden devam edin. Geliyorumm Eunji~~"

Oksijen israfı, ses kirliliği ve en önemlisi kornea düşmanı olan aptal Hyunwoo geldiği gibi hiçbir şey olmamışçasına tekrar hoplaya zıplaya standların yanına dönerken Danbi de yüzündeki hayal kırıklığıyla Taehyung'dan bakışlarını kaçırmaya çalışmıştı.

Öpmek için ayak ucuna bile çıkmıştı ama hal böyleyken utanmayıp ne yapabilirdi ki? Utançla bakışlarını kaçırmaktan başka cidden bir şey gelmiyordu elinden.

Onun aksine Taehyung bu durumu sevmişti, Danbi'nin utanınca gerçekten çok tatlı olduğunu düşünüyordu. Elbette öpememek, hatta ilk hamle ondan geldiği halde öpememek onu biraz üzse de o buna takılmadı. Aklındaki plana sadık kalacaktı.