Oo Na! Mahal Kita! Kakana Pa? (ON HOLD)

Chapter 10: Asthma Attack!

Johann's POV

"Kristine, may tatanong ako sayo, kunyare may gusto kang isang tao, sasabihin mo ba sa kanya kaagad?" Ang lufet ng tanong ko no?

"Ahm ... Depende yan Johann, kase kung aaminin mo yan sa taong close sayo, baka layuan ka nya. Mahirap na no! At kung hindi naman kayo close, pwede naman siguro kase hindi ka mahihiya, pero depende parin yan sa tao kung magpapaka- torpe sya o hinde, bakit mo tinatanong?" Wala lang? Masamang magtanong !

"Wala lang, pero natry mo na ba kahit minsan?" Ano kaya feeling nun? Kase nung una kong ginawa un parang trip ko lang e.

"Hindi pa e, at kung aamin man ako, dapat sigurado ako sa kanya kase baka saktan at paiyakin lang din nya ako e." Ganun ba tingin ng mga babae samin? Di naman kami ganung kasama ah! Di nyo kase kami naiintindihang mga lalake, hindi naman namin ginustong saktan kayong mga babae e.

"Ah... Pero hindi ako ganung lalaki na nagpapaiyak ng babae, kase baka wala ng lumapit saken e. Hahahahaha" Itataguyod ko ang bandera ng mga lalaki ! Hahahaha

"May isa pa akong tanong." Sabi ko, wag kayong mabibigla!

"Pogi ko no? De jowk lang, pano kapag inamin ko sayong gusto kita? Ano isasagot mo? Totoo un ha, walang halong biro." Haaay. Mahirap din magpaka torpe e.

"Ahm... Kung sa pagiging pogi, ah mga 3 out of 10 votes lang hahahaha , ikaw, si Stav at si Shen lang ang boboto hahaha, pero ung tanong mo, bago ko sagutin, kailangan ko ng inhaler, de jowk lang, Samahan mo ako sa NBS, may bibilin lang akong libro tsaka tayo na lang natitirang cleaners dito sa room o! Pero nasakin naman yung susi e kaya ayos lang yan." Sana hindi sya umiwas sakin no?

Kristine's POV

~Flashback~

"Liza, Kristine, may sasabihin ako sa inyo." Ayan, yan ang nagpakaba saken ng todo todo.

"Ano ung sasabihin mo?" Sabi ni Liza.

"Crush ko ung bespren ng bespren ko." Ha? Anudaw? Medyo magulo?

"Just go straight to the point c'mon!" Sabi ko.

"Crush ko si Stav e, un. Ang torpe ko guys, ang TORPE TORPE KO." sabi ni Shen.

~End of Flashback~

"Huy Kristine! Tulala ka! Ano ba bibilin mo? Nandito na tayo sa NBS oh!" Sabi ni Johann.

"Watdahel, NAWAWALA UNG WALLET KO JOHANN!" Pano ko bibilin ung SGE? Huhuhu. Pagkaminamalas ka nga naman o! Bwitet!

"Ano? Magkano ba laman nun?! Ako muna bibili nung bibilin mo." Kahit kailan talaga nandyan sya para saken! Kaya lab na lab ko tong espren ko na to e!

"Bibilin ko ung SGE, kaso Johann... Ahmm mahal kasi ung libro na un e! Halos 500 pesos isang book nun e!" Medyo naiiyak nako e, ung nanggigilid na sila?

"Okay lang yan, huwag ka ng umiyak, ako na bibili tapos wag mo na bayaran, libre na lang." Ang sarap talaga pakinggan ng salitang 'libre'

"Salamats! Hahahaha xD ang kyot mo kapag ganyan ka. Lagi ka na lang ganyan ha! Para lagi kang kyot!" Sabi ko sakanya.

"Tungkol san ba ung book na un ha? Napakakapal tapos english pa! Trip mo eh no?" Hahahaha sorry na!

"Basta! Hihihihi :) Johann... May sasabihin ako sayo pero diba naoperahan ka na sa puso? Baka mabigla ka e. Hahahaha" ang kyot kyot non xD hahahaha

"Oo na! Maganda ka na!" Alam na nya agad sasabihin ko? Ano un? May super powers sya? He can read someone's mind? Lol.

"Pano mo nalaman un?" Tanong ko.

"Ang sakit ng puso ko! Inaatake ako Kristine!" Putapete ano gagawin ko?!

"Ha?! Ano?! Ano gagawin ko?! Hoy!? Jjjjoooohhhhaaaannnn!!!" Langya natatakot nako! Ung puso ko! Takte!

"Kalma! Jowk lang!" Putspa! Hell Johann! Anong ginawa mo?! Takte di ako makahinga.

"Oh heto na ung libro mo, sorry at pinakaba kita, kala ko kase wala kang ggawin e." Bwiset ka! Di ako makahinga!

"Sa-sa-sala-ma-mat." Langya. Para akong hihimatayin. Wag. Kapag nangyari to. 3rd time na kong hihimatayin. Ugh! Badtrip!

"Kristine, ayos ka lang? Namumutla ka na? Ano?" Ewan ko sayo. Wag mo akong kausapin!

"Miss, sayo yatang wallet to." Nakks. Si Stav. Pero di parin Ko makahinga.

"Stav... Di ako..." At boom, sino ang langyang bumunggo saken?!

"Kristine, umuwi na tayo nila Stav, parang hinihika ka e." Sabi ni Johann, putek. May hika nga pala ako. Nakalimutan ko ah!

Johann's POV

Bakit biglang sumulpot tong si Stav? Badtrip. Andun na eh!

"Kaya mo pa ba?" Sabi Stav kay Tin. Tumango lang namin si Tin. Mukhang hindi sya ayos. Ano ba naman kase't naisipan kong lokohin to?! Ang sama ko! Patawarin mo ko Tin! (Author: baliw! Patawad agad? Di ba pedeng sorry muna? Johann: wag kang epal ms. Author)

"Johann, dahan dahan lang, masyado ka ng mabilis e, nahihilo nako." Sabi ni Tin. Hindi na nga sya okay. Eh 50 na nga lang takbo ko nabibilisan na sya?! Langya. Wag kang mamamatay. #OA

"Huminga ka Kristine, malapit na tayo." Malapit na kami, mga 4 meters pa.

"Nandito na tayo." Sabi ko

"Pare, tulog na si Tintin, gigisingin ko pa ba?" HUWAAG! BUBUHATIN KO NA LANG.

"Gisingin na lang naten sila Tita at Tito." Sayang. Ayoko namang mag 'take advantage' no!

*tok tok tok*
~isipin nyo effects to ng taong knocking on the door~

"Tita, nakatulog na po si Tin e, nandun po sa kotse, eh hinika po kanina sa mall." Sana waag magalit sakin nanay ni Tin.

"Ganun ba? Sigi sigi. Salamat sa paghatid sa kanya, tsaka baka di sya makapasok bukas." Ano?! Baket?!

"Bakit po?" Sabi ko.

"Kase hinihika." Ah, sige.

"Sige po, pagkagising po nya, pakisabi na lang po na Sorry ah." Sorry for what happened a while ago.

"Sige, salamat ulit ha." Haayst. Di nagalit! Yessss!

[A/N: baliw ang author, chapter 10 na wala pang kaganapan xD hahahaha sorry na! Di mo ko mapapatawad? Sige! Next chapter would be super duper cute and creepy xD hahahaha Salamats! Vote, share and comment! Negative comments are accepted and Positive comments are appreciated! Kamsamnida Kawaii! :) lavyah!]