16.08.19
"Sevgili Günlük,
Bugün Cuma yani içimizde hafta sonuna dair bir umut oluşan gün.
Nedense benim içimde hayatım boyunca umut olmamışken Cuma'ları bana umut verdi. Bu haftada her zaman ki gibi içimde umut, gözümde yaş olarak uyandım. Belliki yine gece ağlamıştım. Günlüğüm, biliyor musun ben ne farkettim? Sana yazdığım ilk gün mutsuzluğumu, ikinci gün içimde oluşan isimsiz hissi, ve üçüncü yani bugünde yalnızlığı keşfettim. "Yalnızlık ağır gibi bir yandan kıyak gibi." dediğini duydum bir şarkıda. Sahiden öyle. Yalnızlık, zehirle pişmiş acı bir aş gibi aynı zamanda dışarıda kar fırtınası varken sıcacık bir mağara bulmuşsunuz gibi. Ağır ama kıyak. Evet pek sevgili mutsuzluğumun günlüğü ben yalnızım. Şu koskoca ağır ama kıyak yalnız dünyamda bir sen varsın içimi dökebildiğim. Sayfalarım var, yazılarım var. Başka bir şarkıda "Bazen korkuyorum ya yazacak hiçbir şey kalmazsa, ellerim bu dört duvardan hıncını alamazsa..." sözcükleri geçiyordu. Ne kadar kıymetli sözler. Ben asla korkmuyorum sana yazamamaktan çünkü eğer yalnızsan tutunabildiğin en sıkı şeye tutunman gerekir. Ben, sana tutundum günlüğüm.
Bir şey söyleyeyim mi? Yalnızlıktan kaçmamak gerekir çünkü bizim yalnızlığımız bize zırhtır, bizim yalnızlığım çölümüze yağmurdur, bizim yalnızlığımız en derin denizlerin dibinde açan çiçektir ve en güzel tesadüfler yalnızken bulunur. Korkmadım, yalnızlığa kucak açtım.
Ve diyorum ki sevgili günlük, 'HAYAT, YAPABİLECEKLERİN BU KADAR MI? SENDEN KORKMUYORUM. YALNIZIM EVET AMA KAÇMIYORUM. BEN, SENİNLE BAŞA ÇIKABİLİRİM!' Biz bir tek kişi değiliz günlüğüm. Yani sadece ben mutsuz, yalnız değilim ya da sadece ben hissetmiyorum o isimsiz hissi. Biz, dünyanın her yerine yayılmış olan kocaman bir aileyiz. Birbirimizi tanımıyoruz belki, belki hiç görmedik birbirimizi ya da asla göremeyeceğiz ama gönül bağıyla bağlıyız birbirimize. Biz kimiz sevgili günlük biliyor musun? Biz, mutsuz olup göz yaşımızı en büyük kahkaha bellemiş olanlarız, biz yalnızlıktan kaçmayıp ona kucak açanlarız, biz hayattan korkmayıp kendimizden güç alarak özgürlüğe koşanlarız. Biz, mutsuzluk günlüğünün sayfalarıyız."
ÖZGÜN AYAZ
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mutsuzluk Günlüğü
Teen FictionÇok mutsuzum çok! Ağladım, ağlamaklar yetmedi. O anı yaşadıkça biraz daha akıyor gözyaşlarım. Hem güldüm hem ağladım. Hep terkettiler peki neden? Neden meydanı boş bıraktı mesela dizideki kız? Veya dizideki oğlan niye 'Gitme seni seviyorum' diyemedi...
