Chapter 12
စကား၀ိ္ုင္းထဲ ၀မ္က်ီကို ရွင္းခ်န္တို႔က ဆြဲဆြဲထည့္ေပမယ့္ ကိုယ္ေတာ္က.... တအင္းပဲအင္းေနေတာ့ တစ္ဖက္လူကို အားနာလာၿပီး .... သူတို႔ပဲဒိုင္ခံေျပာေနလိုက္၏။
က်န္းခ်န္ လိုက္သာ လိုက္လာရသည္ ... သိပ္လဲ မေသာက္ျဖစ္ေတာ့ .. ပြဲရွိ လူေတြကိုပဲ လိုက္စူးစမ္းလိုက္ ၀ိုင္းဘက္လွည့္ စကားေျပာ လိုက္နက့္သာ ....
ဘယ္ပြဲပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒိုင္ခံေသာက္နိုင္သူႀကီး ေ၀့ရင္း... ဒီညလဲ အပီ အျပင္ ေသာက္ေနျပန္သည္။... တစ္ခြက္ေသာက္လိုက္ စကားမ်ားလိုက္ ... လန္က်န္႔ ကိုခိုးၾကည့္လိုက္နက့္ အလုပ္ရႈပ္ေနတာ... သြသူေတာ့ဟုတ္ေနတာပဲ...
"ကိုကို မနက္ျဖန္Dutyရွိေသးတယ္မလား သိပ္မေသာက္နက့္ေနာ္..ျပန္ရေအာင္ ေနာက္က်ေနၿပီ ..." အခုမွ ၀ိုင္းထဲ ၀င္လာေသာ ရႊယ္ယမ္ ... ေဘးလူေတြေတာင္ဂရုမစိုက္ ရွင္းခ်န္ ပခံုးကို ဖတ္ၿပီး ေျပာခ်လိုက္ေတာ့....
"Imn.. ရႊယ္ယမ္ေလးလာႀကိဳၿပီလား ...😍😍??"
၀ိုင္၄ ၅ ခြက္မက ၀င္ထားေသာ ေၾကာင့္ အာေလးလ်ွာေလး ျဖစ္ေနရံု သာမက ပါးေတြ နားေတြပါ နီေနတဲ့ ရွင္းခ်န္ .... သူ႔ကိုယ္ေတာ္ေလးလာေခၚေတာ့ ဟန္မေဆာင္နိုင္ေပ်ာ္သြားတာမ်ား...ေဘးက ဇိရႊမ္း ပါ အမူးေျပမလိုျဖစ္သြားသည္...
"၀မ္က်ီး.. ကြၽန္ေတာ္တို႔ျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္...အကိုတို႔ ေကာင္းေသာညပါေနာ္ျပန္ခြင့္ျပဳပါဦး..."
မဲ့ၿပံဳးေလး ၿပံဳးျပသြားတယ္ဆိုေပမယ့္ ႐ႊယ္ယမ္ဆိုတဲ့ တေယာက္ တကယ္ပဲ အဲ့အၿပံဳးေလးနက့္လိုက္ပါတယ္ ...
"တစ္ေယာက္က ခ်ိဳၿပံဳး တစ္ေယာက္ကမဲ့ၿပံဳး လိုက္တယ္လိုက္တယ္ ..😍👏👏👏"
လူက မူးေနသည့္အျပင့္ စပ္ၿဖီးၿဖီးမ်က္နွာနွင့္ ေ၀့ရင္း ၀င္ေျပာေတာ့ က်န္းခ်န္ အားနာ ရသည္...
YOU ARE READING
မင္းမွမဟုတ္ရင္... မင်းမှမဟုတ်ရင်... {..Completed..}(unicode+zawgyi)
Fanfictionေ၀့ရင္း : :လန္က်န္႔ မင္းမွမဟုတ္ရင္ ငါ့က္ုိ ဘယ္သူမွ မပိုင္ေစရဘူးေနာ္ အရမ္းခ်စ္တယ္ လန္က်န္႔ : :မင္းဘ၀ကို ငါ့ကိုအပ္နွင္းပါေ၀့ရင္း... ေနာက္ဘ၀ အဆက္ဆက္ သံသရာတစ္ေလ်ွာက္ေစာင့္ေရွာက္ေပးပါ့မယ္ ဝေ့ရင်း : :လန်ကျန့် မင်းမှမဟုတ်...