i love you 3000 | stony

1.1

Loki Odinson, hayatının en güzel günlerini yaşıyordu. Sabahları artık mutlulukla uyanıyor ve neşeyle dolu bir şekilde okula geliyordu. Derslerini coşkuyla anlatıyordu. Normalde asık suratlı bir bey olmasına rağmen, öğrencilerine gülücükler saçıyordu.

ÇÜNKÜ TONY STARK CEZALIYDI VE OKULDA YOKTU.

Bu demek oluyordu ki öğretmenler artık huzura kavuşabilirdi. Ders ortalarında sürekli laflarını bölen, yanlışlarını düzelten bir olağanüstü zekayla savaşmalarına gerek yoktu. Bir haftalık bir süre olsa bile, bu onlar için büyük bir ödüldü.

"Bu sabah çok neşeli görünüyorsunuz Bay Odinson!"

Loki, arka sıralardan ona bağıran Natasha'yı görünce gülümsedi ve çocuğun yanına giderek, saçlarını sevgiyle okşadı. "Neden mutlu olmayayım yavrucuğum? Tanrı beni mutlu olayım diye yaratmış." Natasha'nın ona dehşetle baktığını görünce, fazla abarttığını anladı ve tahtanın önüne geri döndü. Ellerini tok bir sesle birleştirdi ve dersini anlatmaya başladı.

Tony olmadığı için sınıfta bir sessizlik hakimdi ve herkes efkarlı efkarlı önüne bakıyordu. Herkes okuldaki eski sıkıcı günlerine geri dönmüştü. Boynu bükük, gözleri yaşlı bir şekilde Tony'nin geri gelmesini bekliyorlardı.

Loki de çocuklardaki bu durgunluğu farketmişti. Ama bu onun için büyük bir nimetti. Çünkü sınıfta kendi ders anlatış sesinden başka bir ses duyulmuyordu.

Ta ki koridordan bağırma sesleri gelene kadar.

"YA NE OLUR YA! BAKIN USLU USLU OTURACAĞIM YEMİN EDERİM!"

Loki, hiç bozuntuya vermeden dersini anlatmaya devam etti.

"ANLAMIYORSUN FURY ANLAMIYORSUN! O EVDE DAHA FAZLA KALAMAM!"

Loki, hâlâ dersini anlatmaya devam ediyordu.

"KELİNİ ÖPEYİM NE OLUR! BENİ DE İÇERİ AL!"

Sınıfta bir kaç kişi kıkırdarken, Loki sabırla dersine devam ediyordu.

"ÖLÜM KALIM MESELESİ BU! NAMUS MESELESİ DİYORUM FURY!"

Loki'yi hiçbir şey yıldırmıyordu...

"İLLA AĞLAYAYIM MI YANİ! İLLA YALVARAYIM MI BUNU MU İSTİYORSUN! HİÇ Mİ VİCDAN YOK SENDE!"

Sınıfta kahkahalar yükselirken Loki pes etmiyordu. Yılmadan, tükenmeden dersine devam ediyordu...

"EEH YETER BE! YEMİŞİM CEZASINI. YEMİŞİM KURALLARINI. AL BU PARAYI. AL ŞU ÇEKİ. KARALA BİR ŞEYLER. HEH. ORAYA DA İMZANI AT. SATIN ALIYORUM BU OKULU!! ARTIK İSTEDİĞİMİ YAPARIM."

Loki, son bir gayretle dersine devam ederken sınıfın kapısı gürültüyle açıldı. Tony'nin kapıya tekme attığı ayağı hâlâ havadayken, bütün sınıf defterlerini havaya atıp, komutanlarını karşılayan askerler gibi bağırmaya başlamıştı bile.

Tony, sınıfın ortasına doğru yürüyerek kopan kıyamete ve curcunaya karşı sırıttı. Tezahürattan sıkılmış sanatçı edasıyla ellerini havaya kaldırıp, "Yeterli, yeterli." Diyerek alkışları susturdu. Loki'nin, duyulmuyor sanarak içinden ettiği küfürleri de duyuyordu bu arada.

Yüzünde yamuk bir gülüşle beraber, "Millet!" Diyerek kafasını havaya kaldırdı ve kollarını iki yana açtı. "Babanız geri döndü."

***

Natasha kafası karışmış bir şekilde içeceğinin pipetiyle oynarken, karşısında ayaklarını masaya uzatmış ve yanındaki kızın uzattığı içeceği yudumlayan Tony'e söyleniyordu.