Evet, bugün yepisyeni bir hikayeye başlıyorum. Aslında hikayeden çok hepimizin içindekileri yazıya dökmek diyebiliriz bu işe. Bu hikaye mutsuzlara gelecek. Bizi üzdüler değil mi? Biz daha çok üzeceğiz. Güçlü olup mutsuzluk duvarlarını yıkacağız, dik durup gözyaşlarını yok edeceğiz, acıya rağmen kahkaha atıp acıların canını yakacağız ve biz birlik olup güçleneceğiz. O zaman ne diyoruz?
GÜVENDİĞİM DAĞLARA KAR YAĞDIRANLAR HAZIRLANIN KAYMAYA GELİYORUUMM!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mutsuzluk Günlüğü
Ficțiune adolescențiÇok mutsuzum çok! Ağladım, ağlamaklar yetmedi. O anı yaşadıkça biraz daha akıyor gözyaşlarım. Hem güldüm hem ağladım. Hep terkettiler peki neden? Neden meydanı boş bıraktı mesela dizideki kız? Veya dizideki oğlan niye 'Gitme seni seviyorum' diyemedi...
