"Seni altımda inletmek için sabırsızlanıyorum." Mırıldanışım geceye sis bulutu halinde karıştı. "Ama zevkten değil acıdan."
***
Ansızın kendini hackerların arasında bulan Samira, çözmemesi gereken bir şifreyi ustalıkla çözerek hackerların hedefi hal...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kaybetmekten ne zaman korkmadım, işte o zaman kazanmaya başladım.
Bir piyon gibi görüldüğü yerde kendimi öyle güzel vezir yaptım ki bunu görenlerin yüz ifadelerini merak ediyordum. Aslında bunu ben yapmadım, onlar beni vezir olmaya itti.
Dudaklarımın etrafında birer kilit misali duran kırmızı rujumu uzun uzun izledim. Zira kendimi de öyle. Aynanın karşısına her geçtiğimde bambaşka kimlikleri olan bir kadınla karşılaşıyordum. Bazen sinirli, bazen kurnaz, bazen sakin ve bazen başa çıkılmaz. Ama gördüğüm tüm kimlikler yine tek bir kişiye aitti.
Samir'a Karakum'a. Reddettiği tüm kimlikleri şu an ki benliğini oluşturuyordu. Hem eskisi gibiydi hem de değildi. Geçmişten ona kalan yegane özelliği, her zaman ipleri elinde tutmaya çalışmasıydı. O planlanmış şeylerden haz etmez, her şeyi önceden bilmek ister ve ona göre davranırdı.
Fakat şu anda karşısında baktığı kadının, ihtimaller tahammülü yoktu. Her şey ya olacaktı ya tamamen batacaktı, ortasını kabullenme fikri dahi sinirlerini geriyordu. Bir sıfır önde olmam için kendini yetiştirdi, ama bir sıfır gerideymiş gibi aptalı oynamaya da bayılırdı.
"Seninle çok işimiz var Samira." dedim yansımama bomboş gözlerle bakarken. Dudaklarımdan dökülen tüm kelimeler etrafımda birer zırh gibi sıralanıyor ve beni ablukası altına alıyordu. Bazen karanlığın dahi korkutamayacağı bir kadın olmaktan korktuğumu düşünüyor, bu düşünceyle aynada bir süre kendimi izlemeyi kendime yasaklıyordum. Çünkü aynadaki kadına her baktığımda, inanılmaz bir etki altında hissetmekten geri duramıyorum. Sanki tehlikenin simgesiydim, sanki tehlike bendim.
Tüm ışığını söndürmüştü gözlerim, şimdi bir adam sayesinde mumlar yakacaktım.
"Oraya birini sızdıracak mısın?" dedi Mirza, takım elbisesi içerisinde bir beyefendi gibi dururken. Aynadan gözlerimiz kesişti. Odamın kapısının pervazına sağ omzunu yaslamış, o çok sevdiği şarabından yudumluyordu. Gözlerinde bir kartalın vahşiliği, aynı zamanda aslanın asilliği mevcuttu.
Dudağımın sol köşesi yukarı kıvrıldı. Yeşillerimde oylamaya açık bir savaş vardı.
"Artık o kadar acemi değilim, Casper." ona lakabıyla seslenmemden pek haz etmese de sesini çıkarmadan beni aynadan izliyordu. Göz temasını asla bozmadım.
"Oraya sızmayacağım." dedikten sonra ayağa kalktım ve elbisemin eteğini aşağıya çekiştirerek ona döndüm. Dikkatle beni izliyor, bunu yaparken gözlerini kısmaktan geri durmuyordu. "Oranın yeni sahibi olacağım."
*****
Sanki ben bir heyecanlandım.
Bir gerildim.
Bir özledim.
Sizde de aynı duygular mevcut mu? Çünkü Samira gümbür gümbür geliyor. Ortalığın tozunu atmaktan da asla geri durmayacak gibi.
Yeni Samira, nasıl biri olacak dersiniz? Hangi sahneleri görmek istersiniz?
En çok istediğiniz diyolog?
Samira'nın lakabı ne olsun?
Mirza'yı seviyor musunuz?
Mirza da görmek istediğiniz değişiklikler?
Yeni bölüm birkaç hafta içinde gelecek inşallah. Sizleri çok ama çok seviyorum, lütfen yorumlarınızı eksik etmeyin çünkü motive olup daha hızlı bölüm yazıyorum❤️
