Chapter 29.3
"ကိုကို..😅"
"ကေလး..😊"
လူနာအခန္းတံခါးကို အနည္းငယ္မ်ွသာဖြင့္ၿပီး ေခါင္းေလးျပဴကာ.. လန္ရွီခ်န္ဆီသို႔ အသံတိုးတိုးေလးျဖင့္ ေခၚလာတဲ့က်န္းခ်န္တာမို႔... လွည့္ၾကည့္လာၿပီး...
"၀င္လာေလ ကေလးဘာလုပ္ေနတာလဲ အဲ့မွာ..."
"ကိုကို.. တံခါးလာဖြင့္ေပး..😪"
"အယ္.. ေကာင္းပါၿပီ..."
၀မ္က်ီကို ေရဘက္သုတ္ေပးေနတဲ့ မ်က္နွာသုတ္ပုဝါပါးေလးကို ခ်လိုက္ၿပီး.. တံခါး၀သို႔သြားလိုက္ခါ..
မဖြင့္တက္ဘူးဆိုတဲ့ပံုစံေလးနက့္ ခြၽဲေနတဲ့ သူ႔ကေလးေလးကို တခါးသြားဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့...
"ဝါး.. ကိုကို အရမ္းေတာ္.. ဆုယူမလား ေတာ္လို႔ေပးခ်င္လို႔.."
အခန္းထဲကို ေဆြ႕ခနဲ၀င္လိုက္ရံုသာမက က်န္းခ်န္ တစ္ကိုယ္လံုးက လန္ရွီခ်န္ရင္ခြင္ထဲသို႔ပါ ၿပိဳက်ေစကာ အၿပံဳးတို႔ကို တြဲခိုလ်က္ ေျပာလိုက္သည္မို႔...
"ကေလး.. လာစတာေနာ္.."
"အြန္း.. မြမြေပး..😙"
"မြစ့္မြစ့္..😘😘"
နႈတ္ခမ္းနွစ္စံုတို႔ ထိရံုမ်ွသာ နမ္းလိုက္ေပမယ့္.. က်န္းခ်န္ အေပ်ာ္ႀကီးေပ်ာ္ေနမိသည္...
"ကေလးေလး.. ေက်နပ္ၿပီလား.. နမ္းခ်င္တာကို ဥာဏ္ဆင္ေနတယ္..."
"ကိုကိုေကာ မနမ္းခ်င္ဘူးလား.."
"အဟက္... ကိုကို ကလား.. နမ္းခ်င္တာထပ္ေတာင္ပိုေနေသး.😇. ေျပာျပရမလား...."
"ဟလား.. ကိုကို ေျပာျပပါလား.."
စပ္ၿဖီးၿဖီးနက့္ က်န္းခ်န္ေမးလိုက္ေတာ့ လန္ရွီခ်န္ခင္မ်ာ သူ႔ရင္ခြင္ထဲက ေကာင္စုတ္ေလးကို ၾကည့္ရင္း.. အသည္းေတြယားမိလာသည္...
"ကိုကိုက.. ကေလးနက့္...####"
(Me : : ရွီခ်န္ေကာ နင္ေတာ္ေတာ္ျဖစ္..)
(ရွီခ်န္ : : ကေလးေတြ၀င္မပါရဘူး..)
(Me : : ဒါေပမယ့္အခုက ေဆးရံု ႀကီးမွာေနာ္..)
(ရွီခ်န္ : : ကေလးမ ေတာ္ေတာ္လ်ွာရွည္တာပဲ..)
ESTÁS LEYENDO
မင္းမွမဟုတ္ရင္... မင်းမှမဟုတ်ရင်... {..Completed..}(unicode+zawgyi)
Fanficေ၀့ရင္း : :လန္က်န္႔ မင္းမွမဟုတ္ရင္ ငါ့က္ုိ ဘယ္သူမွ မပိုင္ေစရဘူးေနာ္ အရမ္းခ်စ္တယ္ လန္က်န္႔ : :မင္းဘ၀ကို ငါ့ကိုအပ္နွင္းပါေ၀့ရင္း... ေနာက္ဘ၀ အဆက္ဆက္ သံသရာတစ္ေလ်ွာက္ေစာင့္ေရွာက္ေပးပါ့မယ္ ဝေ့ရင်း : :လန်ကျန့် မင်းမှမဟုတ်...
