22.18.19
"Sevgili Günlük,
Biliyorum bugün ki keşfimi de merak ediyorsun. Çok uzatmayacağım ve sana dertlerimi ve dermanımı anlatmaya başlayacağım.
Sıradaki elementim ölüm canım günlüğüm. Şaşırdın mı şaşırma hayatın bir gerçeği de ölüm. Hatta ölüm, hayatın bu savaştaki piyonu. Hayat, baktı karşısındaki bizler çok güçlüyüz o zaman ölüm piyonunu öne sürer. Ve ölüm, bizi o savaşın içinde öyle bir yıpratır ki bu duyguyu tadmadıkça anlayamazsınız.
Ölüm, gökyüzümüze kara bulutlar düşürür, gökyüzümüzde uçuşan martıları öldürür. Ama ölüm hayatın piyonuysa güç bizim zırhımız olmalı sevgili günlük. Güç sadece kas gücü değildir mesela acıya gülmek, kayıpların üstüne bir parça toprak atmakta güç belirtisidir.
Peki ya ölüm? Onu sadece bir insanın yaşama gözlerini kapatması olarak adlandırabilir miyiz sevgili günlük? Tabiki hayır. Ölüm kavramı kişiden kişiye değişir.
Kavramı değişse de ortak anlamı aynıdır. Sevdiklerimizi elimizden alır.
Ölüm, bir uçurumun kenarında dururken size bir yardım dalı uzanmış ama tam siz o dalı tutacakken rüzgar dalı uçurup sizden bambaşka bir yere uçurmuş gibidir. Yani siz kurtuldum sanarken sizi bu sefer yakanızdan daha sıkı yakalar ve ne olduğunu anlamadan o uçurumdan atar. Sevgili günlük ölümle baş etmenin bir yolu var
'GEREKTİĞİNDE GÜLÜP GEREKTİĞİNDE GÖZYAŞINI AKIT. ZİRA ÖLÜM DE HAYATIN PİYONU OLMASININ YANI SIRA BİR HAKİKATİDİR.' Evet sevgili günlük, ne zaman ne yapacağımızı bilip temkinli davranırsak eğer ölüm hakikatinin kanadını koparabiliriz.
Görüşmek üzere sevgili günlük."
ÖZGÜN AYAZ
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mutsuzluk Günlüğü
Novela JuvenilÇok mutsuzum çok! Ağladım, ağlamaklar yetmedi. O anı yaşadıkça biraz daha akıyor gözyaşlarım. Hem güldüm hem ağladım. Hep terkettiler peki neden? Neden meydanı boş bıraktı mesela dizideki kız? Veya dizideki oğlan niye 'Gitme seni seviyorum' diyemedi...
