BADASS leslie (book 2)

labinglima :))

a/n

hey guys pasensya na ha gamit ko kasi cp ko. bali eto na muna ang gagamitin ko for now.

—————————————

SOPHIE

"shit! am i crazy or what?" habang naglalakad ako papuntang pad ni erika.  halos maiumpog ko ang ulo ko sa poste..

actually hindi naman talaga ako nag ka amnesia hindi ko lang talaga alam paano ko sya haharapin kapag nakita ko na sya.

FLASHBACK

"are you sure na okay ka lang dito sa pad?" pang ilang ulit na sinabi sa akin ni erika.

"oo nga sabi sige na pasok kana sa trabaho mo.  okay na ako" sabi sakanya habang tinitingnan ko siya nag aayos ng gamit niya.

"osya sige basta itext mo ko ha" at lumabas na siya sa pintuan.

mga ilang oras na din ako nagpakabusy. nag ayos ng gamit naglinis halos wala na atang alikabok dito sa pad ni erica.

"aalis na nga muna ako maglalakad" para akong tanga kinakausap ang sarili ko haha.

nagsuot ako ng jacket.

pumasok ako sa coffee shop at hindi ko inaasahan na makikita si leslie.

she changed parang lage siyang pagod at humaba na din ang buhok niya at nakaponytail. i miss her kung wala lang akong dignidad at pride na pinanghahawakan siguro nasa mga kamay ko na siya.

pero nung may dumating na crew ngumiti siya bigla.

biglang uminit ang dugo ko anlandi talaga ni leslie kahit kelan.

"sophie?" sht napatalikod ako bigla at dali daling lumabas ng coffee shop.

"sophie!" tawag niya pa ulit, ayan na....

at hindi ko inaasahan pinaharap nuya ako. but i wear my masked yun ang unang ginawa ko.

the next thing i knew she hugged me tight yung bang sabik na sabik na nakita niya ako.

para tuloy ako maiiyak sa ginawa niya, her smell.. i really miss her gusto ko din sana siya yakapin pa ulit pero....

bigla ko nalang siya dineny, i lied to her like she did. ang akala ko wala ako dapat ikabahala na ako ang mahal niya yun pala nagkikita pa sila ng gwen na yun.

END OF FLASHBACK

alam ko nasaktan ko siya sa mga nasabi ko na nandidiri ako sa kanya sa mga katulad niya.

humiga ulit ako at tinawagan si eric.

ilang ring pa at nakausap ko na sya.

"hey soph! anu ba nangyayari sayo? hindi ka na ba papasok? alam mo panay ang rason ko sa boss natin?" naku para talagang tatay tong si eric.

"chill tay, nandito ako sa pad ng pinsan ko at hindi ko pa alam kelan balik ko jan" rason ko nalang sa knya..

"tatay ka jan, nag aalala lang kami ni fred sayo para ka ding si frey . " natawa ako bigla nagtatampo siguro ang dalawang kambal.

"please don't mention her name" sabi ko sa kanya.

"oohh.oo nga pala i forgot" nagkwentuhan lang kami saglit tapos nakausap ko din si fred at yun pinagalitan din ako. namimis na din daw ako ng mga ka officemates ko. haaay..

hanggang kelan pa kaya ako magprepretend.?

*****

GWEN

"pa gagaling din po kayo" sabi ko habang pinupunasan ko ang mukha ni papa.

nung nalaman ko na may sakit si papa nabigla talaga ako. kaya agad ako pumunta sa bahay namin at minsan dito na ako sa ospital natutulog para lang mabantayan si papa.

na coma si papa nung naaksidente sya at hindi pa namin alam kung kelan siya magigising.

at kung magigising man siya aayusin. ko na ang buhay ko.

una kong gagawin ay ang magpatawad.

—————————————

eto na muna sa ngayon.

maysakit si otor sinisipon at inuubo.

haaay..

~taku~