Pse unë?✔

🗝🖤

>>>>>~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Nuk e kuptova deri ne momentin qe ndjeva buzet e tij mbi te miat. Ishte nje puthje e eger. Ishte nje puthje e fort dhe e ngadalt. Ishte...ishte puthja ime e par.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~<<<<<<<<<<<<
Teksa po me puthte nisi te hapte dritaren. Un nuk po ja ktheja. Ne castin qe drtarja u hap ai me kafshoi buzen dhe une hapa gjen nga dhimbja. Kjo gje i mundesoi atij ta bente puthjen me te thelle. Gjuha e tij nisi te eksploronte gojen time. Kjo gje sa vinte e behej me e sikletshme. Gazetaret nisen te benin foto. Ai me njeren dore me mbuloi fytyren qe mos dallohej. Nisi te ngrinte xhamin. Ngadal-ngadal nisi te shkeputur.

Sapo xhami u mbyll ai u shkeput. Vendosi rripin e sigurimit dhe ktheu koken nga un me nje buzeqeshje triumfuese. Une kisha ngelur shit ne shi.

Ajo ishte puthja ime e par dhe kete ma mori nje zhgaravin. Nuk eshte se jam si ato histeriket qe duan qe puthjen e pare mos e humbasin, por nuk e di. Kam nje ndjesi te cuditshme ne stomak.

Pasi mblodha veten dhe u sigurrova qe rruga ishte e hapur dhe nisa makinen. I dhash gaz.

"Uouu , mafishe te beri dem puthja me duket!"foli ai zhgarravina. Ahh po s'ia grisa ate buzeqeshje nga fytyra mos me thencin Aléna. Sapo dola ne ne rruge vura re qe ishte nje rruge te nxirte ne pyll u drejtova per atje. Eca per pak dhe ndalova makinen.

Dala jasht dhe ter ate qe kisha brenda, qe e kam mbajt ne keto tre dite e nxotra duke ulutitur. Ndjeva qe zhgaravina ishte pas meje. U ktheva nga ai dhe nisa ta godas ne kraharor , por jam e sigurt se per te kane qene thjesht ca gudulisje te vogla. Mi kapi te dyja duart duke me bllokuar. Ne ato momente shpertheva ne lot.

"Cfar dreqin te kam ber? Une nuk mundesha dhe as nuk mundem ta ndaloj kte gje pse nuk e bere ti? Pse se ndalove ti? Pse duhet te kem kete fat une? Pse une?"zeri me ishte ngjirur nga te qarat dhe te uluriturat e mia. Ai thejsht me shikonte me inat.

"Ti mendon se un e doja kete? Ti mendon se une kisha force ta ndaloja kete? Ai me detyroi dukeme kercenuar me ate dru te kalbur qe sapo i'u dha mundesia shkoj e me tradhetoi me dike tjeter. Me kercenoi me ate qe ishte dashuria ime.'ai ishte i nevrikosur dhe ne syte e tij ishin te te pakuptueshem, ngjyre te kuqe flak. 'Me kercenoi me te vetmen gje qe doja me shume dhe qe mendoja se me donte. Por te them te drejten jam i lumtu qe ai me ndau nga ai dru i kalbur."nisa te qaja edhe me shume dhe gallata eshte ,sepse se di se nga u preka.

Mbeshteta koken ne kraharorin e tij dhe ne castin qe ndjeva kycet e dores te liruara e kapa ate perqafe. E ndjeja ne vojen e nje te tille....

Qendruam ashtu deri ne momentin qe une u qetesova. Tani ai kishte shkuar ne kompani, sigurisht me ndihmen time pasi une e shoqerova deri atje , sepse nuk mund te ktheheshim ne shtepi per te marr makin tjeter. Une isha drejtuar per nga shtepia ime. Kur arrita atje pash nje makine e cila perdoret per transportimin e mobilieve mu perpara shtepis sime dhe po nxirnin mobiliet.

Parkova makinen dhe u drejt tyre.

"Me falni cfar po beni ketu?!"i pyeta dhe ne fytyr mbaja nje qendrim serioz. Nje burr i thinjur tek mosha 50 e ca vjec mu afrua. Nga fytyra rezatonte bardhesi e mirqenie. Ai ishte pergjegjesi. Kete gje e kuptova nga distiktivi qe mbante ne bluzen e pluhurosur.

"Ohh zonjushe, ne po dergojm keto mobilje ne shtepin e gjyshit tuaj te ndjer,"tha ai. Pos kjo eshte shtepia e gjyshit tim.

"Por kjo eshte shtepia e gjyshit tim!"thash me mosbesim te fjaleve qe me tha ai. Fytyra e tij nderoi mimike. Nga ajo qe shfaqte miresi e sinqeritet u kthye ne merzi e keqardhje. Por pse vale??

"Ahhh zonjush e gjor ka kaq shum gjera qe ti dhe ai djal si dini. Ahh sa keni per te vuajtur." Cfar nuk di un? Cili djale? Mos vall e ka per Xhekun? Pse do te vuajme? Shume pyetje mu ngriten pas fjaleve te atij burrit. Por ai dukej sikur fliste me teper me veten sesa me mua. E ashtu i perhumbur u largua.

"Zonjush keto valixhe ma dha nena juaj per ju perpara se te largohej. Tha te te them se aty ke sendet e tua." tha nje vajze lesharte me syte blu.

Peshperita thjesht nje ne rregull dhe u largova nga aty duke terhequr dy valixhet drejt makines. Hapa pagazhin dhe i futa brenda ne makine. Hipa dhe vet ne te dhe nisa te bja nje xhio rreth qytetit. Por seshte e then qe une te bja qejf. Ngeca ne trafik. Ahh sa do te doja te kisha telefon te merrja Aomin.

Sapo u lirova nga ai burrg i tmershem u drejtova drejt kompanise se Xhekut. Epoo me duhet nje telefon por si thon "no money no funny" 😋.

Pasi arrita perball kompanise makinen ja dhash djalit qe merrej me to. Sapo shkela ne pragun e deres nisa zera dhe veshtrime te ndryshme drejt meje. Mos vall kam vicka ne fytyre.

Shkova drejt sekretares e cila dukej me e painteresuara per fjalet qe po thuheshin dhe e pyeta se ku ndodhej Xheku. Ajo me buzeqesi embel dhe me tha ta ndiqja. Shkoi drejt nje dere te mdhe dhe te zeze. Trokiti ne dere derisa degjoi zerin e trash te zhgaravines te thoshte hyr qendroi pa levizur. Me pas me hapi deren qe un te hyja. E falenderova dhe ajo u largua.

"Kaq shpejt te mori mall per mua mafishe?'tha sapo me pa me nje buzeqeshje djallezore qe me sa duket qenka e zakonse per te. E pash venger dhe ai vazhdoi te fliste po me te njejtin qendrim 'Kam pak pun ,me prit deri sa te mbaroj , sepse duhet te flasim."me kaq e mbylli biseden dhe iu kthye punes.
Une nisa te exploroja zyren e tij kureshtare. Aty mbizoteronte e zeza. Pervec dy sipervaqjev te cilat ishin paralele me njera tjeten insin mure pjesa tjeter ishte ter xham , ku nga njera ane mund te shikoje punojesit qe te punonin e nga ana tjeter ter pamjen e bukur te Singaporit. Ne krye te zyres ndodhej tavolina e tij e ne murr i varrur nje portret i ster madh i nje burri. Dhe ne cep te tij nje vend ku vareshin xhaketat. Perball ketyre ndodhej nje bibloteke e madhe e mbushur me dekomente dhe rrevista te ndryshme. E si te mos mungonin dy kolltuqet e zeza prej lekure me nje tavoline te vogel per te ftuarit.
Mora nje reviste dhe nisa ta lexoja e ulur ne nje nga kolltuqet.

Pas 2 oresh
Isha e keputur, e dermuar, e raskapitur dhe e pergjumur nga pritja. Menefund u degjua zhurma kercitese e laptopit teksa mbylej.
"Ateher pra......