Gözlerindeki karanlık boşlukta korkuların ay olup doğduğunda,
Gözlerinin kenarından kelebekler çekiştirir kirpiklerine yük olduğunu bilmeden.
Nabzından nabzına bir deniz atı koşturur.
O gece teninde bir tencere tarhana çorbası kaynar.
Saçlarından kuyruk sokumuna vagonları ter yüklü bir tren kalkar.
O gece herkesin taş kadar ağır, naftalin kokulu yorganının altında kendi tanrısına söylediği bir şarkısı vardır.
M.ERKEK
