james joint ;; taekook

6 | yeah, i said it

Biz insanları birbirimizden farklı kılan temel fark nedir?

Şüphesiz ki bizi birçok insandan ayırabilecek çeşit çeşit özelliğe sahibiz. Fiziksel özelliklerimiz muhtemelen en çok kullandığımız olsa da en kapsamlı olamaz. Dünya üzerinde aynı göz rengine, aynı saç uzunluğuna sahip sayısız insan vardı neticede ve bunlar bizi birtakım insanlardan farklı kılsa dahi, başka insanlarla aynı yapıyordu.

İlgi alanları, meslekler, korkular, alışkanlıklar da böyledir. Bizi birbirimizden ayırmaktan daha çok kendi içimizde gruplanmamıza yardımcı olan özelliklerdi bunlar. Fakat bu şekilde düşünüldüğü zaman, her konuda gruplaşmıyor muyduk? Güzel insanlar, uzun insanlar, pinti insanlar, zengin insanlar, yorgun insanlar, çalışkan insanlar, yaşlı insanlar, müzik seven insanlar, kapalı alandan korkan insanlar...

Hayır, yine de her konuda gruplaştığımızdan bahsetmek mümkün değildi. Zihnimizin içinde dönüp duran o düşünceler bütünü, bizi tüm insanlardan farklı kılardı. Fakat önemli olan kısım bahsettiğim şeyin bir bütün olması. Elbette bizinle bazı konularda aynı şeyi düşünen birine rastlardık.

"Hırsızlık yanlış mıdır?"

Aynı düşüncelere sahip pekçok insan bulabilirsiniz, bu mümkündür. Sokağa çıkıp birkaç kişiye bu soruyu sorun, aldığınız cevapların çoğunun bu yönde olduğunu göreceksiniz. Hırsızlığın yanlış olduğunu düşünen birçok insan var, hepsi aynı genel düşünceye sahip ve bu onları bir noktada gruplaştırır.

Pekâlâ, sokakta sormuş olduğunuz bu soruya hırsızlığı kötü buluyorum şeklinde cevaplayanları bie odaya alın ve bu sefer, biraz daha derine inin.

"Açlıktan ölecek dahi olsa, bir insan hırsızlık yapmamalıdır."

Bu noktada, aynı genel görüşü savunan insanların yine kendi içinde gruplaşacağını göreceksiniz. Katılmayan insanlar odayı terk ettiğinde tekrar soru sormanız gerekir ve sorduğunuz her soruda, indiğiniz her ayrıntıda bu en başta oluşturmuş olduğunuz grubun hızla daraldığını fark edeceksiniz. Yine de hayal edin, tüm sorular bitti ve odada iki kişi kaldı. Bu iki birey, hırsızlıkla ilgili sorduğunuz tüm sorulara aynı cevabı verdi, dolayısıyla artık onları hırsızlıkla ilgili tamamen aynı düşüncelere sahip iki birey olarak kabul edebiliriz, pek mümkün olmasa da.

"İntihar korkaklık mıdır?"

Bir başka soruyu sorduğunuz zaman, işte bu odadaki iki insan farklı cevaplar vererek ayrılmış olur. Ve artık geriye yalnızca bir kişi kalmıştır, düşünceleriyle diğer insanlardan ayrılan tek bir birey.

Tek bir düşünceyi en ince ayrıntısına dek paylaştığınız birini bulabilirdiniz fakat, düşünceler bütününüzü tüm ayrıntılarıyla paylaştığınız birini bulmanız imkânsızdır, bizi de diğer insanlardan ayıran temel özellik budur: düşünceler bütünü.

Taehyung, gördüğü izlerle tüm huzurunun kaçtığını hissetmiş, ısrarla o kesikleri sorup durmuştu. Bilmek istiyordu çünkü endişelenmiş, korkmuştu. Her daim sakin olmaya gayret gösteren, kendini iyi yetiştirmiş bir deltaydı Kim Taehyung. Baskılama dürtüsünün önüne geçmeyi becerebiliyor, insanları istemedikleri durumlara sokmamaya çalışıyordu. Hayırdan anlardı, insanları rahatsız etmekten ise hoşlanmazdı. Anlayışlı bir insandı ki en etkileyici özelliklerinden biri de buydu. Sizi asla zora sokmuyordu.

Fakat belli ki bunu kontrol etmek onun için her zaman kolay olmuyordu, en azından Jeongguk'un izi kalmış kesiklerini gördüğü zaman kolay olmamıştı. Cevap alamadığı içün kaşları öfkeyle çatılmış, sesi otoriter bir tona bürünmüştü. Jeongguk'u bastırmaya, onun itaat etmesini sağlamaya çalışmıştı ve bu doğal bir durumdu fakat dedim ya, Kim Taehyung gibi kendini kontrol etmesini bilen bir adamın buna yeltenmesi oldukça şaşırtıcıydı.