Hoofdstuk 3

1K 35 6
                                    

A/N :

Belangrijk!!

Vanaf morgen ben ik tijdelijk mijn telefoon kwijt voor deze week. En ik heb geen andere telefoon... Het gaat om de reparatie van de barsten op mn scherm, oops... Anders gaat mijn scherm kapot.

Ik weet niet of ik donderdag kan updaten. En anders hebben jullie, hopelijk, van het weekend nog een update te goed van mij!

Xx

×××

Die woensdag avond zat Ivy in de auto naar de Arena. De hele tijd was ze nerveus. En dat allemaal om Donny terug te zien naar 4 weken. De meiden werden gek van haar.

"Ief! Vergeet Donny eventjes. Ga het gewoon leuk hebben met ons. De rest weet er vanaf dat je komt. Dus dat komt echt goed." zei Annick achter het stuur.

"Ik weet het niet. Ugh. Waarom zijn jij en Daley wel altijd zo perfect?" vroeg Ivy aan Sifra die naast haar zat.

"Ief! Dat is echt niet waar. Daley en ik hebben soms ook wel eens ruzie's of discussies. Haal het zelf niet zo naar beneden. Geef het tijd en het komt goed met Donny." snauwde Sifra die er klaar mee was.

"Sorry." mompelde ze en keek uit het raam. Het was een mooie avond voor de Champions Leauge. Het was wind stil, helder en niet te koud.

Annick parkeerde de auto op de privé parkeerplaats zodat ze niet langs alle drukte hoefden. Ivy, Sifra en Mikky stapten uit. Naomi zou met Joël mee rijden.

Toen ze richting het spelershome liepen, begon Ivy steeds meer nerveuzer te worden. Hoe zou Donny reageren? Zou hij überhaupt iets tegen haar zeggen? Wat ging zij zelf doen?

Voor ze het wist waren ze het home al binnen gelopen. Er was nog een drankje vooraf en zoals na iedere wedstrijd een afterparty. "Wat wil je?" vroeg Sifra aan Ivy.

"Doe maar een wijntje." zei ze toen ze naar het glas van Annick keek. Sifra keek haar even aan maar knikte toen. Sifra liep weg naar de bar en Ivy bleef bij Mikky.

Ze was niet meer nerveus tot Frenkie er aan kwam lopen samen met Donny. Ivy verschoof wat ongemakkelijk haar voet.

"Leuk dat jullie er zijn, meiden." Frenkie gaf Mikky een kus en ze glimlachtte eventjes. "Ja, ik heb er veel vertrouwen in!" zei Annick en Frenkie moest lachen.

Toen ze met elkaar aan het praten waren, kruistte de blik van Donny de hare. Ivy zag veel emoties in zijn ogen. Hij zag er moe uit en zijn haar zat door de war. Eigenlijk schrok ze er een beetje van.

"Hey." er kwam een onbekend meisje aan gelopen. Ivy merkte hoe de sfeer om sloeg in het groepje. "Hoi." antwoordde Sifra droog.

"Jou ken ik nog niet!" het meisje richtte zich tot Ivy. "Nee klopt." antwoordde Ivy twijfelend. "Ik ben Anne, de vriendin van Donny."

"Je hebt de juiste keuze gemaakt. Ze is beter dan Anne, Don." hoorde ze Rody in haar hoofd.

"Zijn ex was een golddiger, ja. Maar we hebben geen contact meer met Anne op welke manier dan ook."

Ivy wist niet wat ze hoorde. Ze voelde de tranen prikken. "Leuk." ze perste er een glimlachje uit en liep snel weg. Op de gang begonnen de tranen te stromen. Achter zich hoorde ze voetstappen.

Donny stond bij haar. Nu raakte ze alleen nog meer in de war dan dat ze al was. De spanning was om te snijden. "Ivy, het spijt me, dit wilde ik niet." zei Donny en stak zijn handen in de broekzakken van zijn trainings broek.

"Wat wilde je niet?! Waarom ben je terug gegaan naar Anne?" vroeg Ivy met tranen in haar ogen. Fuck, ze ging breken. "Hoe weet je van Anne?" vroeg Donny verbaast. "Je moeder had me over haar verteld." ze hoorde Donny gelijk zuchten.

"En waarom loop jij met mijn broertje te bekken?!" snauwde Donny haar toe. "Don! Het is niet waar wat ze zeggen! Hij zoende mij, ik hem niet!" kaatste Ivy terug.

"Je vond het anders wel leuk." Donny keek haar met een strakke blik aan. "Ik vond het niet leuk! Dus je gelooft me gewoon niet?" riep Ivy uit.

"Ik weet niet wat ik op dit moment moet geloven." Donny schudde zijn hoofd. "Alsjeblieft, Don.."

"Sorry Ivy, het is allemaal gewoon nog heel moeilijk. Ik krijg jou en Rody samen nog niet uit mijn hoofd. Het is misschien beter als... Ik ga." Donny liep snel weg.

Huilend liet Ivy zich tegen de muur aan zakken van de gang. Wat had ze met hem gedaan? Zij had hem zo moe gemaakt. Waarom had ze Rody niet eerder tegen gehouden?

"Hey, gaat het?" snel veegde Ivy haar tranen weg en zag Kaj staan. Kaj kwam naast haar op de grond zitten. "Jawel, alleen Donny en ik hadden net een beetje ruzie. En het maakt me allemaal zo verward." Ivy begon weer te huilen.

"Dat snap ik. En ik geloof ook dat jij niet met Rody wilde zoenen." "Echt?" vroeg Ivy en hij knikte. Ivy huilde uit bij Kaj. "Het komt wel goed." fluisterde hij.

Ze luisterde mee terwijl ze om het hoekje keek. Ze grijnsde. Kaj begon al goed. Hij moest het vertrouwen winnen van Ivy. Daarna maakten ze Donny en Ivy allebei kapot.

𝓡𝓪𝓴𝓮𝓵𝓲𝓷𝓰𝓼Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu