He hates me and I hate him too

chapter 26

"STUPID!!!" Sigaw sakin ni mark at buti na lang natakpan ko na agad ang tenga ko, grabe din toh makasigaw eh, feeling ko rinig na kami ng kapit bahay kahit soundproof pa tong room na toh

"Can you not shout? It hurts my ears" maarteng sabi ko sa kaniya at humilata sa kama at bigla niya akong hinampas sa hita, at tinignan ko siya ng masama

"So ayaw mong masaktan tenga mo? Ayaw mong mahampas ka sa hita mo? Pero okay lang sayo na masaktan emotionally kahit alam mong mas delikado pag damaged ka emotionally?" Sunod sunod na tanong niya sa akin, gets ko naman kung anong pinopoint niya eh

"Eh anong gagawin ko!? Marupok ako eh!" Singhal ko sa kaniya at tumayo agad at pumunta ng kusina para kumain at sumunod naman siya sa akin

"Yun na nga yung problema eh! Masyado kang marupok! Pag sinaktan ka na naman niya bahala ka na sa buhay mo aalis na ako ng pilipinas di na kita babalikan" panenermon niya sa aki  at agad ko siyang tinignan ng masama sa pinaplano niya

"Sige iwanan mo ko! Lagi ka namang nang iiwan! Hmp!" Singhal ko sa kaniya sabay subo ng cookies na hawak ko at di siya pinansin

"Tapos ngayon ikaw naman galit sa akin? Sige bukas na bukas din mag aayos na ako ng papeles ko!" Irita niyang sabi at bumalik sa kwarto, bahala siya dyan alam niya namang ayokong iniiwanan niya ako eh, aalis na nga muna ako

Agad akong nag bihis at pumunta ng mall para mag gala gala...

Habang nasa mall ay nakita ko ang dalawa, sino pa ba? Edi yung mag fiance... what  a scene im witnessing...
Agad akong tumalikod sa kanila para di na sila makita at dumeretso na ako sa isang restaurant at umorder....

"Mark" sabi ko agad ng sagutin niya ang tawag ko, at narinig ko siyang napabuntong hininga

"Asan ka?" Tanong niya agad at napa ngiti naman ako, syempre ansaya lang kasi alam niya kung bakit ko siya tinawagan

"Mall, yung pinuntahan natin nung nakaraan" sabi ko sa kaniya at inend niya na yung call at nagulat na lang ako ng makita ko si prince at yung si babae na pumasok dito sa restaurant, agad ko namang inopen ang phone ko at nag scroll na lang

"Sa dinami dami nang restaurant dito, sa iisang restaurants pa kami kakain" nasabi ko na lang habang tinetext si mark about sa restaurant thingy ngayon

"Uyy serenity andito ka din" rinig kong sabi ni prince, oh boy, i am hating this mall na

"What do you need?" Walang emosyong sabi ko habang nag scroll sa phone ko

"Eto naman, ang suplada parang nung nakaraan lang" sabi niya at tinignan ko siya ng masama at tinignan ko silang dalawa mula ulo hanggang paa

"Sige pwesto lang kami dun" sabi niya at tinuro niya yung pwesto nila pero di na ko lumingon at inignore na lang sila

Makalipas ang ilang minuto ay nakita ko si mark kaya kinawayan ko siya at saktong dumating order ko, nang maka upo siya sa tapat ko ay tinignan niya ako...

"What? I ignored him" sabi ko sa kaniya at napa buntong hininga na lang siya at na iling

"Im telling the truth, i swear... i ignored him, well not actually cause he talked to me, but i gave him an attitude" sabi ko uli sa kaniya at napabuntong hininga na lang siya uli at sinubuan ako nung tempura na inorder ko

"Just eat, nang maka alis na tayo dito" sabi niya kaya kumain lang ako ng kumain, sinusubuan ko naman siya ng food from time to time baka naman mag mukha akong walang awa dito noh

"Hey serenity, una na kami ah, bye" sabi ni prince habang tinatapik ako sa balikat at kinindatan pa ako bago siya tumalikod sa akin at napa irap naman ako at nakita ko si mark na naka tingin sa akin nang para bang jinajudge ako

"Oh my ghad, i swear, im not gonna let myself be into him and have a connection to him" sabi ko sa kaniya at tinuloy niya lang yung pag scroll niya sa phone niya and grabe feeling ko sobrang najudge na ako ng lalakeng toh

"Can you stop looking at me with those judging eyes? It makes me feel insecure" sabi ko sa kaniya at umiling iling lang siya

"Serenity, i know what you're doing, you're pretending, you're hiding your pain and all your emotions, baka sa susunod sumabog ka na lang, okay yung pinipigilan mo yung feeling mo sa kaniya, pero ilabas mo naman yung iba mong emotions, kaya ka emotionally unstable, kasi you're hiding your emotions you dont let them get out of your system kaya akala mo everytime na may sudden event na alam mong lalabas emotions mo iniisip mo agad na di mo sila macocontrol and agad mo silang tinatago, let them be free you'll feel better" mahabang sabi niya kaya napa pout naman ako dahil nagpipigil ako ng iyak pero pinigilan ko muna at hinila na siya palabas at hinawakan niya ang kamay ko at dinala sa kotse niya at duon ay umiyak na ako...

After ng mga naganap nung nakaraang month... oo, sinabihan ko si prince na pinapatawad ko na siya pero clinear ko sa kaniya na, pintawad ko siya pero hindi ibig sabihin nun magiging mag kaibigan na kami uli at babalik sa dati ang lahat, sinabi niya din na wala siyang pake basta daw napatawad ko na siya at wala daw siyang balak sukuan ako...

"Are you ready?" Tanong sakin ni kurt, oo magkasama kami, at sa buong month na toh kung hindi si mark ang kasama ko ay si kurt naman, at naging close na kami

"Oo naman, ako pa ba" sagot ko sa kaniya at kinasa na namin yung mga baril na hawak namin, nasa arcade kami eh, inaya niya ako, habang nag lalaro kami ay may naalala ko na sinabi niya dati

"Kurt, yung sinabi mo na pongpong ang nickname ko sayo, kelan yun?" Takang tanong ko sa kaniya at nakita ko na nag bago aura niya pero bigla siyang umiling at tumingin sakin saglit at bumalik sa paglalaro

"Tingin sa screen makakain ka na ng zombie" pag iiba niya ng topic pero di ko na maalis sa isip ko yun

"Tsaka nung sinabi mo na kilala mo si prince, Does that mean, matagal na tayong magkakakilala?" Tanong ko uli sa kaniya at sakto naman na naheadshot niya yung last zombie niya at tumingin siya sakin

"Di ka pa ready" sabi niya at inakbayan ako at nag simula kaming maglakad palabas ng arcade

"Kain tayo" sabi niya sakin at kami ay nag punta sa isang korean restaurant