Rüzgar çığlık atıyor yalnızlığıma.
Sandal kara gölün yüzeyinde haykırıyor.
İlkbaharın yeşili ruhunu teslim ediyor sonbaharın sarısına.
Kara gölü gökten zemine çevreleyen çamlar, öfkeyle seyrediyor siluetimi.
Gülümsemiyor ilk bahardaki yeşil çocuklar gibi.
Tenimi ısırıyor kara gölün hırçın sonbahar rüzgarı,
ilkbaharda tenime öpücükler konduran rüzgarı arıyorum.
Rüzgar şarkı söylüyor, atmacalar tempo tutuyor mutluluğuma.
Sonbaharın sarısı ruhunu teslim ediyor ilkbaharın yeşiline.
Kara gölü gökten zemine çevreleyen çamlar, utangaç bir tavırla gözlerini kaçırıyor gözlerimden.
Rüzgarın ezgisiyle titretiyor çamlar dallarını.
Usulca öpüyor tenimi kara gölün narin ilk bahar rüzgarı.
Bazen daha yoğun hissetmek istiyorum.
İşte o zaman arıyorum kulağımda sonbahar rüzgarının çığlığını, işte o zaman arıyorum gözlerimde yaşlanmış yorgun sarıyı, işte o zaman arıyorum tenimle kavga eden yaman savaşçı rüzgarı.
M.ERKEK
