Texting With Mafia [T.W.M.] -Book 2- ➡️

#22*Τελος*

"Ανάσες. Απλά θα βγεις, θα κάνεις τον ρόλο σου και μετά θα έρθεις σε εμένα να πάμε για φαγητό" τα χέρια του Μάριου ακουμπάνε τα μάγουλα μου και ενώνει τα χείλη μας σε ένα τρυφερό φιλί.

Νιώθω το σώμα μου να ηρεμεί και ένα αχνό χαμόγελο εμφανίζεται στα χείλη μου.

"Σίγουρα δεν σε πειράζει; Εγω-"
"Ηρέμησε. Είμαι οκ σε αυτό όλοι ξέρουν ότι είμαστε μαζί τώρα" χαμογελάω και κοιτάω τον Άλεξ να μας καίει με το βλέμμα του.
"Θα τον χτυπήσω-" σταματάω τα λόγια του και τον φιλάω παθιασμένα μπροστά στον Άλεξ. Δεν ξέρω αν ήθελα να ζηλέψει ή ότι το έκανα επειδή θελω τον Μάριο.

"Ετοιμαστείτε ξεκινάμε!Άλεξ και Χαρά βγαίνετε σε 5'"

Αποχαιρετώ τον Μάριο και κοιτάω στιγμιαία το κινητό μου για να αρχίζω να αγχώνομαι με το μήνυμα που εμφανίστηκε στην οθόνη.

Little gay cupcake🍰
"Ήθελες να με γνωρίσεις σωστά; Ήρθε η στιγμή"

Κοιτάω γύρω από τα παρασκήνια, αλλά κανένας δεν φάνηκε να κοιτάει το κινητό του.

Παίρνω μια βαθιά ανάσα και βγαίνω στην σκηνή.

Ο Άλεξ με πλησιάζει και η καρδιά μου αρχίζει να φτερουγίζει, καθώς περπατά προς εμένα έτοιμος να απαγγείλει.

"Είσαι τόσο όμορφη.  Η καρδιά μου πλέον σου ανήκει και είμαι ερωτευμένος μαζί σου που και να την καταστρέψεις θα είμαι εκεί να ξανά προσπαθώ να σε ξανά κερδίσω αν σε πληγώσω..Σε θέλω δίπλα μου. Να σε κρατάω στην αγκαλιά μου και να σε πνίξω στα φιλιά. Δεν θα μπορούμε αγάπη μου να είμαστε ποτέ φίλοι ξέροντας εσυ ότι τα συναισθήματα μου για σένα δεν είχαν φιλικές διάθεσης.." Τα χέρια του ακουμπάνε τα μάγουλα μου και το βλέμμα του κοιτάει βαθιά μέσα στα μάτια μου. Δεν ξέρω τι να πω και τι να κάνω. Έχω ξεχάσει κάθε στίχο.

Τα χείλη του ακουμπάνε τα δικά μου και ξανά νιώθω ζωντανή.  Πώς να πάψω να είμαι ερωτευμένη μαζί του;

Το φιλί λυτρωτικό και ζητάω κι άλλο όταν τα μέτωπα μας ακουμπούν.  Χειροκροτήματα ακούγονται και ψάχνω μέσα στο κοινό τον Μάριο, αλλά ήδη είχε φύγει από την έξοδο.

"Σου είχα πει ότι η Μαφία θα έρθει να σε πάρει" ο Άλεξ μου χαμογελάει δειλά και εγώ μένω κόκκαλο να τον κοιτάω.

Αυτός ήταν ο άγνωστος.

"Άντε καλέ πως σου ήρθε τώρα αυτο;"

Αφροξυλανθη, δεν είναι ώρα για πλάκα.

"Εσύ.."
"Εγω" χαμογελάει και αφήνει το χέρι μου και χάνεται στα παρασκήνια.

Το μυαλό είναι ένα μπέρδεμα, αλλά αυτόματα τα πόδια μου τρέχουν προς την κατεύθυνση του Μάριου για να τον βρώ στον διάδρομο.

"Μάριε! Μάριε σταματά!" Το χέρι μου ακουμπάει το δικό του για να γυρίσει να με κοιτάξει. Το βλέμμα του ήταν θυμωμένο και απέφευγε να με κοιτάξει.
"Τι-"
"Μην ρωτας τι εγινε! Είδα πόσο συγκινηθηκες με τα λόγια του, ήσουν έτοιμη να κλάψεις.  Όλοι κατάλαβαν ότι ακόμα είσαι ερωτευμένη μαζί του Χαρά!" Φώναζε και τα λόγια του χτυπούσαν στην καρδιά μου ξέροντας ότι είναι αλήθεια.
"Εγω-"
"Πήγαινε Ελπίδα, πήγαινε να τον βρεις" ο τόνος της φωνής του μειώθηκε και τον κοίταξα πονεμένα, μέχρι να αρχίζω να τρέχω για να βρω τον Άλεξ.

[...]

Στο σχολείο δεν ήταν, αλλά και ούτε στο σπίτι του άρα πήγα στο λοφακι.  Καθόταν στο παγκάκι και κοιτούσε την θεά της πόλης.

"Γιατί τα έκανες όλα αυτά;" η φωνή μου τον ξαφνιασε και γύρισε να με κοιτάξει.
"Δεν ήθελα να σε πληγωσω και όλο αυτό με το μήνυμα ήταν για να σε πλησιάσω, γιατί ήξερα ότι με μισείς και-"
"Σκάσε αρχηγέ της Μαφίας και έλα φίλα με" τα λόγια μου τον βρίσκουν απροετοίμαστο καθώς τρέχει να με κλείσει στην αγκαλιά του και να με φιλήσει.

Συγγραφέας POV.
Οι δύο νέοι έζησαν την ζωή τους μαζί. Δεν έδινα σημασία στις εφηβικές βλακείες, που διαβάζεις στις ιστορίες. Από αυτές τις βλακείες γεννήθηκε ένας υπέροχος έρωτας πιο δυνατός. Η ζωη τους συνεχίστηκε με τις οικογένειες τους και τις φίλους τους κοντά. 

Αφροξυλανθη POV.
Και αυτοί ζήσαν καλά και εμείς να συνεχίζουμε να ζούμε στο μυαλό της αχρηστης της Χαράς, που δεν κατάλαβε ποιος της έστελνε μήνυμα, δηλαδή ελεος.

Άντε Τσάο.

THE END.

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΜΕΓΆΛΩΣΑΝ.
ΣΥΓΚΙΝΟΎΜΑΙ🥺🥺🥺🥺
ΤΑ ΛΕΜΕ ΑΝΑΓΝΏΣΤΕΣ ΜΟΥ ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΤΑ ΚΑΛΎΤΕΡΑ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΓΙΑ ΟΛΑ.

ΣΙ ΓΙΑΑΑΑΑΑ.
LOVEFORFOOD_🧛‍♂️