𝓡𝓪𝓴𝓮𝓵𝓲𝓷𝓰𝓼

Hoofdstuk 4

A/N:

Ik ga nu vast uploaden ipv morgen.
Want ik zit nu op Wattpad & ik weet niet of het me morgen gaat lukken!

Update over mijn mobiel:

Hij zit nu in het sorteer centrum van DHL. Zucht... Daarna moet ie nog bezorgd worden en naar plaats van bestemming gebracht.

Ik hoop echt dat ik hem deze week nog krijg.. Is soms best vervelend haha. Vooral als ik wil weten hoe laat het is maar dat gewoon niet kan..

Ach, het komt vast best goed. Aan ene kant ook lekker rustig hahah!

Liefs, Lotte

×××
De wedstrijd stond op het punt om te beginnen. En de sfeer in de Johan Cruijff Arena was geweldig. Helemaal perfect. Maar er was een ding wat Ivy miste.

Ze wist donders goed wat. Door dat ze Donny weer had gezien dacht ze constant aan hem. Waarom dacht Mikky dat het vanavond goed komt?

Hij had weer met Anne. En zij had niks. Een eindje verder op zag ze Rody zitten met zijn ouders. Hun blikken kruisten voor het eerst sinds 4 weken geleden ook. Gelijk keek Rody weg. Hier was ze dus zo bang voor.

Het clublied schalde door het stadion en iedereen stond op. De meiden zongen hard mee met het clublied. Toen de spelers het veld op kwamen, begon iedereen te klappen. Het was een soort van ritueel.

Ivy herinnerde zich de eerste keer in het stadion. Toen had Ajax thuis gewonnen tegen NAC. Toen had ze nog met Daan. Dat leek nu een eeuw geleden.

Ze herkende Donny gelijk. Ivy zag Donny praten tegen het kleine jochie naast hem en ze smolt een beetje. Het was schattig om te zien. Mikky stootte haar aan en knipoogde. "Je staart." zei ze tegen Ivy.

Matthijs ging tegen over de aanvoerder staan van AEK Athene. De Grieken zagen er nu al een beetje angst aanjagend uit. Matthijs en de aanvoerder gaven elkaar een hand. Matthijs trapte af en de wedstrijd was begonnen.

In het eerste kwartier ging het er nog rustig aan toe. Iedereen moest er een beetje in komen en aan voetballen toe komen.

Ajax kreeg veel mooie kansen maar veel ging er helaas over. Na een half uur was Griekenland Ajax zat. Ivy zag dat ze blikken naar elkaar toe wierpen.

Ondertussen ging het spelletje verder.

Frenkie pastte de bal netjes naar Hakim die er mee van door ging. Ineens zette Matos, een Griekse speler, de aanval in. Hij trok een sprintje naar Hakim en haalde hem flink onderuit.

Meteen klonk er een hoop gefluit door de Arena. Ivy had dit altijd naar gevonden en deed haar handen over haar oren. Matos kreeg meteen geel en hij probeerde het nog goed te maken. Maar dat mislukte, helaas voor de Griek.

"Wat een vieze overtreding." mompelde Naomi geïrriteerd naast Ivy. "Klopt." vond Mikky en Ivy knikte alleen. Het spel ging iets verder. Dit keer wat grimmiger.

Het was na de rust en de Grieken hadden het op Frenkie gemunt. Telkens probeerden ze iets bij hem uit. Donny liep er bij en Ivy zag dat hij zich heel erg in moest houden.

Opnieuw zette een van de Grieken een aanval in. Dit keer weer op Frenkie. Ze kwamen dichterbij hem maar Frenkie trok zich er niets van aan en deed zijn ding.

Tot ze ineens een kerm over het veld hoorden. "Frenk!" hoorden ze Mikky kreunen en Ivy zag Frenkie onderuit op het veld liggen. Een hoop protest kwam vanaf de tribunes.

Toen zag Ivy waarom. Diezelfde Griek lag een eindje verder op op het veld. "Houd op zeg, dat was echt geen Schwalbe!" riep Sifra luid. "Je ziet het duidelijk dat het niet Frenk zijn schuld was." zei Annick boos.

Ivy zag dat Donny er op af liep en tikte Sifra aan. "Oh nee, Don, houd je alsjeblieft in.." mompelde Sifra. Ze konden niet horen wat Donny zei maar zo te zien was hij niet erg blij.

"Wat?! Donny rood?!" schreeuwde Naomi woedent en de supporters floten. "Waarschijnlijk omdat hij protesteerde. En Frenk een blessure waarschijnlijk." zuchtte Mikky.

Ivy zag Donny het veld af benen en zijn gezicht stond op onweer. Ze stond op en wringde zich tussen de mensen door. Ze rende Donny achterna richting de kleedkamers.

"Don, wacht nou!" riep ze maar hij beende hard door. "Wat?" snauwde Donny. "Het maakt nu toch niks meer uit." snauwde hij en ze liepen de kleedkamer binnen.

"Waarom deed je dat?!" vroeg Ivy met ontzet. "Oh, je gaat me er nu toch niet op wijzen hoe onhandig ik was? Het was mijn eigen keuze, Ivy!" Donny keek haar boos aan.

"Zag je niet hoe die Grieken de hele tijd naar elkaar keken? Dit hadden ze gepland. Eerst al op Hakim en Nico, en toen notabene op Frenkie, een blessure! Mijn beste vriend!" snauwde Donny.

In stilte keken ze elkaar aan. Donny zat op zijn plek en Ivy stond tegen over hem. "Sorry, ik wilde alleen maar helpen.." Ivy draaide zich om. Deze jongen maakte haar zo verward.

"Ivy..., wacht." Donny pakte haar pols vast en draaide haar om. Ivy haar hart begon meteen te springen en haar bloed racede door haar bloedvaten.

"Het spijt mij." mompelde Donny.

"Ik moet sorry zeggen." zei Ivy meteen.

"Houd je mond jij." Donny trok haar voorzichtig naar zich toe.

"En je rode kaart dan?" vroeg Ivy.

"Kan me geen ene fuck meer schelen." Donny trok haar op zijn schoot en drukte zijn lippen op die van haar. Ivy legde een hand op zijn borst en een in zijn haar.

"I want you so bad." mompelde Donny. Ivy kreeg kippenvel. "Vanavond?" vroeg hij, half smekend. "Jij hebt Anne." zei Ivy teleurgesteld. "Dan gaan we naar een plek waar ze ons niet kan vinden." zei Donny zacht en gaf haar opnieuw een kus.