Bölüm 5 : Gökyüzü

3 0 0
                                    

18.08.19

"Sevgili Günlük,


Artık söylememe gerek olmadığını düşünüyorum gözümde yaşla uyandığımı? Ama farklı bir şey oldu. Dün gece rüyamda -rüya gibi değil de daha çok kabus gibiydi- koşuyordum, içimde sıkıntı peşimde kimse olmadan bir şeyden kaçıyordum. Bir süre koştum/kaçtım daha sonra nefes nfeseyken bir el beni yakaladı rüyamda. Beni yakaladı ve kendinde doğru çekti. Galiba beni yakalayan o el korkularımdı, kaçtığım şey ise hayat. Yakalandığım el bana işkence yapmaya başladı ve canım yanıyordu. Sonra aniden bir şey oldu beni o elden çekip alan. Baktığımda yıldızları gördüm, meğer gökyüzüymüş kurtarıcım. Aniden gökyüzüne yükselmişim ve rüyamda gökyüzü bana ferahlık olmuş, kahraman olmuş. Peki sevgili günlük gerçek dünyada nasıl mı kurtaracağız kendimizi o elden ve kaçtığımız şeyden? Kendi mutsuz dünyamızda gökyüzü oluşturacağız gözyaşlarımızla. Kimimizin gökyüzü kitaplar olacak kimimizin ki müzikler kimimizin ki ise hayaller.

Gökyüzü ferahlıktır, aydınlıktır. Onu kirletenler ise mutlu, şen kahkalar atan insanların arasında mutsuz, yalnız, çaresiz insanların göz ardı edilmesidir. Herkes kendi gökyüzünü oluşturmalı sevgili günlük. Ve diyorum ki 'GÖKYÜZÜ BİZİ BEKLİYOR ONA UÇMAMIZ İÇİN. AÇ KANATLARINI VE GÖKYÜZÜNLE BÜTÜNLEŞ' dediğim gibi günlük kendi gökyüzünle bütünleş. Herkes için  gökyüzü yukarıdaki yıldız kaplı yer olsun, senin ki ise seni mutlu eden şey. Çünkü korkularından, hayattan, yalnızlıktan, mutsuzluktan ve çaresizlikten sizi ancak sevdiğiniz şeyler korur.
Bu yüzden sevdiğiniz şeyler sizin için her an uçabileceğiniz kocaman bir gökyüzüdür.
Sonra görüşmek üzere sevgili günlük."

ÖZGÜN AYAZ

Mutsuzluk GünlüğüHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin