Dejavu

20. Bölüm

Jisoo dan

Gözlerimi açtığımda siyah ve uçuk pembe renklerinin yoğun olduğu mobilyalı bir odada uyandım. Kalbim yerinden çıkıcak gibiydi. Korkudan titriyordum.

Odada benden başka kimse yoktu. Tek kişilik yatağın üzerindeydim. Yataktan kolayca kalkabilmem beni şaşırtmıştı çünkü bağlı olmamı falan bekliyordum.

Oda büyük sayılırdı. Ayağı kalkıp kapıya yöneldim. Kilitliydi. Uyandığımı bilmelerini istemiyordum. Bu yüzden kapıya vurmadım.

Büyük bir pencere vardı. Perdeyi açtım. Camlar kilitliydi. Odada göz gezdirince camı kırabileceğim eşyalar olduğunu gördüm.

Tuhaftı. Neden beni buraya getirdiler ki? Asla burdan bir daha çıkamayacaktım. Ailemin bile umrunda değilken beni burdan kurtaracak kimse yoktu.

Yinede şansımı denemek istedim. Şöminenin yanındaki odunlardan birini aldım ve duyan olmaz umuduyla tüm gücümle cama vurdum.

Odunu cama vurmamla suratıma çarpması bir olmuştu. Acıyla alnımı tuttum. Kanıyordu. Ağlamaya başladım. Canım acıdığı için değil, burada bilmediğim bir yere tanımadığım kişiler tarafından getirildiğim için. Odunu bırakıp yere oturdum.

Ağlamamı durdurmaya çalışıyordum ve her an birisi gelebilirdi. O sırada biri elini omzuma koydu.

-Bir daha bunu sakın deneme. Olan sana olur.

Tok sesiyle konuşmuştu. Arkamı dönüp yüzüne bakmaya cesaret edemiyordum. Çok korkuyordum. Beni omuzlarımdan tutup kendine çevirdi. Yüzüne bakamadım.

Cebinden yara bandı çıkartıp kanayan yere yapıştırdı.

" "  "
Kai'den

Elektrik gidince neyle ilgilenmem gerektiğini algılayamadım.

Chanyeol birden kafasına aldığı darbeyle bayılmıştı.
Eve birileri girmişti.
Jennie'yi korumam gerekiyordu çünkü gelenlerin Jennie'ye mesaj atanlar olduğundan eminim.
Karanlıkta hiç ama hiçbir şey görünmüyordu.
Ve..
Ve Yuqi karanlıktan çok korkardı.

Tek nefes sesi bile duyulmuyordu. Hareketsiz duruyordum. Dış kapı açıktı ve sokak lambasından gelen ışık evin girişine çok az giriyordu.

Tek gördüğüm şey Chanyeol'ün başından akan kanlarla yerde olmasıydı.

Omzumda bi sızı hissettim. Elimi omzuma getirdiğim an kanadığını anladım.

-ıh

İstemeden ses çıkarmıştım. Bana doğru birinin yaklaştığını hissediyordum. Nefes sesi duyduğum an önümdeki kişiyi ittirdim. Büyük bi ses çıktı. Duvara çarpmış olduğunu düşündüm.

Jennie'nin titreyen sesini duydum.

-Kai?

Yüksek ihtimalle duvara girenin ben olduğunu düşünüyordu. Sesin geldiği yere doğru yürüdüm. Önümde biri olduğunu hissettiğim zaman kokusundan Jennie olduğunu anladım.

Kolunu tutunca tam bağırıcaktı ki yaralı omzuma rağmen sol elimle ağzını kapattım. Kulağına çok sessizce fısıldadım.

-Benim

Sesim çok az duyulmuştu. Omzum uyuşmuştu ve kanaması durmuyordu. Şuanda en çok istediğim şey ışıkların açılmasıydı. Ama o an kapı kapanmıştı ve Chanyeol dışarıda kalmıştı.

Jennie'yi geriye çekip duvara yaslanmasını sağladım. Titriyordu. Parfüm kokusundan diğerlerinin Jennie'yi bulmasından korkuyordum ve nefesim hızlanmaya başlamıştı.

Kendimi kaybetmemem gerekiyordu. Kafamı duvara yasladım.Duyduğum hareket etme sesleri artık derinden geliyordu.

Hayır Kai. Kendine gel. Chanyeol ve Jennie için. Yuqi için.

Yuqi'nin sesini duydum. Buradaydı.

-Yuqi

İstemeden kısık sesimle yerimi belli etmiştim ve Yuqi benden uzaktaydı. Jennie elimi tutmuştu. Ama sol kolumu artık hissetmiyordum.

Kulaklarımın yandığını hissedince gözlerimi kapattım. Jennie iyi olmadığımı anlamış olmalıydı ki beni dürttü.

2 saniye içinde kapı açılıp kapandı ve gördüğüm tek şey iki iri silüetin kapıdan çıkmasıydı.

Evde hala birilerinin olma ihtimali vardı bu yüzden hareket etmiyorduk.

Işıklar açılınca sandalye üzerindeki Lucas'ı gördüm.

-Sorun yok sigorta atmış. ANAM O NEEE

Gözlerim kararmıştı ve bana bakan Lucas ve Jennie'yi zor görüyordum.

-Kai iyi misin? O-omzun..

Başımı omzuma çevirdim. Hala kanıyordu ve görünüşe göre bıçaklanmıştım. Yavaşça kapıyı açtım ve Chanyeol'ün yanına oturdum.

-Lucas. Yardım et.

Sesim titriyordu omzum acıyordu ve kendimi kaybetmek üzereydim.

Lucasla beraber çok zorda olsa Chanyeol'ü eve taşıdık. Koltuğa yatırdık ve Jennie'den su istedim.

-Kai ambulans çağıracağım.

-Hayır.

Hastaneye gitseydik polislerde orada olacaktı ve bu Jisoo ve Jennie için hiç iyi olmazdı.

Jennie elindeki bezi omzuma bastırınca bağrdım. Çok acımıştı ve gözümün yaşardığını hissettim.

Yuqi.. Yuqi'yi ışıklar açılınca hiç görmemiştim. Koltuktan kalkmak isteyince Jennie beni durdurdu.

-Kai kesinlikle hastaneye gitmemiz lazı-

-Yuqi nerde?

Lucas Chanyeol'ün başından kalkıp koşarak salondan çıktı. 1 dk sonra yüzü bembeyaz bir şekilde yanımıza geldi.

-Y-yok.

O an tüm vücudumu saran sıcaklıkla kendimi kaybedip gözlerimi kapattım.

" "  "

Umarım beğenmişsinizdir. Bölümü biraz geç attığım için özür dilerim. Oy verip yorum yapan herkese çok teşekkürler.

Sizi seviyoruum💘