Beni yumuşakça öldür (Gerçek Hikâyeler )

01 Gençliğimi Öldür-me

(Medyaya bir uğrayın.)

❤(Bölüm burada olan herkese ithaf edilmiştir.)

7 Nisan

Belicia taşınmak için odasını toplarken 4 sene önce hislerini yazdığı ingilizce defterine rastladı tesadüfen,yazdıklarını okudu.Gençliğinin ve o anki nefreti ile neler yazdığını okudukça biraz daha gülümsedi (?) Gülümsedi çünkü artık acılara karşı kızıp bağırmıyordu yada odasına kapanıp bir hafta boyunca kimseyi görmek istemiyor numarası yapmıyordu artık.Korkularının,acılarının üstüne gitmeyi ve halletmeyi öğrenmişti...O hayat savaşında bir savaşı olmayı başarmıştı.Hikayenin geri kalanını ondan dinleyelim.

Artık temiz bir günlük tutuyorum. 4 sene önce içimi bir okul defterine döktüğüm günden beri bunu adet edindim ve her günümü yazmaya karar verdim.Bu beni daha da aktif kıldı hayata karşı,kaybettiğim arkadaşlarımın yerini tuttu bu pembe kalplı yumuşak ciltli defter ( ;) )...Her neyse seneler önce ilk yazdıklarımı okuduktan sonra her şeyin geçtiğini haber vermek üzere tekrar sana yazıyorum pembe defterim.İstediğim üniversitede 1.sınıf dayım ve Piskolojik danışmanlık ve rehabilitasyon okuyorum.Mutluyum.Tam benlik bölüm diye düşünmüşsündür sen şimdi aynen öyle tam benim yapabileceğim bir iş...
Her neyse konuyu anneme getireyim annem üniversiteyi kazanacağımı düşünmediği için sonucumun geldiği mektubu görünce beyninden vurulmuşa dönmedi değil :)) ama sonra ailesindeki tek üniversite okuyan kişinin kendi kızı olduğunu aklına getirmiş olacakki, her daim arkamda bana destek olacağına dair bir sürü söz söyledi ilk gün...Sonrası ise yine aynı :) ama bu sefer alışkınım ve pek umrumda değil zaten bu durum. Şu okulumu bitireyim de diplomamı alınca ilk annemi tedavi edeceğim söz :)

Annem artık yaşlandı ve eskisi kadar şirret olmasa da artık duygusallaştı ve bana kötü bir söz ettiğinde ağlamaya başlıyo, üzülüyor ama asssla özür dilemiyor çünkü küçükken öğrenmemiş.Özürlerle, kibarlıkla, veya nezaketle eğitilmemiş.Ona kabahat bulamıyorum bunu düşündükçe...ama sütten çıkmış ak kaşık olduğunu da söylemiyorum.Hepimizin hatası vardır tabiki ama eğitim şart!
Bu yaşına gelene kadar kendini eğitebileceği bir çok ortamda bulunmuştur ama kültürü adına hiç bir aktiflilk göstermemesi acınası.

Belicia iç çekti devam etti.

Bölüm birinciliği için çalışmam gerekli, bugünlük bu kadar...sözün kısası hayallerimin peşinde kendi başıma koşmaya devam edeceğim.Kendimden başka hiçbir destekçim yok ve buna ihtiyacım da yok.Ben bir savaşçıyım.Kendi hayatımı geleceğimi kendim kazanmalıyım.Allah yardımcım kalemim yaverim olsun...

Bölümümün Beliciasının düşündüklerine ve söylediklerine yüzde yüz katılıyorum.Birşeyleri başarabilmemiz için illa başka birinden destek görmemize gerek yoktur olsa fena olmaz ama olmayınca da karaları bağlayıp oturmamız gerekmez.Kendi hayatımızı kendimiz kazanmamız gerekir...Sınav senemdeyim ve stresli olduğum kadar da umut doluyum umudumun son günüme kadar devam etmesini diliyorum.Umut ve azim ile kalın kötülüklere karşı bağışıklığınızı koruyun bol bol motivasyon videolarıyla onu destekleyin ;).Hayatlarınızda başarılar sağlıcakla...