𝓡𝓪𝓴𝓮𝓵𝓲𝓷𝓰𝓼

Hoofdstuk 16

Ivy

Ivy knipperde een paar keer met haar ogen. Gelijk sloot ze die weer en kreunde. Haar hoofd deed zoveel pijn. Wat was er allemaal gebeurt?

Langzaam opende ze opnieuw haar ogen. Ze zat in een kleine ruimte. Zo klein dat je het er benauwd van kreeg. Er brande enkel een klein lampje aan het plafond. Het rook er erg muf.

Ivy bracht een hand naar haar voorhoofd. Er zat een flinke bult op. Haar ogen begonnen langzaam aan het donker te wennen. Ze zat vast gebonden op een stoel.

Ivy begon langzaam te beseffen dat deze plek niet thuis was. Niet thuis bij haar ouders of Donny. Wat er hiervoor gebeurt was, was een groot zwart gat voor haar.

"Help!" ze begon wild te spartelen in haar stoel. Dit zag je toch alleen in politie series op tv?? Zoiets als NCIS LA of Flikken Maastricht dan.

Ineens zag ze fel wit licht en ging er een deur open. Toen die weer dicht ging, begon er iemand te praten.

"Ivy, eindelijk zien we elkaar weer eens." vaag herkende ze de stem ergens van maar ze wist niet waarvan. Het was een vrouwen stem.

"Dat was een tijdje geleden." het was voor haar nog steeds onduidelijk waar ze was en wie het was.

"Maar eindelijk is het me gelukt" ging ze verder. Ivy fronste maar zelfs dat deed zeer. "Je weet het niet meer he? Ik zal het je wel even vertellen."

"Maar nu nog niet. Je bent nog te zwak." en Ivy hoorde de voetstappen verdwijnen.

Donny

Donny werdt wakker in zijn eigen slaapkamer. Hij kreunde en liet zich terug in de kussens vallen. Daardoor zag hij op zijn oude wekker dat het 10:00 was.

Langzaam kwamen de herinneringen van gisteravond weer terug. Hij had Rody erna niet meer gesproken of gezien. Was hij gisteravond niet te hard geweest voor haar? Hij had een paar biertjes op maar het schreeuwen was niet nodig geweest.

Hij besloot om op te staan en zich om te kleden. Gelukkig hadden ze vandaag vrij vanwege dat Oranje speelde vanavond voor de EK kwalificaties tegen Estland.

Donny trok een Nike trainingsbroek aan met een wit shirt erboven. Hij deed geen moeite om zijn haar terug in model te brengen en liep naar beneden.

Beneden zag hij op zijn telefoon dat hij een gemiste oproep had van Ivy. Hij schudde zijn hoofd en schoof zijn telefoon in de zak van zijn broek.

Ivy

Hoe lang ze hier al zat, wist ze niet. Er was geen stukje daglicht te zien in dit muffe hok. Ivy probeerde zich uit alle macht te herinneren wat er gebeurt was.

Maar zodra ze zich te veel inzette, verzwakte ze weer. Ivy was inderdaad nog te zwak. Ze moesten haar echt hard geraakt hebben.

Ivy keek de ruimte rond maar alles zag er saai uit. De muren waren van steen. Het leek alsof ze in een soortvan kelder zat.

Langzaam begon ze gek te worden in haar hoofd. Ivy wist niet waar ze was. Ze wilde gewoon naar buiten, terug naar Donny. Donny... Donny.

De naam dwaalde rond in haar hoofd. Beetje bij beetje kwam de herinnering terug.

"Ik moet even mijn mobiel van boven halen. Die ben ik vergeten"

"Zocht je deze? Ik zag hem liggen maar had nog geen kans gehad om hem je te geven."

"Uhm ja, dank je."

"Ivy ik krijg jou niet uit mijn hoofd."

"Rody stop, hoe duidelijk moet ik nog zijn?"

"Waarom ben je zo leuk?"

Zijn handen op haar heupen.

"Rody, stop, alsjeblieft."

"Sorry, I can't." zijn lippen op de hare...

"Wat is er? Je doet zo afwezig schat."

"Ik vind hem ook leuk"

"Verdomme!"

Ivy schrok op. Er werdt aan het slot gerammel en de deur werdt open gegooid. "We gaan even aan Donny laten zien hoe je er aan toe bent.." Ivy probeerde de stem te herkennen.

Het was een gedempte stem. Maar geen lage. Was het een vrouw? A? Was A wel een vrouw?

Voor ze het kon vragen, werdt ze ruw achter over getrokken en vast gehouden door een persoon achter haar.

"Ik film je niet zolang je je mond maar houdt."

"Oke baas."

Ivy stribbelde tegen. "Stil zitten of het kost je leven." direct zat ze stil.

"Hey Donny. Vraag je je af waar je lieve meisje is?" de camera werdt naar haar toe gedraait.

"Hier is ze. Maar voor hoe lang, is de vraag.." zei de vrouw onder de bivakmuts. "Je zult haar niet vinden."

"DON, HELP!" Ivy begon te schreeuwen van angst. "Dat was nou niet zo slim wat je daarnet deed." "Dit gebeurt er met Ivy als ze dat doet."

Ivy zag een doek op haar af komen en wild schudde ze met haar hoofd. De doek raakte haar mond en ze viel met een klap op de grond.

Alles werdt opnieuw zwart...