Dejavu

19.Bölüm

Jennie'den

Jisoo'nun kaçırılması yetmezmiş gibi birde Kai'yle yanlış anlaşılmıştık. Kai'nin telefonuna mesaj gelince sinirle odadan çıkıp Yuqi'ye seslenmeye başladı.

Zilin çaldığını duydum. Biraz korktuğumu hissettim. Çünkü saat çok geçti.

Bir inleme duyunca koşarak odadan çıktım. Kapıda Chanyeol duruyordu. (Durun hemen şaapmayın)

İkiside çok sinirli duruyordu. Tam yanlarına gidicektim ki Chanyeol yere yığıldı. Kai ve ben ne olduğunu anlamadan elektirikler kesilmişti.

" " "
Yuqi'den

Abimin odasına girdiğimiz an şok yaşamıştım. Yani.. ne hissettiğimi bilmiyordum resmen onları basmıştık.

Madem şaapçaktınız insan bi kapıyı kilitler ya. Anladığım kadarıyla kavga ediyorlardı. Jennie abla ayrılmak istiyor olmalıydı ki abim öyle şeyler söylüyordu. Kim bilir ne yaptı kıza öküz.

Üzülmemin sebebi... bilmiyorum aslında. Bildiğim kadarıyla şuana kadar hiç sevgilisi olmamıştı abimin. Bana söylememesine üzülmüş olabilirim. Kavga etmelerine üzülmüş olabilirim. Bizi salak yerine koydukları için de üzülmüş olabilirim.

Ama.. daha anlamlı bir nedeni olmalıydı. O an sadece konuşamadım. Abim açıklama yapmaya çalışıyordu ama duyamıyordum. Gözlerimin dolduğunu hissettim.

Onların önünde zırlayan bebek gibi görünmemek için odadan çıktım. Peşimden Lucas'ta gelmişti.

Normalde onları öyle görünce " ooooo çok pardon siz devam edin ardımızdan kapıyı kilitleyin ama bi zahmet" demem gerekiyordu.

-Bize nasıl ihanet ederleer!

Bu da mal mıdır nedir salak salak konuşuyo. İhanet ne alaka gerizekalı.

Telefonumu alıp mutfağa gittim. Birini aramam gerekiyordu ama kim. Rehberime girince önüme gelen ilk kişiyi aradım.

-Yuqi bu saatte napıyon kızım git uyu  uykumun içine ettin.

Birşey diyemedim. Haklıydı saat çok geç olmuştu. Bunu söylesem bile sadece dalga geçerdi zaten. Ama konuşmak mecburiyetinde hissediyordum.

- Yuqi çikolatalı süt falan istiyosan hiç alamam bu saatte

- Abi.. şey dicektim.

- Yuqi bişey mi oldu? Sesin çok kötü geliyo

İşte hiç istemediğim bir şey olmuştu. Ağlamaya başlamıştım. Yere oturup dizlerime kafamı koyduğum sırada Lucas'ın bana sarıldığını hissettim.

-Yuqi biliyorum birlikte oldukları için bizim evlenmemize izin vermicekler ama üzülme ne kadar dayak yesemde bu işi halledicem. Bu yüzden ağlamana gerek yok. Biliyorum seninde beni çok sevdiğini.

Şu anda Lucas'ın kafasını miksere sokup üzerine erimiş fıstıklı çikolata döküp fırında piştikten sonra kendisine yedirmek istiyordum ama fıstıklı çikolataya yazık.

Ve birde.. ne kadar haksız olsada sarılması iyi gelmişti.

Ağlamam biraz durunca kafamı kaldırdım. Çünkü zil çalmıştı. Aniden elektrik kesilince çok korkmuştum çünkü benim karanlık fobim vardı.

Nefesim hızlanmaya başladığı zaman Lucas'ın artık bana sarılmadığını fark edince daha da çok korkmuştum.

-Lucas?.. nerdesin?

Girişten korkunç sesler geliyordu. Her an korkudan bayılabilirdim. Sürünerek masanın altına girdim. Dizlerimi kendime çekip başımı gömdüm.

Sonra bir ses duydum. Birisi bağırarak bir yere çarpmıştı sanırım.

5 dakika hiç ses duyamadım. Ağlamamı engellemeye çalışıyordum. Sonra duymayı hiç istemediğim bişey duydum.

-Kai?

Bu Jennie ablanın titreyen sesiydi ve çok kısık geliyordu. Bir süre sonra kapının kapandığını duydum.

Zifiri karanlıkta sürünerek mutfaktan çıktım. Hiç ama hiç birşey görünmüyordu ve titremeye başlamıştım.

Girişe geldiğimi hissettiğim an biri bana çarptı. Küçük bir çığlık atmıştım. Uzaktan gelen abimin sesini duydum.

" " "
Lisa'dan

Sehun, Suho ve benim evim aynı yönde olduğu için diğerlerinden ayrılıp yürümeye başladık.

-Şoförümü arayayım da bizi alsın.

-Gerek yok Suho. Ya da sen git biz yürüyelim.

Kafamı Sehun'a çevirdim. Suho güldü

-Nedenmiş o

Sehun Suhoyla telepati yöntemiyle konuşuyor olmalı ki Suho gitti.

-Siz boyutlar arası mı konuşuyonuz ya

Durdu. O durunca bende durdum.

- Evet. Benimle öyle konuşmak ister misin?

-Gerek yo-

-Seni seviyorum Lisa

" " "
Çok sayıda destekleyici yorum aldım. Hepinize çook teşekkür ederim. Umarım beklentinizi karşılıyorumdur.

Sizi seviyoruum💚