He hates me and I hate him too

Chapter 27

Pag pasok namin sa korean restaurant na ito ay napatingin agad ako dun sa lalaking naka upo sa isang gilid at may upo sa tabi niya na isa pang lalaki at mukhang nag uusap sila... ay shet... si harry, naalala niyo nung mukhang tanga ako na kung saan saan napunta tapos nagkita kami sa bench sa soccer field ata yun tapos nakalimutan ko yung bag ko nung umalis ako tapos binigay niya sakin yun... (chapter 5 ata yun guys)

"Harry and Lesley" mahinang bulong ni kurt at nakita ko na nakatingin din siya dun sa tinitignan ko at agad siya umiwas ng tingin at nag hanap na kami ng seat

"Hey di mo ba talaga sasabihin sakin yung about sa tinatanong ko sayo kanina?" Tanong ko sa kaniya at umiling lang siya at tumingin sa akin

"Sasabihin ko sayo, pero... kailangan ko munang humanap ng tamang oras at panahon, hindi basta basta ang tinatanong mo" seryosong sabi niya and parang alam ko na kung bakit

"Then at least tell me anong connection mo dun sa dalawa?" Tanong ko sa kaniya at medyo nagtaka pa siya pero tinuro ko agad yung dalawang tinitignan namin pag pasok namin dito

"Dont even try to tell me na di mo sila kilala, i saw you looking at them while whispering harry and lesley" deretsong sabi ko sa kaniya at napabuntong hininga siya at ibinaba ang spoon niya

"That's harry and lesley Weigns, step brothers sila and childhood friend ko, mag kasing edad lang kami niyan ni harry, we were friends not until may nangyare... at wala akong balak sabihin sayo kung anong nangyari" sabi niya na agad niya namang pinutol at mag rereklamo na sana ako ng subuan niya ko ng pagkain at inirapan ko na lang siya

Im really curious about this... i mean i kinda feel that i know what he's talking about but still, i cant just jump to conclusion i might be wrong and i might be right, its hard to say, well maybe he's right, ill just wait for that right time...

"You know kurt, do you still want me?" Biglaang tanong ko sa kaniya at medyo nasamid siya kaya agad ko siyang binigyan ng tubig at pinunasan ang bibig niya after niyang uminom

"Why? Will you let me do you? I mean will you let me in to your life? Do you want me to be your rebound?" Sunod sunod na tanong niya at binato ko siya ng tissue ng sabihin niya yung huling tanong

"Myghad! Let's be serious for now, look if you still want me, i want you get rid of that feelings cause i know, if someone hear me say this thing they might think im so full of myself but, i know that if you still have feelings for me and we're this close you might be getting some wrong impressions of the things i do for you, you might appreciate them wrongly, you get what i mean right? Cause ive been there, ive done that and im getting over it... you can tell me if you want to be alone or if you want me to be out of your life for the mean time for you to get over me or if you want me to just get out of your life, just tell me ill be happy to do so" mahabang sabi ko sa kaniya, totoo naman eh, ayoko lang na mamisinterpret niya yung mga ginagawa ko para sa kaniya and ayoko makasakit

"Serenity, dahil sa sinabi mong yan, mas gusto kitang mahalin pa lalo... you see, mahal na kita to the point na, masaya na ako basta makita kitang masaya, okay na sakin kung sino makatuluyan mo at mahalin mo, tanggap ko na... so dont worry about me, wag mo nang isipin na baka masaktan mo ko, im fine, i really am" sabi niya habang hawak ang kamay ko at medyo naiyak ako sa mga sinabi niya, i dont think i deserve his love, he's such good and loving guy

"Fancy seeing you here, Kurt" napatingin kaming dalawa sa gilid namin ng may biglang nag salita at yun yung tinitignan namin kanina ni kurt, yung Harry at Lesley

"Harry" medyo may diin na sabi ni kurt at binitawan niya ang kamay ko

"You're being a bodyguard again, how nice of you, is this another victim of yours?" Sarcastic na sabi nung harry at yung lesley naman ay naririnig kong bumubulong sakaniya at mukha pinapatigil niya si harry

"Harry, this is serenity" sabi ni kurt at parang kakaiba yung pagkakasabi niya sa pangalan ko at nakita kong nagulat yung harry at lesley at parehas silang tumingin sa akin

"How dare-" susuntukin na sana nung harry si kurt pero agad na tumayo si kurt at hinila palabas ng restaurant yung dalawa at naiwan naman ako na parang ewan, wala manlang ako kaalam alam sa mga pinag sasabi nila

Anyways... tinuloy ko na lang ang pagkain ko at inantay na bumalik sila or bumalik si kurt... although curious ako sa mga nangyayare i dont think ready na ako malaman yung mga pinag uusapan nila... deep down alam kong about sa akin yun at ang gusto ko na lang malaman is ano yung alam nila about sa akin na ako mismo ay walang kaalam alam at bakit nila alam yung mga yun about sakin? Anywaysssss...

"Kala ko pa naman mababangasan mukha mo" sabi ko agad sa kaniya pagkaupo niya at nagsmirk lang siya sakin