Ο Χορός των Στοιχείων

Κεφάλαιο 1

Βέντους (Αέρας) :

«Ήταν μια όμορφη περίοδος λένε. Ακόμα και αν ως άνθρωποι έχουμε την ανάγκη να μυθοποιούμε το παρελθόν και να το κάνουμε να ακούγεται πολύ καλύτερο από όσο ήταν στην πραγματικότητα, δεν θα μπορούσα παρά να συμφωνήσω με τις διηγήσεις που πέρασαν από γενιά σε γενιά, από στόμα σε στόμα, από μητέρα σε κόρη και από πατέρα σε γιο. Την ιστορία που κανείς δεν μπορεί να διαγράψει γιατί ήταν η αρχή, το πρώτο βήμα για να φτάσουμε εδώ που είμαστε τώρα. Οι πρώτες ανάσες του νεογέννητου Μελίς.

»Ήταν ακόμα η εποχή που τα φεγγάρια με τα ονόματα των παλιών θεών έλαμπαν πάνω από το Μελίς. Τότε που ακόμα σήμαιναν κάτι για τους ανθρώπους και δεν ήταν απλά φωτεινές σφαίρες στον γαλάζιο ουρανό. Τότε ήταν η Μητέρα, ο Πατέρας και το Παιδί. Η Μητέρα, το μεγαλύτερο από τα τρία, το κόκκινο με τις πορτοκαλί ανταύγειες που λάμπει στο κέντρο. Τότε ήταν το σύμβολο της αγάπης, της γνώσης και της ανιδιοτέλειας. Ο Πατέρας το λίγο μικρότερο με το γκρίζο χρώμα και τους κρατήρες που ίσα που ακουμπά τη Μητέρα, αντιπροσώπευε τη δύναμη, τη φιλοδοξία και τη γενναιότητα. Και τέλος, το μικρότερο απομακρυσμένο λευκό, το Παιδί, μιλούσε για την αθωότητα, την καλοσύνη και τις μικρές χαρές τις ζωής.

»Ήταν η εποχή που ακόμα υπήρχαν δράκοι και φοίνικες, μάγισσες και κάθε λογής παράξενα πλάσματα που τώρα έχουν εξαφανιστεί. Θα μπορούσα να γεμίσω το κεφάλι σου με ψέματα για ιππότες και δράκους που κατέστρεφαν χωριά ή θα μπορούσα να σου πω τι συνέβη στα αλήθεια τότε και εσύ θα ακούσεις και θα αποφασίσεις τι θα πιστέψεις. Η αλήθεια είναι πως όλα ήταν πολύ διαφορετικά, αρμονικά σχεδόν.

»Τότε, λένε, δεν υπήρχαν άνθρωποι όπως τους ξέρουμε σήμερα. Υπήρχαν μονάχα τέσσερις φυλές. Η φυλή του Αέρα, οι Άγγελοι, η φυλή του Νερού, οι Γοργόνες, η φυλή της Γης, τα Ξωτικά και τέλος η φυλή της Φωτιάς, οι Δαίμονες. Θα μπορούσα να προσπαθήσω να σου τους περιγράψω, ίσως να βάλω και ταμπέλες πάνω από τις φυλές αλλά δεν θα το κάνω γιατί δεν μπορείς να περιγράφεις μια ομάδα πλασμάτων με λίγες λέξεις. Το μόνο σίγουρο είναι πως ήταν τόσο διαφορετικοί όσο και ίδιοι.

»Οι φυλές ζούσαν ειρηνικά μεταξύ τους και ο μύθος λέει πως οι Θεοί είχαν δώσει στον αρχηγό κάθε φυλής από ένα Δαχτυλίδι. Τέσσερα Δαχτυλίδια που χάριζαν μαγικές δυνάμεις και ικανότητες σε κάθε είδος και η δύναμη τους πήγαζε από τις εννιά Φεγγαρόπετρες. Τέσσερα Δαχτυλίδια που μαζί έφερναν την ισορροπία και την ευημερία στο Μελίς. Τέσσερα Δαχτυλίδια που τους θύμιζαν πως ήταν απόγονοι των ίδιων προγόνων, πως ήταν οι πλευρές του ίδιου νομίσματος. Τέσσερα Δαχτυλίδια τα οποία ονομάζονταν Δαχτυλίδια της Ζωής και το καθένα έλεγχε και από ένα στοιχείο: Αέρας, Νερό, Γη και Φωτιά και μαζί ήταν το υλικό της ίδιας της ύπαρξης.