Chapter 27.2
၀မ္ေခ်ာင္ရဲ႕ ရာဇသံကို ရၿပီးၿပီး ခ်င္း.. ေ၀့ရင္း ဦးေနွာက္ကို အျမန္အလုပ္ေပးရသည္...
ဘယ္ိလုိ အရာေတြ.. ဘာေတြနဲ႔ .. သူက္ုိ ဘယ္လိုလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲ...
ေ၀့၀ူရွန္႔႔တစ္ေယာက္ ဆိုဖာေပၚ ေျခခ်ိတ္ထိုင္ၿပီး ေအးေအးေဆးေဆး စဥ္းစားေနေပမယ့္.... မ်က္စိေရွ႕မွာ ဂနာမၿငိမ္ျဖစ္ေနတာက က်န္းခ်န္... ဖုန္းကို ကိုင္လိုက္ ခ်လိုက္.. ဟိုဘက္ထသြားလိုက္.. ဒီဘက္ျပန္ေလ််ွာက္လာလိုက္နက့္...
ေတာ္ၿပီ အဲ့တစ္ေယာက္ကို ေ၀့ရင္း လႊတ္ထားလိုက္သည္.. ကြကိုေတာင္ မနည္း စိတ္ေလ်ာ့ ထားရတာ ဒီကိစၥကို ဘယ္လို ပံုစံနက့္ေျဖ ရွင္းရမလဲဆိုတာ ေခါင္းေအးေအးထားက စဥ္းစားေနရတယ္.. အခ်ိန္ကလဲ ကပ္သီးကပ္ဖဲ့..
"Omg...!... အဟ က်န္းခ်န္ေရ.. ငါအဲ့တာကိုေမ့ေနတာပဲ..."
လက္ေျဖာက္တစ္ခ်က္တီးလိုက္ရင္း.. ေ၀့၀ူရွန္႔ မ်က္နွာေလး လင္းထိန္ သြားေတာ့.. က်န္းခ်န္ ကိုယ္တိုင္လဲ အံ့ၾသသြားကာ..
"ဘာစဥ္းစားလို႔ ရလဲ.. "
"မင္း အေဖကို ဖုန္းဆက္လိုက္က်န္းခ်န္..."
"ဟမ္..."
ဒီတခါ ဆိုဖာေပၚထိုင္လ်က္သာူက်သြားသူက က်န္းခ်န္ ပင္.. ပါးစပ္ႀကီးေဟာင္းေလာင္းျဖစ္ကာ..
"ေ၀့၀ူရွန္႔.. မင္းတကယ္ေျပာတာလား.."
လုပ္ဆို မလုပ္ဘူး ေစာဒကတက္ ေမးခ်လိုက္ျပန္ၿပီ... ကြကိုေတာင္ ေခါင္းကိုက္ေနရတဲ့အထဲ...
"မင္း အေဖဆီ ဖုန္းဆက္ခိုင္းတာေလ.. ဆက္လိုက္"
ခပ္ေအးေအး မ်က္နွာေပးနက့္ ေ၀့ရင္းေျပာလိုက္ရသည္.. တကယ္ပဲ ဆက္လိုက္ဆိုတဲ့ပံုစံမ်ိဳး... ပီးေတာ့.. သူကိုယ္တိဳ္လဲ ဖုန္းနံပါတ္တခ်ိဳ႕နွိပ္ကာ...
"ငါအဲ့ကို မိနစ္၄၀ အတြင္းေရာက္မယ္... ျပင္ထား..."
အမိန္႔စကားတခြန္းေပးလိုက္ၿပီး.. ဖုန္းျပန္ခ်လိုက္ေတာ့ ဆိုဖာေပၚ အသိမကပ္သလို ျဖစ္ေနတဲ့ က်န္းခ်န္က ထပ္ေမးျပန္သည္...
ВЫ ЧИТАЕТЕ
မင္းမွမဟုတ္ရင္... မင်းမှမဟုတ်ရင်... {..Completed..}(unicode+zawgyi)
Фанфикေ၀့ရင္း : :လန္က်န္႔ မင္းမွမဟုတ္ရင္ ငါ့က္ုိ ဘယ္သူမွ မပိုင္ေစရဘူးေနာ္ အရမ္းခ်စ္တယ္ လန္က်န္႔ : :မင္းဘ၀ကို ငါ့ကိုအပ္နွင္းပါေ၀့ရင္း... ေနာက္ဘ၀ အဆက္ဆက္ သံသရာတစ္ေလ်ွာက္ေစာင့္ေရွာက္ေပးပါ့မယ္ ဝေ့ရင်း : :လန်ကျန့် မင်းမှမဟုတ်...
