By: Crayon
****Kyle****
7:16 pm, Wednesday
May 30
Pasado alas-siyete na pala. Napatingin ako sa aking relo matapos lumabas ni Aki ng opisina. Hindi ko na namalayan ang pagtakbo ng oras.
Ipinikit ko saglit ang aking mata dahil medyo pagod na rin ito sa pagtingin sa aking laptop. Noon ko naramdaman ang gutom. Naalala kong biskwit nga lang pala ang kinain ko kaninang lunch.
Parang bumalik naman sa akin ang pakiramdam ko kanina habang sinasabi ni Aki na hindi ako kasama sa kanilang lunch out. Napakaliit na bagay lamang kung tutuusin pero hindi ko mapigilang magdamdam. Pakiramdam ko kasi ay outcast ako. Hindi siguro matagalan ni Aki na kasama akong kumain.
Itinigil ko na ang pag-iisip na iyon at bumalik na ako sa aking ginagawa. Patapos na din naman ako at maari ko na lang iuwi ang aking report sa bahay para ma-review ko kung may kailangan akong baguhin pa.
Pasado alas-otso na nang pasyahin kong umuwe. Naisip ko na kumain o kaya ay maglibot muna bago umuwe. Ayaw ko naman kasi makipagsiksikan sa dami ng taong pauwe ngayon. Tiyak na trapik pa dahil araw ng sweldo.
Dinala ako ng mga paa ko sa may bandang Greenbelt. Nagugutom ako pero hindi ko alam kung ano ang gusto ko kainin. Tumingin-tingin ako sa mga nakahilerang kainan at coffee shop nang makuha ng pangalan ng isang shop ang aking atensyon. Yung pangalan kasi ng shop ay isa sa paborito kong pagkain. Bigla tuloy ako nag-crave lalo na nung ma-realize ko na halos dalawang taon ko pala tiniis na hindi kumain ng paborito kong cake.
Pumasok ako sa shop na iyon. Maganda ang interior ng shop, hindi mukhang crowded kahit na maraming tao ang nasa loob. Gusto ko din ang earth colors na nagbigay kulay sa loob nito. Hindi rin maipagkakaila na pinoy ang may ari dahil sa mga muwebles na pinoy na pinoy ang dating. Karamihan sa mga couches ay gawa sa rattan. Nakaganda rin sa lugar ang mga halaman sa maliliit na paso.
Nang makarating ako sa counter ay agad akong umorder ng dalawang slice ng blueberry cheese cake nila. Bumili din ako ng iba pang cakes na ipina-take out ko para maiuwi sa bahay.
"Iyon lang po ba sir? Drinks niyo po?", tanong sa akin ng kahera.
"Water na lang.", tipid kong sagot.
"Ok po, first time nyo po ba dito sir?", usisa ng kahera. Medyo naguluhan naman ako sa tinanong niya.
"Ah oo, bakit?", hindi ko mapigilang itanong.
"Ay wala naman po. Medyo pamilyar lang po kasi ang mukha nyo.", tumango na lamang ako sa sagot ng babae at kinuha na ang aking order.
Nakakita naman ako ng maari kong upuan sa tabi ng dingding sa gilid ng shop malapit sa counter. Doon ko inilapag ang aking mga gamit.
Napansin ko ang ang pagtingin sa akin ng ilang tao. Medyo na-conscious naman ako kaya pinasya kong pumunta muna sa restroom para tingnan kung okay pa ang itsura ko. Baka kasi mukha na akong taong grasa dahil sa pagtatrabaho sa maghapon.
Matapos magbanyo at masigurong mukhang tao pa ako ay bumalik na ako sa aking pwesto. Pero ganun pa din ang eksena, parang mas madami pa nga ata ang tumitingin sa aking direksyon. Hindi ko na lang iyon pinansin at nilantakan ko na ang aking order dahil gutom na din talaga ako.
Nang matikman ang inorder kong blueberry cheese cake ay hindi ako makapaniwala sa aking nalasahan. Siguro mahigit dalawang taon na ng huli akong kumain ng blueberry cheese cake pero hindi ako maaaring magkamali. Ito yung cheesecake na paborito kong kainin sa bahay nila Renz. Hindi ko alam kung paanong pareho ang lasa nito sa kinakain ko noon pero hindi na ako nagpapigil pa at kinain ko agad ang unang slice ng cake. Habang kumakain ay narinig ko naman ang isang customer na nagtanong sa waiter.
