Epilogue

837 5 5
                                    

2 years have passed...

MADDIE's POV

"PETER!! PAKIBUHAT!!" Ay nako!! Kupad talaga ng manliligaw ko na to! Haaayy!

"Ayan na!! Tsk!" Nagreklamo pa ha? Ang bigat kasi eh! Lilipat na kasi ako sa UP, magdodorm ako para naman pag na late ako ng gising eh ok lang, atleast walang traffic traffic pa!

And hindi ko pa siya sinasagot, haha! Still now, manliligaw ko pa rin siya. Sabi ko sainyo eh! Papahirapan ko to! Haha!

Padabog naman na kinuha ni Peter yung dalawa kong bag at nilagay sa sasakyan, nakasimangot pa rin ang loko.

"Hoy! Mukha mo! Di maipinta! Haha" Sabi ko. Haha! Nakakatawa kaya!! Ang epic ng face!

"Wag ka ngang tumawa dyan! Buset" Did I misheard? O, nairita talaga siya?! Kaya naman binatukan ko.

"Ouch! What was that for?"

"Ouch, what was that for?..." Panggagaya ko sa kanya pero maliit yung boses ko. "Arte mo! Ilagay mo na nga yan sa kotse! Kunin mo pa yung iba don ha?"

"Titira ka na ba don Maddie? Andami namang maleta na to! Ang bibigat pa! Ano ba laman niyan? Barko?" Yes, 6 na maleta. Girls would understand that, haha.

"Whatever. Kunin mo na lang yung dalawa pa don!" Utos ko, mehehehe. Sweet ako eh.

"Ayan na po! Psh!" Nakakatuwa yung mga ganitong manliligaw noh? Di sayo sumusuko, haha.

Pagkatapos ilagay ni Peter lahat ng bagahe sa kotse, sumakay na rin kami at pinaandar na niya. Halata mo sa mukha niya na badtrip siya. Pinipigilan ko na lang yung tawa ko, baka pababain ako eh.

"Spill it out. Tumawa ka na bago ka mautot sa pagpipigil"

"Baliw! Hahaha! May itatanong lang sana ako sayo eh"

"Ano ba yun?"

"Kung sasagutin ba kita ngayon--- Waaaahh!! PETER!" Tsaka ko siya pinalo sa braso. Balak ba ko patayin ng lalaking to?!

"O, thank you Maddie! After 2 years, nagtanong ka din!" Sabi niya. "Ano na? Sasagutin mo na ko?" Tila excited ang mukha niya. Nang hindi ako sumagot, biglang napalitan ito ng parang na-dissappointed siya. What's the problem, dear? Haha.

"Ok, ok. Alam ko na. Di ka pa handa. I understand, makakapaghintay pa naman ako eh" Sabi niya at nagsimula na ulit magdrive. Nang tinitigan ko siya, sobrang lungkot ng mukha niya. Naisip ko tuloy, pano kung magsawa siya sa kakahintay sakin? Pano kung makahanap siya ng iba? Pano kung... Mawala siya sakin? Argh! Hindi pwede mangyari yun!

"Peter, stop the car" Sabi ko nang seryoso. Tinignan niya muna ko na parang nagtataka bago hininto yung kotse.

"Ba-bakit? M-may problema ba?" Utal utal niyang sabi. Ok, here it goes...

"Peter.. Ask me" Sabi ko.

"Ask you what?" Kahit kelan talaga to! Alam naman niya eh!

"Ask me... To be your girlfriend" Lumiwanag naman bigla yung mukha niya. Ngumiti muna siya bago magsalita...

"Maddie, for the nth time... Will you be my girlfriend?" Hindi na ko nagsalita at hinalikan siya. Nagulat siya sa una but he responded to the kiss. We both feel love with each other.

Alam kong marami kaming pagsubok na dadadaanan pero hindi ibig sabihin nun ay mapapatumba kami nito.

The End.
-

Last UD na po!

Finally! It's finished! Thank you po sa pag vote and comment! Especially sa mga unang nagbasa nito, maraming maraming salamat po!

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Dec 22, 2014 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Forever and Ever-Vicerylle FanficTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon