Texting With Mafia [T.W.M.] -Book 2- ➡️

#13

Σάββατο πλέον και εγω βρίσκομαι έξω απο το σπιτι της Έλενας. Δεν πρέπει να εχω μαζί της νεύρα, δεν είναι αυτή που της αρέσει ο Αχιλλέας,  αλλα εκείνος.

Την πόρτα την ανοίγει η Θεια Στέλλα και χαμογελάει πλατιά μόλις με βλέπει.

"Είναι πάνω" ειπε τελικά και έτρεξα τις σκάλες μέχρι το δωμάτιο της κολλητής μου.

Χτυπάω μέχρι που ανοίγει και μένει έκπληκτη μόλις με βλέπει.

"Πρέπει να σου μιλήσω"
"Ναι μωρή, έχεις να δώσεις εξηγήσεις" γελάω με τον τρόπο της και κάθομαι στην καρέκλα του γραφείου της και εκείνη βολεύεται στο κρεβάτι της.
"Συγγνώμη, Έλενα! Αλλα πως θα το έπαιρνες αν αυτός, που σου αρέσει του άρεσε η κολλητή σου;"
"Θα τον σκότωνα, θα πούλαγα τα κομμάτια του στην μαύρη αγορα--- οπα, τι; Εννοείς οτι ο Αχιλλέας--" μένει έκπληκτη οταν παίρνει την σιωπή μου σαν απάντηση.
"Το ξέρεις οτι δεν θέλω να γίνει κάτι. Για αυτο μωρη αχρηστη δεν μου μιλούσες;" γελάω μαζί της και ξέρω οτι δεν μου έχει κρατήσει μούτρα.
"Βασικά, έγιναν πολλα" παίρνω θέση δίπλα της και ξεκινάω να διηγούμαι τι εγινε αυτές τις μέρες με αποτέλεσμα η Έλενα να με κοιτάει με το πετυχημένο αγελαδινό βλέμμα της.
"Χαλεξ γουστάρω" στριφογύριζω τα μάτια μου με τον ενθουσιασμό της για το σιπ νειμ.
"Αποκλείεται! Ειναι ο Αλεξ--"
"Που ακόμα δεν εχεις ξεπεράσει"

"Χαι φαιβ Έλενα! Πες της τα"

Αφροξυλάνθη δεν ειναι τώρα ωρα για αυτα.

Η άβολη συζήτηση για εμένα σταμάτα,  αφου στις σκάλες ακούγονται φωνές και γέλια.

Μαζί με την Έλενα, βγαίνουμε έξω για να δούμε την γνωστή παρέα αγοριών εκτός απο τον αδελφό μου, που σήμερα ειναι έξω με την Αγάπη.

"Σσσς" ο Γιώργος τους σταμάτα απο το να μιλάνε για το θέμα που συζητούσαν.
Η Έλενα σηκώνει το φρύδι της, αφου ξέρει οτι κάτι σκαρωνουν, επειδή όλοι τους έχουν το υποτιθέμενο αθώο χαμόγελο.

Ο Άλεξ τους προσπερνά και έρχεται δίπλα μου, δίνοντας μου μια αγκαλιά που με ξάφνιασε,  αλλα δεν αντιστάθηκα στο να τον αγκαλιάσω πίσω.

"Τι κάνεις;" ρωτάει γλυκά και χαμογελάει.
"Καλα εσυ;" ρωτάω πίσω.
"Σκεφτόμουν μήπως ήθελες να βγούμε εξω. Για παγωτό,  κρύα σοκολάτα οτι θες" προτείνει τις δυο αγαπημένες μου αδυναμίες και χαμογελάω που το θυμάται.
Α/Χ"Ναχ, κρύα σοκολάτα" Τελικά στο τέλος απαντάμε και οι δύο και γελάμε.

Οι άλλοι απλα κοιτάνε εκτός απο την Έλενα που με τραβάει απο το μπράτσο μέχρι το δωμάτιο της.

"Πρόσεχε τον. Μην ξεχνάς τι έγινε τότε" πρώτη φορά είναι τόσο σοβαρή.

Κουνάω το κεφάλι μου θετικά και βγαίνω έξω που περιμένει.

"Παμε;"

Σ Υ Γ Γ Ν Ω Μ Η😕

Ποιός δεν θελει να αρχίσουν τα σχολεία να σηκώσει χερι🙋‍♀️

Ελπίζω να σας άρεσε αυτο το μικρό, άθλιο, βαρετό,  άχρηστο,  για τα σκουπίδια κεφάλαιο:)

Να σας πω οτι, το βιβλίο αυτό θα βγει μικρό πιστεύω λιγότερα κεφάλαια απο οτι το πρώτο.

Σι γιου.

Loveforfood_🤪